روستای ورازان / نور / مازندران

سایتها و وبلاگهای روستای ورازان

شهرستان نور – استان مازندران

farazaan.blogfa.com/

http://mylovevarazan.blogfa.com/

http://www.delkadevarazan.loxblog.com/

http://varazan.loxblog.com/

ورازان نام دلداده بسیار زیبایی در منطقه کجور از توابع شهرستان نور استان مازندران می باشد .

در این روستا گلهای زینتی و میوه های فصلی به وفور یافت می شود. تنوع جانوری در این منطقه بسیار زیاد است که شامل جانوران اهلی و غیر اهلی می شود. مردم این منطقه اغلب به کار کشاورزی و دامپروری مشغول هستند. دین مردم روستا اسلام و مذهبشان شیعه می باشد.

قلمرو جغرافیایی :

روستای ورازان حدود ۷۲  کیلو متری شهر ستان نور واقع شده است . این روستا از شمال به کپ و کالج ،ازجنوب به قله ی آزاد کوه، از مشرق به یوش و بلده و از مغرب به روستای شاه ناجر مشرف است.

روستای ورازن دارای پنج بخش می باشد که عبارتند از : بالا محله، پایین محله ، میون محله ، باقر آباد و صمد آباد میباشد

با توجه به اینکه مردم روستا در قدیم به آباد کردن زمین اهمیت خیلی زیادی می دادند زمینهای کشاورزی بسیار زیادی را آباد نموده اند مزارع و زمینهای کشاورزی روستای ورازان بسیار گسترده است و تا داخل روستا های اطراف نیز کشیده شده است .

شالیزارهای بسیار زیبای روستای ورازان در دو منطقه قرق و پستره میان این مزارع می گذرد علاوه بر این که قل قل چشمه آب مورد نیاز این شالیزارها را تامین می نماید جلوه بسیار زیبایی به این منطقه داده که چشم هر بیننده ای را مجذوب خود خواهد کرد . محصولات کشاورزی که توسط کشاورزان زحمتکش روستای ورازان کشت می شود یکی از مرغوبترین محصولات می باشد و مشتریان بسیار زیادی در منطقه و حتی برخی ازشهرهای استان تهران دارد .

آب و هوا :

روستای ورازان دارای آب وهوایی معتدل و نایاب و کوهستانی می باشد. هوا در اکثر مواقع نظم فصلی ندارد و به همین علت نمی توان آن را به وضوح در یکی از گروه های فصلی قرار داد. زمستان های این منطقه بسیار سرد و با بارش برف همراه است و دارای تابستان هایی معتدل است. میزان بارندگی در این منطقه بسیار زیاد است و همین امر موجب تنوع پوشش گیاهی شده است. پوشش گیاهی مردم منطقه را به امر کشاورزی ، زراعت و باغداری واداشته است . به علت رطوبت کم و شرجی نبودن آب و هوای این روستا هر ساله در کلیه فصول سال شاهد حضور مهمانان بسیار گرانقدری از سراسر کشور در این روستا هستیم .

کوهها و رودخانه ها :

علاوه بر کوه هایی کم و بیش مرتفع و رودخانه قل قل چشمه که در کنار این روستا وجود دارد.این منطقه دارای چشمه های آب یخچالی زیادی می باشد که هر ساله جمعیت زیادی را به خود جلب می کند.

رودخانه قل قل چشمه که آب  کشاورزی تمام روستا های اطراف را در بر میگیرد جلوه ای بسیار زیبا به این روستا بخشیده است .

کوه سیاه سنگ درشمال شرقی دلداده پوشیده از جنگل انبوه می باشد.

تپه قلوش در این تپه نمایی بسیار زیبا از روستای های منطقه و حتی کجور را می توانید به تماشا بنشینید و از این همه زیبایی هایی که خداوند آفریده نهایت استفاده لازم را ببرید .

تپه پری انجم هم مشرف بر روستا است و در بالای تپه تمام زیبایی روستا را می توانید مشاهده کنید .

منابع طبیعی :

استان مازندران به ویژه دامنه سلسله جبال البرز دارای درختان جنگلی و پوشش گیاهی انبوهی است. روستای ورازان نیز به علت واقع شدن در این استان و قرارگیری آن در دامنه ها وارتفاعات دارای پوشش گیاهی غنی است . از طبیعت این منطقه جنگل های بی شمار و دشت هایی بی نظیر را می توان نام برد که جلوه آن نظر هر بیننده ای را جلب می کند.

جنگل پری انجم  تا چشمه ی همیشه جوشان قل قل چشمه  ادامه داردکه دارای پوشش گیاهی بسیار عالی می باشد که الحمدالله تا کنون دست نخورده باقی مانده است .

همچنین روستای ورازان به علت داشتن گیاهان زینتی و دارویی آن را معرف خاص و عام کرده است که در بخش گیا هان داروئی به چند نمونه و خاصیت های داروئی آن اشاره خواهیم کرد.

حیات وحش منطقه کجور ودلداده ورازان :

منطقه کجور و روستای ورازان به علت داشتن آب و هوای معتدل و مرطوب و پوشش گیاهی و جنگلی انبوه و دارا بودن دشت های مرتفع و علفزارها ، دارای جانوران متنوعی می باشد که بسیاری از آنها کمیاب یا حتی نایاب در اکثر نقاط کشور و در بعضی موارد ، دنیا می باشد که به دلیل حمایت نکردن و گمنام ماندن بعضی از آنها متاسفانه در حال انقراض می باشند و یا منقرض شده اند.(مثل پلنگ)

فرهنگ عامه منطقه کجور و روستای ورازان:

مردم منطقه کجور و روستای ورازان سفید پوست در بعضی موارد بور و چشم آبی هستند . عموما با هوش و با استعداد و مردم زحمتکش و مهربان و دلسوز و میهمان نواز هستند . چندان به فکر مال دنیا نیستند و عموما قانع و کمتر بلند پروازی می کنند . اگر محبتی در حق شان شود محال است آن را بی پاسخ بگذارند.

این مردم برای حفظ آبروی شان بسیار اهمیت قائلند .مردم روستا برای حق نان ونمک احترام قائلند و احترام خاصی برای افراد مسن و بزرگتر از خود قائلند .در این روستا به علت بافت عمیق خانوادگی زنان از مردان رو نمی گیرند تمام عقد ها در اینجا عقد دائم است. و ازدواج بین جوانان این روستا بسیارمتداول است . عروسی معمولاً در دو روز برگزار می گردد و تمامی اهالی روستا دعوت می شوند و از آداب و رسوم سنتی در اکثر عروسی هااستفاده می شود .

زنان بیشتر از مردان برای تامین هزینه زندگی و خانواده تلاش می کنند . اکثر زنان قبل از شروع کار روزانه نان گرم و تازه ای را برای خانواده می پزند.سپس بجز خانه داری در گله داری و کشاورزی دوش به دوش مرد خانه خود کار می کنند .

آسیا کردن گندم ، سفید کردن خانه ، شکستن هیزم برای تنور ، دوشیدن گاو ، جالیز کاری ، کاشتن سبزی ، ازجمله وظایف زن در چنی قبل محسوب می شد . اگر چه مراسم و آیین های سنتی روستا و منطقه روبه انقراض است اما همچنان می توان بعضی از آیینهای سنتی را در گوشه و کنار روستا مشاهده کرد.

گویش محلی :

لهجه مردم روستای ورازان اکثرا مازندرانی و عده ای هم که از روستا مهاجرت کرده اند فارسی است و لهجه خاصی را نمی توان به عنوان لهجه مردم روستای ورازان نام برد .

آداب و سنن :

یکی از مسائلی که وضع یک منطقه را مشخص می کند دانستن آداب و سنن آن منطقه است که موضوعات زیر از اهم آنها بشمار می آید :

تولد : وقتی کودکی متولد می شود موارد ذیل انجام می گیرد:

– شستشو و غسل نوزاد

– زدن ناف نوزاد – خواندن اذان و اقامه در گوشهای راست و چپ نوزاد

– قنداق کردن

– قبل از این که کودک به دو روز برسد اسم برایش انتخاب می کنند

– اغلب نام گذاری به عهده پدربزرگ و مادر بزرگ بوده اما در حال حاضر بیشتر پدر ومادر کودک نام کودک خود را انتخاب می کنند.

– ایام و اعیاد نقش زیادی در نام گذاری دارند .

– شش روز بعد از تولد شب ششم (یا همان پنج و یک)را جشن می گیرند

– روز هفتم اسخاره می گیرند و نوزاد رو به گهواره می بندند

– ده روز بعد از تولد نوزاد را به حمام می بردند و به حمامی سور می دهند

– پس از چهل روز مادر و کودک را باهم به حمام می بردند که به اصتلاح آب چله می گویند.

الف: خوراکیهای محلّی 

ب: ا نواع نان

معمولاً نان در هر خانه ای بطور مستقل و خصوصی تهیّه می گردد . هر خانه ای یا هر چند خانواری برای خود یک تنور دارند ولی علاوه بر نانهای معمولی و همیشگی نانهای دیگری هم در این دهکده پخته می شود که عبارتند از :

۱- کلوا نانی که زیر خاکستر تهیّه می شود

۲- کماج نانی که به آن شیر،سرشیر،روغن می افزایند

۳- کلاس نانی که با ارزن تهیّه می کنند

۴- جونون نان جو

۵ – فطیر نان بی مایه

۶ – پنجیکش نان معمولی که کشیده و دراز است

۷ – راه نون نان روغنی وشیرین مخصوص بانقش ونگاربرای هدیه به مسافر

در قدیم پوست سبز گردو را خشک و آسیا کرده و از گرد آن برای ورآمدن نان استفاده می کردند ( نظیر جوش شیرین امروزی ) .

در گذشته در این روستا ، بافتن جاجیم و گلیم توسط زنان روستا و نمدمالی توسط مردان بسیار متداول بود که به تدریج در حال فراموش شدن است .