آهی محله – محمودآباد – مازندران
سایتها و وبلاگهای روستای آهی محله
شهرستان محمودآباد – استان مازندران
حدود و وسعت روستای آهی محله :
روستای آهی محله جزء روستاهای چهارمحل آهی ( آهی محله ، آرم، آرمکلا، وجوراکلا) ازدهستان هرازپی غربی بخش مرکزی شهرستان محمودآباد استان مازندران می باشد. آهی محله از دوقسمت بالا محله که در جنوب روستا ، وپایین محله که در شمال روستا قرار د ارد تشکیل شده است.در فاصله ۹ کیلومتری بخش مرکزی (شهر محمودآباد ) و ۴ کیلومتری ساحل مازندران ؛این روستا از طرف شمال به روستاهای کلمرزعلیاومیان کلمرز، از طرف جنوب به روستاهای آرم وآرمکلا، از شرق به روستای آرم ،واز غرب به روستای جوراکلا محدود است .
مساحت روستا ۵۰۰ هکتارمی باشد. که ۵۰ هکتارآن زمین مسکونی ، و ۴۵۰هکتارآن زمین های کشاورزی است.
آب وهوا ورودها
وجود دریای مازندران و رشته کوههای البرز و نزدیکی این دو مظهر طبیعت به یکدیگر در نواحی جلگه ای ، آب و هوای معتدل و مرطوب را به وجود آورده است، تابستانهای آن به ویژه در سواحل دریا، گرم و مرطوب است. زمستانهای این نواحی معتدل و مرطوب و به ندرت یخبندان می شود. وروستایمان بواسطه قرارگرفتن دراین منطقه تحت تاثیر چنین آب وهوایی است.
رود مهم روستایمان ،آهی کیله (آهی رود) از شعبه های رود هراز آمل می باشد. و ازرشته کوه البرز سرچشمه می گیرد. این رود بعد از سیراب نمودن زمین های کشاورزی به بوسیله ی رودهای پایین دست به دریای مازندران می ریزد . این رود در ایام تابستان کم آب می شود . مردم روستا در آب این رود گاهی اوقات ماهی گیری هم می کنند.
اوضاع اقتصادی
شغل اصلی مردم این روستا کشاورزی است.ومهم ترین محصول کشاورزی آن تولید برنج می باشد. و از راه تولید وفروش آن کسب درآمد می کنند.
به غیر از تولید برنج در کنار منازل مسکونی خود، که اندک زمینی دارند.(خانه باغ) به تولید سبزی ومرکبات می پردازند.
همچنین برای رفع نیازخانواده به پرورش طیور وبعضی ازساکنین روستابه نگهداری گاو می پردازند. مازاد شیر ، تخم مرغ ، سبزی و مرکبات را به همسایه ها، یا دربازارهفتگی که هرپنج شنبه در روستا برگزار می شود. ( پنج شنبه بازار ) به فروش می رسانند.
به خاطر افزایش جمعیت وثابت بودن زمین کشاورزی، بعد از تقسیم زمین بین فرزندان واحدهای تولیدی کشاورزی خیلی محدود می شود .به ناچار مردم روستا به کارهای فصلی ، مثل نشاکاری ودروی زمین های کشاورزی ویا کارهای ساختمانی می پردازند.یا در شهرک صنعتی تشبندان مخصوصا" جوان های روستا به صورت قراردادی !!! مشغول به کارند.
دین و زبان
مردم این روستا مثل اکثرمردم مازندران مسلمان (شیعه) هستند . وبه زبان فارسی لهجه ی مازندرانی وگویش آملی صحبت می کنند. درمورد زبان واستقبال خانواده ها به آموزش زبان فارسی معیار به کودکانشان ؛ واثرات بد آن که موجب:
1- ازبین رفتن لهجه مازندرانی ۲– پیدایش لکنت زبان درکودکان و….. می شود.به عنوان یک معلم که درمدارس تجربه نمودم، وظیفه خودم می دانم درآینده مطالبی بنویسم . امیدوارم مورد استفاده قرار گیرد.
جمعیت
جمعیت این روستا بر طبق آخرین آماروسرشماری دهیاری محل ، ۱۳۲۱ نفر می باشد. اما طبق آمار رسمی جمعیت روستا بر اساس سرشماری کشوری سال ۱۳۸۵، تعداد خانوار : ۳۳۶
عنـــوان |
کــــل |
با ســـواد |
بی ســـواد |
جمعیت مردان |
۶۵۳ نفر |
۵۱۸ نفر |
۷۱ نفر |
جمعیت زنان |
۶۲۸ نفر |
۴۳۱ نفر |
۱۵۰ نفر |
وجه تسمیه روستای آهی محله
براساس روایات و داستان هایی که از گذشتگان نسل به نسل وسینه به سینه توسط مرحوم نعمت اله اسدالهی متولد ۱۲۷۰ ومرحوم حاج حیدر قلی حیدری متولد ۱۲۸۵هجری شمسی وجناب آقای یونس اسدا لهی متولد ۱۳۰۸ که انشاا…عمرشان طولانی ، از ساکنین آهی محله نقل شده است، وتجزیه وتحلیل تاریخ مکتوب منطقه ؛ می توان علت نام گذاری روستا یمان رادریابیم.
براساس روایات وتاریخ مکتوب یک سال مانده به پایان سلطنت شاه عباس دوم (۱۰۴۴خورشیدی –
۱۶۶۵میلادی) زلزله ی ویرانگرروستای آه (اطراف رودهن استان تهران)را ویران ساخت. وبازماندگان ، که حدوث قهرطبیعی ویرانگررادراین مناطق، ازاجداد خود،مکررشنیده بودند جهت بازیابی زندگی بهتر،غالبا راه هجرت وجلای وطن رادرپیش گرفتند،دراین بین چهاربرادرآهی به همراه خانواده، سواربرمرکب، ازکوههای سربه فلک کشیده البرزبه سمت جلگه های شمالی که حاصلخیزی خاکش ، برای امورات کشاورزی زبانزدخاص وعام بودحرکت، تاباحمایت اقوام آهی خود،که درحکومت محلی آمل صاحب منصب بودن؛جایگاهی مناسب راباسرنوشت خود پیوندزنند.
صاحب منصبان آهی ازفامیل های مصیبت زده به گرمی استقبال ، وباصلاحدید حکام محلی،بخش کوچکی ازمایملک خودرا(سی هکتار) درعمق چهارکیلومتری خط ساحلی (بین روستای دریاسروجاده ی حربده) باشرایط خاص ،مستند، مهروامضاشده توسط حکام وقت؛دراختیارمصیبت زدگان قرار دادند.
مردان آهی بامشایعت مالکین ، از راه آمل به کلوده و از جنگل های انبوه تشبندان به صوفی محله (آهی محله ی فعلی) رسیدند، تا ضمن حراست از املاک وسیع پسرعموهای خود ، زندگی جدید را آغاز کنند .
مردان آهی درگام اول باتلاشی بی وقفه ساخت سرپناه را(در شمال شرقی آهی محله ی فعلی) جهت حفاظت وایجاد امنـــــیت برای خانواده آغاز کردند،که در این امر از ابزار کار اهالی صوفی محله نیزمدد می گرفتند. آهی ها پس ازا ستقرار نسبی ،در گام بعدی به دایر نمودن زمین های بایرهمت گما شتند و از زن وبچه وخرد و کلان با تقــسیم کار،به تســـــخیر منطـــــــقه ی نیمه جنــــــگلی و علفـــزارپرداختند . گذر زمان ،آبادی روز افـــزون را برای منطقه رقم می زد.خوانین آهی همه ساله جهت اخذ مالیـــــات ،در فصل پاییز ،وارد منطـــــقه می شدند واز اهالی روستاهای مجــــاور(آرم وارمک کلا) طلب مالیات میکردند،خوانین درسالهای اولیه ،مهاجرین آهی را از پرداخت مالــیات معاف کرده بودند.
جمعیت آهی ها رو به رشد بود و اهـالی صوفی محله که در یک جا بند نمی شدند و هر از چند گاهی خروج بی برگشت داشتند ، در تعداد جمعیت افزایش وکاهش داشتند.
پس از گذشت شصت سال،تعداد خانوارهای آهی،به بیست، و جمعیتشان حدودا به یکصد نفر رسید .برتری جمعیتی خانوارهای آهی،علتی شد تا اهالی روستاهای مجاور،از نام آهی محله به جای صوفی محله استفاده کنند، که نارضایتی صوفی ها را به همراه داشت. این رشد جمعـــــیتی ،عرصه را برای اهالی قدیمی روستا ، تنگ وبه علت تفاوت های فرهنگی ورفتاری ، همزیستی وهمسایگی با آهی ها، مشکل آفرین شده بود وصوفی ها، به محض دیداروملاقات با خوانین آهی ، لب به گله و شکایت می گشودند،تا اینکه خوانین ،جهت حفظ رعایای قدیمی وجلوگــیری ازکوچ آنهاو یا تنش های احتمـــــــالی،قسمتی اززمین های جنوب غربی روستا راکه به زبان محلی جوراکلا(بالا دشت) می گفتند ، با همکاری آهی ها با ساخت چند واحد مسکونی برای سکونت در اختیار صوفی ها قرار دادند و نام صوفی محله برای همیشه از تاریخ حذف، وپس از آن، به اهالی صوفی محله که با استقراردر محله ای تازه به آرامش و آسایش ، به دور از آهی ها رسیده بودند، جوراکلایی یا بالادشتی می گفتند.
تحقیق : آقای عیسی اسدالهی
باتشکر از آقای اسدالهی از فرهیختگان روستا، وقدردانی ازسعی وتلاش بیست ساله و گسترده ایشان در جمع آوری تاریخ روستایمان،که حاصل آن کتابی شد بنام " آهی محله نگین انگشتری چهارمحل آهی " نوشته بالا از کتاب این عزیز اقتباس گردید. امیداوریم این تحقیق زیبا ایشان هرچه زودتر به رشته تحریر در آید تا مورداستفاده همگان مخصوصا جوانان روستا قرارگیرذ .
نویسده وبلاگ : ولی پو ر