رزمنده دیروز، کارآفرین امروز / فعال اقتصاد مقاومتی
وقتی هم زمین داریم و هم آب داریم نباید از بیکاری بنالیم

به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از بسیج سازندگی، پرورش قارچ از جمله عرصه های تولیدی است که به دلیل مزیت های خاص خود، همواره توجه بسیاری از علاقمندان به تولید را جلب کرده است. در این میان میزان قابل توجهی از پرورش دهندگان قارچ معتقدند بازار مصرف این ماده خوراکی بسیار ، محدود است و سود چندانی دست آن ها را نمی گیرد. آن ها معتقدند عرصه پرورش قارچ در کشور اشباع شده است. ایران در حال حاضر با تولید نزدیک به ۱۰۰ هزار تن قارچ در سال، پنجمین تولید کننده بزرگ این محصول در جهان است.
در نقطه مقابل اما دیدگاه دیگری نیز وجود دارد. تولیدکنندگان موفق قارچ معتقدند تولید این محصول در شهرهایی که ماهیت توریستی دارند یا نوع زندگی مردم در آن ها به گونه ای است که میل بیشتری به استفاده از رستوران ها و مصرف غذاهای فست فودی وجود دارد، قارچ محصولی پرتقاضا محسوب می شود و با قیمت خوبی به فروش می رسد. در واقع توجیه اقتصادی عرصه پرورش قارچ رابطه مستقیمی دارد با میزان رستوران های شهر و میل مردم به استفاده از غذاهای فوری، به ویژه که این روزها ذائقه مردم به سوی مصرف انواع ساندویچ ها با قارچ و پنیر سوق یافته است.
اویس زکی خانی از جمله پرورش دهندگان موفق قارچ در استان البرز است. او که بازنشسته است، در روستای ارنگه واقع در کیلومتر ۱۸ جاده کرج چالوس زمینی به مساحت ۴ هزار مترمربع در اختیار دارد. اویس زکی خانی جانباز شیمیایی است و بیش از ۹۰ ماه در جبهه های حق علیه باطل از ایران اسلامی دفاع کرده است.
او درباره نحوه ورودش به عرصه تولید و اقتصاد مقاومتی می گوید: "خوب که نگاه می کنم، می بینم ما رزمنده ها چیزی را که امروز به اقتصاد مقاومتی معروف شده در همان دوره جنگ اجرا می کردیم. یعنی از همان موقع هر وقت زمین مناسب و آب کافی پیدا می کردیم، کنار جبهه صیفی جات می کاشتیم و محصول را بین رزمنده ها توزیع می کردیم. مثلا زمانی که فرمانده گردان تخریب لشگر ۴۰ بودم، به همراه بچه های گردان زمین را شخم زدیم و هندوانه و گوجه فرنگی کاشتیم."
اویس زکی خانی می افزاید: "کار دیگری که انجام می دادیم جمع آوری سیم مفتول، پوکه توپ و چاشنی بود. این ها را جمع می کردیم و در حصیرآباد اهواز می فروختیم. در زمان جنگ چون پولی برای هزینه های جاریمان نداشتیم، با استفاده از درآمد حاصل از فروش چیزهایی که گفتم رسیدگی بیشتری به رزمنده ها می کردیم. یعنی در حین جنگیدن با دشمن هم کار تولید و کشاورزی را انجام می دادیم و هم با استفاده از فلزات بی استفاده درآمدزایی می کردیم."
اویس زکی خانی در عملیات های کربلای ۱ تا ۵ و والفجر مقدماتی تا والفجر ۸ حضور داشته و بیشتر مواقع در نقش تخریبچی ظاهر شده است. او در ۱۸ سالگی به صورت داوطلبانه راهی جبهه شده و پس از شهادت فرمانده اش ناصر ایمانی، با همسر شهید ازدواج و فرزندش محمد مهدی را به فرزند خواندگی می پذیرد.
او درباره فعالیت هایش در عرصه پرورش قارچ می گوید: "در حال حاضر در فضایی به وسعت ۷۵۰ متر مربع قارچ پرورش می دهم. در این فضا می توان سالانه ۵۰ تن قارچ تولید کرد که ارزش آن ۲۵۰ میلیون تومان و سود خالص حاصل از آن حداقل ۵۰ میلیون تومان است. وقتی رهبر انقلاب سخن از جنگ اقتصادی و اهمیت کارآفرینی به میان آوردند، با وجود اینکه نیاز مالی نداشتم با راهنمایی بسیج سازندگی فورا دست به کار تولید و کشاورزی شدم."
اویس زکی خانی در زمین پدری اش علاوه بر پرورش قارچ، پرورش غاز و تولید ازگیل را به همراه خانواده اش دنبال می کند و برای ۵ نفر نیز اشتغالزایی کرده است. این فعال اقتصاد مقاومتی می گوید: "یک تعاونی با عضویت ۵۵۰ نفر از روستائیان ارنگه راه اندازی کرده ایم که هدف آن تقویت تولید کشاورزی محصولات روستا، احداث کارگاه های تولیدی و اشتغالزایی است. هدف ما این است که مردم را دوباره به روستای ارنگه بازگردانیم، کار نشد ندارد."
او می افزاید: "ناصر ایمانی در حالی به شهادت رسید که عکس محمد مهدی را در دستش گرفته بود. در عملیات والفجر ۸ پس از مجروحیت با عامل شیمیایی، ۱ ماه نابینا شدم. ما اینطور نجنگیدیم که ۲۷ سال بعد دست هایمان را در عرصه اقتصاد جلوی دشمن به علامت تسلیم بالا ببریم. چندی پیش رهبر انقلاب به هیات دولت فرمودند که ستاد اقتصاد مقاومتی کافی نیست، فرماندهی تشکیل دهید. این سخن اهمیت جنگ اقتصادی را نشان می دهد."
این فعال اقتصادی خاطر نشان می کند: "روستا محور اقتصاد مقاومتی است. باید برگردیم به روستا، لااقل بازنشسته هایی مثل من که می توانند در زمین هایشان کار تولید و کشاورزی را پی بگیرند. در شهر که چیزی نمی شود تولید کرد، اگر قرار باشد اقتصاد مقاومتی در شهر پیاده شود تبلورش می شود صرفه جویی در مصرف انواع انرژی ها. اما تولید عملا فقط در روستا ممکن است. من فکر می کنم مدرنیته بسیاری از ما را به وادی غفلت انداخته. سبک زندگی بومی مان را فراموش کرده ایم. هم زمین داریم، هم آب و هم تاسیسات زیربنایی اما از بی کاری ناله می کنیم! خنده دار نیست؟"
**********
به گزارش بلاغ، اویس زکی خانی که از جمله پرورشدهندگان موفق قارچ در است در روستای «ارنگه» واقع در کیلومتر ۱۸ جاده کرج چالوس زمینی به مساحت ۴ هزار مترمربع در اختیار دارد. زکیخانی جانباز شیمیایی است و بیش از ۹۰ ماه در جبهههای حق علیه باطل از ایران اسلامی دفاع کرده است.
او درباره نحوه ورودش به عرصه تولید و اقتصاد مقاومتی میگوید: «خوب که نگاه میکنم، میبینم ما رزمندهها چیزی را که امروز به اقتصاد مقاومتی معروف شده در همان دوره جنگ اجرا میکردیم. یعنی از همان موقع هر وقت زمین مناسب و آب کافی پیدا میکردیم، کنار جبهه صیفیجات میکاشتیم و محصول را بین رزمندهها توزیع میکردیم. یعنی زمانی که فرمانده گردان تخریب لشگر ۴۰ بودم، به همراه بچههای گردان زمین را شخم زدیم و هندوانه و گوجهفرنگی کاشتیم.»
اویس زکیخانی میافزاید: «کار دیگری که انجام میدادیم جمعآوری سیم مفتول، پوکه توپ و چاشنی بود. اینهارا جمع میکردیم و در حصیرآباد اهواز میفروختیم. در زمان جنگ چون پولی برای هزینههای جاریمان نداشتیم، با استفاده از درآمد حاصل از فروش چیزهایی که گفتم رسیدگی بیشتری به رزمندهها میکردیم. یعنی در حین جنگیدن با دشمن هم کار تولید و کشاورزی را انجام میدادیم و هم با استفاده از فلزات بیاستفاده درآمدزایی میکردیم.»
اویس زکیخانی در عملیاتهای کربلای ۱ تا ۵ و والفجر مقدماتی تا والفجر ۸ حضور داشته و بیشتر مواقع در نقش تخریبچی ظاهر شده است. او در ۱۸ سالگی به صورت داوطلبانه راهی جبهه شده و پس از شهادت فرماندهاش ناصر ایمانی، با همسر شهید ازدواج و فرزندش محمدمهدی را به فرزند خواندگی میپذیرد.
او درباره فعالیتهایش در عرصه پرورش قارچ میگوید: «در حال حاضر در فضایی به وسعت ۷۵۰ متر مربع قارچ پرورش میدهم. در این فضا میتوان سالانه ۵۰ تن قارچ تولید کرد که ارزش آن ۲۵۰ میلیون تومان و سود خالص حاصل از آن حداقل ۵۰میلیون تومان است. وقتی رهبر انقلاب سخن از جنگ اقتصادی و اهمیت کارآفرینی به میان آوردند، با وجود اینکه نیاز مالی نداشتم با راهنمایی بسیج سازندگی فورا دست به کار تولید و کشاورزی شدم.»
اویس زکیخانی در زمین پدریاش علاوه بر پرورش قارچ، پرورش غاز و تولید ازگیل را به همراه خانوادهاش دنبال میکند و برای ۵ نفر نیز اشتغالزایی کرده است.
این فعال اقتصاد مقاومتی میگوید: «یک تعاونی با عضویت ۵۵۰ نفر از روستائیان ارنگه راهاندازی کردهایم که هدف آن تقویت تولید کشاورزی محصولات کشاورزی محصولات روستا، احداث کارگاههای تولیدی و اشتغالزایی است. هدف ما این است که مردم را دوباره به روستای ارنگه بازگردانیم، کار نشد ندارد.»
او میافزاید: «ما اینطور نجنگیدیم که ۲۷ سال بعد دستهایمان را در عرصه اقتصاد جلوی دشمن به علامت تسلیم بالا ببریم. چندی پیش رهبر انقلاب به هیئت دولت فرمودند که ستاد اقتصاد مقاومتی کافی نیست، فرماندهی تشکیل دهید. این سخن اهمیت جنگ اقتصادی را نشان میدهد.»
این فعال اقتصادی خاطرنشان میکند: «روستا محور اقتصاد مقاومتی است. باید برگردیم به روستا، لااقل بازنشستههایی مثل من که میتوانند در زمینهایشان کار تولید و کشاورزی را پی بگیرند. در شهر که چیزی نمیشود تولید کرد، اگر قرار باشد اقتصاد مقاومتی در شهر پیاده شود تبلورش میشود صرفهجویی در مصرف انواع انرژیها. اما تولید عملاً فقط در روستا ممکن است. من فکر میکنم مدرنیته بسیاری از ما را به وادی غفلت انداخته. سبک زندگی بومیمان را فراموش کردهایم. هم زمین داریم، هم آب و هم تاسیسات زیربنایی اما از بیکاری ناله میکنیم! خندهدار نیست؟»
منبع:
www.bloghnews.com