تعریف روستا در قانون
تعریف روستا در قانون :
ماده ۲ فصل اول قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری ، مصوب تیر ۱۳۶۲، روستا را چنین تعریف می‌کند:
روستا واحد مبداء تقسیمات کشوری است که از لحاظ محیط زیستی (وضع طبیعی،
اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی) همگن بوده که با‌حوزه و قلمرو معین ثبتی یا عرفی مستقل
که حداقل تعداد ۲۰ خانوار یا صد نفر اعم از متمرکز یا پراکنده در آنجا سکونت داشته
باشند و اکثریت ساکنان‌دائمی آن به طور مستقیم یا غیر مستقیم به یکی از فعالیتهای
کشاورزی، دامداری، باغداری به طور اعم و صنایع روستایی و صید و یا ترکیبی از
این‌فعالیتها اشتغال داشته باشند و در عرف به عنوان ده، آبادی، دهکده یا قریه
نامیده می‌شده است.
