خداحافظ روستای زیبای من !

مطلب زیر ارسالی توسط یکی از خوانندگان وبلاگ روستای فهالنج است که بدون دخل و تصرف آورده شده است .

 سلام به همه آنهایی که زمانی دوستشان داشتم

خیلی وقت است که می خواهم برایتان بنویسم، خیلی وقت است که حرفهایم تا نوک زبانم می آیند، اما جاری نمی شوند .ولی امروز با خود عهد کردم تا برایتان بنویسم آنچه را در دل دارم .
کودکی بودم در روزگار نه چندان دور ، کودکی که عشقش بازی کردن هفت سنگ و دویدن توی کوچه های روستا بود.بزرگ شدم و به مدرسه رفتم ،جایی که خیلی دوستش داشتم ،چون داخل مدرسه ای بودم که همه را می شناختم .چون در روستای خود بودم و غریبه ای نبود،همه با هم دوست بودیم ،همه با هم بازی می کردیم و چه زیبایی هایی که با هم تجربه نکردیم.
روزگار آمد و آمد و شدم جوان.جوانی که با عشق و علاقه به روستای خود نگاه می کرد.جوانی که دوست داشت در همین جا زندگی کند چرا که شیرین ترین لحظات عمرش را در همین جا گذرانده بود.
ولی افسوس که هر خوبی ،بدی با خود به همراه دارد و روزگار امروز  برای من روی بد سکه هست.من جوانم ،یک جوان خسته از روستا ،یک جوان خسته از ناملایمات روستا .وقتی دوستان گذشته از جلو آدم فرار می کنند.وقتی دلخوشی من مرور خاطرات گذشته شده به جای اینکه با دیگران خوش باشم ،وقتی هنوز اتفاقی نیفتاده هر کسی از سویی حرفی از جانب خود می زند و شایعه ای را رواج می دهد بدون نگاه کردن به عواقبش.وقتی که می شنوم از خیانت های مردم به همدیگر.وقتی که می شنوم هنوز و هنوز چند دسته ای پابرجاست و گروهی خود را از دسته ای می دانند و گروهی دیگر خود را از دسته دیگر .هنوز که هنوز است مردم روستا برای یکدیگر می زنند تا تنها خودشان جلو بروند.مردم از هم گریزانند.
شاید کودک که بودم اینها را نمی دیدم .کاش کودک می ماندم و اینها را نمی دیدم .هر روز که می گذرد اوضاع بدتر می شود.
نمی دانم چه کسی می خواهد درستش کند.شورا؟امام جماعت؟ریش سفیدان؟ یا شما؟ ولی فکر می کنم تا زمانی که خودمان نخواهیم عوض نخواهیم شد.
کاش رویای کودکی ام صادق بود و زیباترین مکان دنیا برایم اینحا بود.ولی امروز خسته ام از همه از اینجا و مردمانش
شاید تویی که این نوشته را می خوانی هنوز هم روستایت را دوست داری ،پس سعی کن بهترش کنی و بسازیش،ولی من دیگر نمی توانم.خداحافظ روستای زیبای من ………..

یک جوان فهالنجی

http://www.fahalonj.blogfa.com

××××××××××××