زیباترین روستاهای استان کرمان / روستای دست کند میمند

زیباترین روستاهای استان کرمان / روستای دست کند میمند

روستای دست کند میمند کجاست؟

روستای دست کند میمند ، روستایی است دست کند و صخره ای با قدمتی دوازده هزار ساله که در ۳۸ کیلومتری شمال شرقی شهر بابک در استان کرمان قرار دارد.

تاریخچه روستای دست کند میمند :

این روستای شگفت انگیز از اولین سکونت گاه های ایرانیان به شمار می آید که در تاریخ چند هزار ساله خود، دستخوش تحولات کالبدی و اجتماعی چندانی نشده است.

کارشناسان و پژوهشگران با گذشت سال ها هنوز نمی دانند انگیزه ی ساکنان اولیه این روستا از ساختن این مجموعه ی منحصر بفرد چه بوده ، ولی آنان بر این باورند که هسته اولیه روستای دست کند میمند مربوط به دوران مهر پرستی ایرانیان بوده و از آن جا که آنان معتقد به پایداری، استقامت و زوال ناپذیری کوه ها بودند، خانه های خود را در دل کوه ها کنده اند.

اما در مقابل ، عده ای متعقدند مهرپرستان برای عبادت و دفن مردگان اقدام به کندن غارهایی در دل کوه می کردند و بعد از مدت زمانی به دلایل آب و هوایی، آن جا را به عنوان محل زندگی خود انتخاب کرده اند.

انگیزه ساکنان اولیه روستای دست کند هرچه بوده مهم نیست، مهم این است که پیشینیانمان توانسته اند بدون استفاده از خشت و آجر و ملات ، با دست های هنرمند و پرتوانشان این چنین اثر خارق العاده ایی خلق کنند.

معماری روستای دست کند میمند :

در روستای دست کند میمند  ، به زبان محلی ، نام هر واحد مسکونی را کیچه می گویند و روستای دست کند میمند دارای ۴۰۶ کیچه با ۲۵۶۰ اتاق است که هیچکدام از نظر ساختاری شبیه به هم نیستند. هر کیچه شامل یک یا چند اتاق و اصطبل می باشد.تعداد و اندازه ی اتاق ها متفاوت است و از نظر هندسی منظم نیستند. داخل اتاق ها گنجه وجود ندارد، برای همین در اتاق، تاقچه هایی در اندازه های مختلف برای گذاشتن اشیایی نظیر ظروف، صندوق، چراغ و یا آویزان کردن لوازم و جای رختخواب کنده شده است.

خانه های روستای دست کند میمند هیچ روزنه ایی برای نورگیری ندارند و حتی محلی برای دودکش و پنجره نیز در آنان تعبیه نشده است. بزرگ ترین کیجه روستای دست کند میمند ۹۰ متر مربع است.

آب و هوای روستای دست کند میمند :

آب و هوای روستای دست کند میمند، معتدل کوهستانی، همراه با زمستانی سرد و تابستانی معتدل است. طبیعت روستای دست کند میمند پوشیده از گیاهان دارویی همچون آویشن سیاه، مریم گلی، بومادران، ختمی، آلاله، زیره، ترنجبین، استوخودوس، لیسو، سرشو، اکلیل الملک، زوفا، انقوزه، بارهنگ، خارخسک، رازیانه، پونه، پرسیاوشان، شیرین بیان، خاکشیر، شاتره، اسکنبیل، کلوره، چمز، تله و قمس، خارشتر، مخلسه، اسفند، ریواس، کنگر، نخود وحشی و درختانی نظیر پسته و بادام وحشی، توت، شاه توت، انگور، گردو، سیب، زردآلو، انجیر، آلو سیاه، هلو، گلابی، به، نارون، بیدمشک، سپیدار، سنجد و صنوبر می باشد.

از رودهای فصلی که در روستای دست کند میمند جریان دارند می توان مورنگ، لاخیس و لای حزین را نام برد. دشت ها و کوه های اطراف روستا محل زیست جانوارنی نظیر مار، سوسمار، جوجه تیغی، لاک پشت، آهو، پلنگ، گرگ، روباه، گورخر، بزکوهی و پرندگان شکاری است.

شغل اهالی روستای دست کند میمند :

عمده فعالیت مردان و زنان روستای دست کند میمند ، دام داری و کشاورزی است.شغل مردم روستای دست کند میمند ارتباط تنگاتنگی با ساختار طبیعی اطراف روستا دارد. مردم روستای دست کند میمند ، چهار ماه اول سال وامهای خود را برای استفاده از مراتع و چراگاهها ، به دشت های پایین دست میمند می برند و چهار ماهه دوم سال برای استفاده از محصولات مزارع و باغات به آبادی ها و باغ های اطراف روستا می روند . اهالی روستای دست کند میمند چهارماهه سوم سال را در خانه های دستکند و صخره ایی خود ساکن میشوند.

غذاهای محلی روستای دست کند میمند :

اسپار یا قاتق مشکی:

دوغ را تا اندازه ایی می جوشانند تا غلیظ شود. می گذارند تا سرد شود. بعد به آن مقداری میخک، سیاهدانه، تخم شنبلبله بو داده همراه با نمک میافزایند و به مدت دو ماه در مشک نگه داری میکنند.

اوقاتق :

نوشیندی شبیه دوغ که از مخلوط آب و اسپار به دست می آید.

کال جوش ( کم جوش) :

نوعی غذا که در آن کشک با اسپار را با آب ، روغن زرد و سبزی خشک مانند ترخون و نعنا و گردو مخلوط و با نان ترید شده مصرف می کنند.

قرمه :

     تکه های گوشت را همراه با چربی و استخوان با مقداری نمک و آب آنقدر میپزند که تمام آب آن تبخیر شود و گوشت درون روغن خود سرخ شود. این گونه گوشت مدتها بدون یخچال سالم می ماند و با ترکیباتی مانند تخم مرغ ، مصرف می شود.

اوغونی :

پس از پختن گوشت و پیش از تبخیر آب گوشت و تبدیل آن به قرمه.

اوگرمو:

ماده اولیه آن قرمه به همراه سیب زمینی و پیاز ، روغن زرد (روغن حیوانی) ، رب ، ترف (قرقه قورت) و ادویه و زرد چوبه و زیره است و با نان ترید شده میخورند. گاه به آن تخم مرغ هم اضافه می کنند.

جوپا:

مرسوم ترین انواع آش در میمند که مخلوطی از جو ، نخود ، لوبیا ، ترف و ترشک (نوعی سبزی) و آب و گاه قرمه است.

پست سنجد :

آرد سنجد خشک را داخل مشک آبی که به کار نمی آید می ریزند و پس از چند ماه توده متراکم شیرینی به این نام بدست می آید.

نان کرنو:

نوعی نان تنوری پر طرف دار در منطقه است که خمیر آماده شده را بر روی قلوه سنگ های داغ می گذارند و نهایتاً نان نسبت کلفتی با نقش قلوه سنگ ها در زیر آن ، بدست می آید.
نان تاوه:

نانی است پهن که بر روی تاوه پخته می شود.

صنایع دستی روستای دست کند میمند :

از صنایع دستی مرسوم در روستای میمند می توان به محصولات نمدی نظیر، زیرانداز، کلاه نمدی، عبا نمدی، بغل بند، جلیقه نمدی و کیف و همچنین بافت پارچه های کرباس، قالیچه، انواع گلیم پشمی، لته ایی، کاموایی و تربه، پلاس ( چادر بافته شده از موی بز)، جوال، مشک، سبدهای پهن و بزرگ، گمبر، لانه مرغ، قفس کبک و لوده از جنس ترکه های بادام کوهی یا ترکه های بید، دلو واختنگ، پرده دشتی، ابزار کشاورزی، ابزار دامداری، آهنگری، سنگ تراشی و صحافی اشاره کرد.

آثار دیدنی روستای دست کند میمند:

حمام ، مسجد، مدرسه، حسینیه، دشت ها و دامنه ی کوه ها، غارهای کرم، لاخیس و لاشکور، قله تیر خورین  و طبیعت زیبای روستای میمند از اماکن سیاحتی و زیارتی روستای دست کند میمند می باشند . در زبان محلی ، مردم روستای میمند به غار اشکفت می گویند و در بین اشکفت های موجود در این روستا ، اشکفت لاشکورگوئیه با دهانه ایی حدود ۱۰۰ متر و ارتفاع و عمق ۵۰ متر بزرگ ترین غار می باشد.