اندرات- بهشهر – مازندران

سایتها و وبلاگهای روستای اندرات

شهرستان بهشهر – استان مازندران

http://endrat.blogfa.com/

http://enderat-shariati.blogfa.com/

enderat.mihanblog.com/

enderat.vcp.ir/

تاریخچه منطقه هزارجریب

هزارجریب نامی است که از دیرباز تاکنون به منطقه‌ای مشتمل بر مناطق کوهستانی شهرستان‌های بهشهر، نکاء، ساری، و شرق سوادکوه در استان مازندران و قسمتی از ناحیه کوهستانی شهرستان‌های سمنان و دامغان اطلاق می‌شود.
هزارجریب بهشهر جزئی از هزارجریب بزرگ است که در جنوب و جنوب شرقی شهرستان بهشهر قرار دارد. هزارجریب بهشهر به عنوان جزئی از منطقه کوهستانی البرز دارای روستاهای پراکنده و کوچک است که با توجه به امکانات و پتانسیل‌های غنی اعم از معادن- جنگل انبوه- آب فراوان و … ولی به علل ضعف مدیریت و ساختار برنامه ریزی، نه تنها قادر به جذب جمعیت نمی‌باشد بلکه جمعیت خود را از دست می‌دهد.
منطقه هزارجریب بهشهر در تقسیمات سیاسی کشوری، تقریبا منطبق بر بخش یانه‌سر می‌باشد. بخش یانه‌سر در جنوب شرقی شهرستان بهشهر، بین سه استان مازندران- گلستان- سمنان قرار دارد. مساحت آن در حدود ۷۶۳ کیلومتر مربع و جمعیت آن طبق سرشماری عمومی سال ۱۳۷۵ برابر با ۱۱۸۸۸ نفر است. این بخش به مرکزیت روستای بیشه‌بنه، مشتمل بر دو دهستان به نام‌های عشرستاق و شهدا و ۶۸ روستا می‌باشد. از خصوصیات بارز این منطقه کوهستانی، تراکم اندک جمعیت و فراوانی منابع طبیعی از جمله آب، خاک، زمین و… . لیکن به دلایل گوناگون توانمندی یهای محیطی آن مورد بهره‌برداری قرار نگرفته و استعدادهای بالقوه به بالفعل تبدیل نشده است.
در بعضی از کتب تاریخی، این سرزمین در سال‌های ۸۹ قبل از هجرت تا ۷۵۰ هجری به مدت ۸۴۴ سال پایتخت باوندیان یا آل باوند بود. چندین گورستان گبری و هرمزد پرستی در مناطق هزارجریب وجود دارد که قدمت تاریخ این سرزمین را تا قبل از اسلام می‌رساند. در تاریخ آمده است،سال ۲۵۰ هجری قمری مردم این سرزمین به دین اسلام و تشیع علوی مشرف شدند.

پیشینه منطقه هزارجریب:

هزارجریب در قبل از اسلام: در منابع تاریخی سده‌های پیش از اسلام آمده است، خسرو انوشیروان (پادشاه ساسانی) از جنگ هیاتله به کمک اولاد سوخرا فاتح درآمد. لذا انوشیروان ولایت متعدد از جمله هزارجریب را به قارون پسر سوخرا داد در مراحل بعد وی برای نظم طبرستان هر موضعی را به رئیسی سپرد. این افراد در حدود فرمانروایی خود مسلط و گاهی به طور مستقل تشکیل فرمانروایی می‌دادند.

هزارجریب در بعد از اسلام: احمد بن یحیی بلاذری (متوفی به سال۲۷۹ ه ق) در فتوح البلدان، طبرستان را به هشت بخش نوشته که یکی از آنها شامل مناطق "برشواجر"(بعد ها به صورت "پتشخوارگر"که مشتمل بر منطقه هزارجریب و سایر مناطق کوهستانی البرز) می‌باشد.

سابقه حکومتی منطقه هزارجریب: هزارجریب در زمان اشکگانیان که پایتخت آنها شهر صد دروازه (دامغان کنونی) بوده،به جهت مجاورت با منطقه کوهستانی هزارجریب، مورد توجه قرار گرفته است. شاهان اشکانی برای شکار و تنوع حتی گاهی شش ماه از سال در این منطقه به سر می‌بردند، به واسطه معاشرت و اختلاط مردم‌ها و طبری‌ها و پارت‌ها در خلق و زبان آنها تغییراتی حاصل گردید.

در زمان مازیار، قارن که پسر اسپهبد قارن دوم از دودمان سوخرائیان بوده، چون پدر مازیار مورد تکریم و احترام مامون قرار گرفت، مورد خشم پادشاه هزارجریب (اسپهبد شهریار یکم از دودمان باوندیان) گشته و قسمتی از قلمرو پدر مازیار را ضمیمه هزارجریب نموده است. مازیار پس از مرگ پدر به بغداد نزد مامون رفت و اسلام آورد. چون پدر مازیار در جنگ با رومیان دلاوری بسیار نمود، مامون مازیار را مورد نوازش قرار داده و در همین حال اسپهبد شهریار یکم باوند در فریم هزارجریب در گذشت. پسرش شاهپور به جانشینی وی برخاست. شاهپور مردی بدخو و ستمگر بود و مردم از او ناراضی بودند و نمایندگانی از کهستان هزارجریب به بغداد رفته و بنای شکایت از شاهپور را گذاشتند و خلیفه به صلاحدید مشاوران خود مازیار را به سمت نائب الخلیفه در کوهستانات طبرستان منصوب کرد. در زمان معتصم (خلیفه عباسی) لشکریانی جهت سرکوبی مازیار به منطقه طبرستان اعزام گردیدند. مازیار برای دفاع در مقابل لشکریان خلفای بنی عباس، سپاهیان خود را در قسمت‌های مختلف از جمله هزارجریب تقسیم نمود. حوادث مهم هزارجریب و جنگ با اسپهبد قارن شهریار باوند در سال ۲۵۲ ه.ق و قتل و غارت آن بود

با تشکر از آقای سید مصطفی میرکریمی