نوشیروان – جلفا – آذربایجان شرقی
سایتها و وبلاگهای روستای نوشیروان
شهرستان جلفا – استان آذربایجان شرقی
نوشیروان یک از دهات شهرستان مرزی جلفا می باشد که در جنوب خود شهر جلفا قرارد دارد. مختصات جغرافیایی روستای نوشیروان از این قرار است؛ همانطور که گفته شد از طرف شمال به شهر جلفا و رود پر ابهت ارس منتهی می شود و از طرف جنوب به روستای خوش آب و هوای ارسی و کوههای سر به فلک کشیده کیامکی منتهی شده است در سمت خاور این روستا دشت بزرگ افشار و روستاهای داران و افشار و در قسمت باختر آن نیز دشت عظیم گردیان و شهر هادیشهر و منطقه آزاد تجاری -صنعتی ارس قرار دارد. از نظر بافت جمعیتی اکثر جمعیت این روستا جوان و جویای کار هستند. البته به علت وجود برخی مشکلات طی سالاهای اخیر عمده جمعیت این روستا به جلفا و هادیشهر مهاجرت کردند . در برخی از محافل ار روستای نوشیروان به یکی از شهرک های خوابگاهی یاد می شود زیرا عمده جمعیت ساکن در خود روستا در شهرهای جلفا و هادیشهر صاحب شغل و درآمد هستند و جهت خواب و استراحت بعد از وقت کاری به این روستا تشریف می آروند. البته کشاورزی و باغداری و البته دامداری در این روستا رونق خاصی دارد. در این روستا اکثر اشخاص صاحب باغی در زمینهای رزاعی این آبادی هستند، البته کشاورزی آن هم از نوع ، بین سنتی و میکانیزه با کاشت محصولاتی همچون گندم و جو و نخود و … در این روستا رونق خاصی دارد. منظور از بین سنتی و میکانیزه این است که کاشت و آبیاری مزارع محصولات کشاورزی به صورت سنتی و برداشت آن به صورت میکانیزه انجام می گیرد. این شرح کوتاهی از وضعیت نوشیروان امروزی بود
نوشیروان (نیشیران )
از مطالب کتاب جلفا از دیر باز تاکـــــنون در این مطلب استفاده مینمایم و قدردان زحمات مولفان این کتاب مفید میباشم .
روستای نوشیروان در ۱۶ کیومتری شرق هادیشهر واقع شده و از روستاهای دهستان ارسی می باشد این روستا در سال ۱۳۷۳ ، ۳۰۰ نفر جمعیت داشته در حالیکه در سال ۱۳۶۵ جمعیت روستا بیش از چهار صد نفر بود . و در آخرین سرشماری در سال ۱۳۸۵ جمعیت آن طبق جدول زیر میباشد .
|
بیسواد زن |
بیسواد مرد |
باسواد زن |
باسواد مرد |
زن |
مرد |
جمعیت کل |
خانوار |
آبادی |
شهر ستان |
|
۳۳ |
۱۹ |
۷۵ |
۱۰۳ |
۱۱۷ |
۱۲۸ |
۲۴۵ |
۶۶ |
نوشیروان |
جلفا |
وجه تسمیه روستا از این قرار است که در زمان خسرو انوشیروان ، روستا شکارگاهی زیبا و خوب بود ، بطوری که پادشاه ایران بیش از شش ماه را در این شکارگاه با سربازان سلطنتی گذراند ، پس از مراجعت شاه به پایتخت دو نفر از سربازان حکومتی جهت حفاظت از شکارگاه در این مکان مانـــــــده و از پادشاه ایران که هر سال به این مکان می آمد پذیرائی می کـــردند . تا بعد از فوت خسر و انوشیروان سربازان به پایتخت مراجعه نموده و چنـــدین خانوار در آنجا مانده و به ساخت بنا هایی اقدام کردند و آنجا را انوشیروان نامیدنــــــــد
روستای مذکور اول در شمالغرب روستای فعلی در محل وسیع تر و با فاصله یک کیلومتری در ضلع شرقی کوه های گوونی و محل کهریز واقع شـــده بود
و حتی در آن زمان دارای نام و شهرت بس فراوان بود . علت انتقال روستا به محل فعلی و میان سه کوه حدود ۵۰۰ سال قبل ، بر این قرار است که روستا در قدیم به خاطر بالا آمدن آبهای سطح الارضی باتلاقی شده و زندگــــی را در آنجا برای ساکنین با مشکلاتی مواجه ساخت و مردم برای رهائی از نشســت مساکن خود ، مجبور شدند تا بر محل فعلی نقل مکان نمایند . گویا در آنجــــــا حمامی وجود داشت که از حمام های بزرگ منطقه محسوب میشد و دارای دو سنگ بزرگ مرمر بود که حاج صفر خان آنها را برای ساخت قلعه به لیـــــوارجان برد. اهالی روستا برای حفظ و حراست از اموال و جانشان در مقابل حملات قره داغیان نسبت به ایجاد زاغه ها و تونل هایی در زیر زمین اقدام کردند . این تونل ها در جهات سه گانه روستا در زیر کوچه ها ساخته شده بود که مردم در موقع احساس خطر در آن زاغه ها پناه می گرفتند .
بطور کلی جمعیت روستا از چهار طایفه تشکیل گردیده که همه آنها از مکان های متفاوتی جمع شده اند و عبارتند از :
۱ – طایفه نایب حسن از قره باغ
۲ – طایفه یوخاری حیاط از اردوباد
۳ – طایفه بهراملولار از مشگین جمهوری آذر بایجان ( مشگین گویا روستایی در جمهوری آذر بایجان است .)
۴ – طایفه دین نیلر از هوجقان مرند .
بافت روستا حالت ستاره ای شکل داشته تمام کوچه ها و پس کوچه ها در میدان روستا بهم گره میخورند .
در قبچان نوشیروان اثر یک شهر بنام بهمن شهر وجود دارد که آثار آن هنوز در آنجا مشهود است .
در روستای نوشیروان یک معدن نمک سنگی وجود دارد و سابق بر این اکثر مردم در اواسط پاییز برای استفاده
در زمستان از روستاهای دور و نزدیک به وسیله چهار پایان نمکهای قطعه قطعه شده را به منازلشان می بردند و بعضی افراد نیز با فروش نمک امرار معاش میکردند ولی حلا فقط خانوارهایی که به نمک آنجا نیاز دارن از آن استفاده می نمایند .
در نزدیک روستا معدن گچ نیز وجود دارد .
