پیش جنگ

[musaaskari]

پیش جنگ - چم مناف - بهبهان

یکی از بازی هایی که جوانان روستا ساعت هایی از اوقات فراغت خود را با آن پر می کردند بازی (( پیش جنگ )) یا (( کِل کِله بَرد )) بود . بازی ای که علاوه بر پر کردن وقت به تقویت قوای جسمانی و افزایش دقت و تمرکز آنان می افزود . بازی به این صورت بود که ابتدا با توجه به تعداد نفرات و قدرت و مهارت حاضران به دو دسته تقسیم می شدند .

هر طرف یک دسته ردیف هفت هایی سنگ حداقل ۲۰ سانتی بعنوان سرباز کنار هم و یک سنگ یک متر جلوتر از سربازها به عنوان شاه می چیدند . فاصله ی بین دو شاه حداقل ۱۵ متر بود . یک گروه از کنار شاه بازی را آغاز می کرد . هر نفر یک سنگ تقریباً نیم کیلویی بطرف شاه و سربازان طرف مقابل پرتاب می کرد اما باید ابتدا شاه زده می شد و اگر شاه می افتاد حق داشتند به طرف سربازان سنگ بیندازند .

هر کدام از نفرات اگر یکی از سربازان طرف مقابل را می زد که بیفتد در دور بعد یک سنگ بیشتر پرتاب مر کرد یعنی جایزه ی سنگی را که زده می گرفت و اگر دو تا را می زد دو سنگ بیشتر و ... طرف مقابل هم به همین صورت شروع و ادامه می دادند . هر گروه زودتر سنگ های طرف مقابل را می زدند در کنار گروه حریف می ایستادند و به طرف شاه و سربازان خودی سنگ می انداختند تا سرانجام هر گروهی که آخرین سنگ را ایستاده می زد آن گروه برنده ی بازی بود و بیشتر اوقات گروه بازنده با سوار کردن برنده ها بر روی دوش خود یکبار طول زمین مسابقه را طی می کردند .

این بازی معمولاً کنار رودخانه جایی که ریگ زار بود انجام می شد و بیشتر در فصل تابستان که هم شنا می کردند و هم بازی و هم از گرمای طاقت فرسای تابستان گریخته بودند .

شرایط بازی :

۱- نفرات دو طرف مساوی باشند . اگر تعداد افراد فرد بود یکی از اعضای گروه یک سنگ اضافه پرتاب می کرد تا جبران نفر کمتر را بنماید.

۲-هر نفر فقط یک سنگ پرتاب می کرد . در صورتی که از سنگ های حریف می زد به تعداد سنگ هایی که زده است جایزه می گرفت .

۳- جایزه فقط در مرحله ی اول داده می شد و در برگشت به سمت سنگ های خودی فقط یک سنگ پرتاب می شد مگر اینکه از این ردیف هم سنگ هایی را بزند تا در دور بعدی جایزه بگیرد.

منبع:

تنها کاربران عضو سايت قادر به مشاهده لينک ها هستند. عضويت در سايت / ورود به سايت