بئین قدره همدیگه ره بدونیم / شعر مازندرانی

بئین قدره همدیگه ره بدونیم / شعر مازندرانی

بیایید قدر یکدیگر را بدانیم

بئین قدره همدیگه ره بدونیم …


هرور شومبه هرکی زنده شه سازه

درد خلــــوهــه قصه خلــــه درازه


تا کـی ، ونـه اینجــور دنیا دواشیم

خشی ی تیمـه هــی شه ور بپاشیم


درد خلــوهه ، کـی اماره گس دنه

نـاراتی تب زنــده دلـــــه ، وسینه


مگــــــه دنیا همــه ســه رج نهییه

چـــه امـــه کـــارا اسا کـج بهییه


این روزا وچــه پــره تــاس نـدنه

حتـی بـــرار هـم قـوله  راس ندنه


محبت خشکه چوی جور تش هیته

ونــه تی تی چلـــه ی ور پـر هیته


هرکی درپیش هکرد شه سنگه سونه

د دستی ذیــل دارنـه شه او و نونه


نخـوامبه زنـدگی ره اینجـور باشه

مه  دل درسی تنگ و ناجور باشه


بور و بروره دیگــه خوار نویمبی

کایـری ره شه فصل کــار نویمبی


الانــه سفــــــره رنگــارنگ بهییه

هر کی شه زخمه سه زرنگ بهییه


ایـــوونه پیته قـــــــوا گـــوم بهییه

صحبته مشتی بــابــا گــــوم بهییه


زبـــونه مـــازرونی گــــوم بهییه

صواب و مهــربونی تـــوم بهییه


الانــــــه خشی همش الــــکی یه

زندگــی پیش شونا وه کلــکی یه


راحــتی بــاعث هسه تنبل باشیم

تجمـــــی تــا همیشـه اول باشیم


خورداره هم چن تا زنگ هسمی

آرزوی پلــــی و ونـــگ هسمی


کی خانه پول و ماله دس بکشیم

نــدارونــه کیمــه ره دس بکشیم


ونگ هــدامه بالا جانه خـــداره

سر هدامه بی حـــواسی صداره


الانــه آدمــا چـه اینجــــوری نه

دلخش زندگی زور و زوری نه


دیـــاری دس و دیمه دس کشنه

بــی خیالی شه ســره مس کشنه


نمـاز ونــه قبله ور راسی باشه

خدای ور کپ راسی راسی باشه


دل ونه روکه راس خاطرخواه داره

خشی و ناخشی ره همـــراه داره


قصه نیهه خدایی راس راسی اه

نا دروئـه همـش همیـن راسی اه


دل خوانه دنیا خیر و خشی باشه

جنگ نباشه دور از ناخشی باشه


وشنا بیتیم دنیــا دلـــــه مش بیه

همسایه همسایه جـا نــاخش بیه


دعـا کمبی مــریضی کم بهووه

سلامتی از هیچکی دور نهووه


گــده بدیمــی احتـــرام وا باشه

سلـــوم همش ادب همـرا باشه


خنده نزن که خداره غز گینه

تشه خدا آخره روز جز گینه


قدیمای صحبتاره درس هکن

مال و منال دیگره ترس هکن


شه جلد ور شیطون بی سنگ بزن

لعنت هکن گلی بنه چنگ بزن


اون بالا خــدا تــره هــی اشنه

خوار خوار کار همش وره خشنه


روزی بونه عمر اما سر بونه

کله وجود درسی یک ور بونه


مــرده بومبی کفـن تنه لا بونه

مال و منال مـــوندنه جدا بونه


خوار خوار کارپرونده تن رج بونه

بد که باشیم پله سراط کج بونه


جهنمه خــــدا ره تش الــــوکـه

تمومه این ساعتا اونجه کـوکه


بهین همـــدیگه سه دعا هـاکنیم

سفره ره همدیگه سه لا هـاکنیم


بهین نلیم چشخنه اصـلی بـاشه

نوینیم هیچکی برمه گلی بـاشه


مار و پره ور تو پاپلــی بـواش

ور بهیر و همیشه عـالی بواش


طاهری حواسه تو خار جم هاکن

شـه گناره دنیـا دلـــه کـم هاکن


***

میر حمزه طاهری هریکنده ای نوپا

منبع:

www.harikandeh.blogsky.com/

مطالب مرتبط

۱ دیدگاه

  1. ناشناس گفت:

    شعرزیبایی بود
    واقعا ممنون

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *