پرزیتون – فیروزآباد – فارس
سایتها و وبلاگهای روستای پرزیتون
شهرستان فیروزآباد – استان فارس
آنجای که زیتون این شجره ی مقدس خود بهترین گواه تقدس خاک و صفای آسمان زیبایش بوده وهست .
از شهر گل های محمدی میمند به سمت شمال شرق که حرکت کنیم به روستای با صفای پرزیتون می رسیم .
در باب وجه تسمیه این روستا باید گفت :
پردر اصطلاح محلی همان تل تپه است و چون در دامنه این تپه چند درخت زیتون سایه افکنده و اولین خانه ها در این نقطه ها ساخته شده است روستا را پرزیتون نامیدند .
مردم با صفای این دیار از قبیله ای به نام ترکسلویه بوده اند که از استان چهارمحال بختیاری و هوالی شهرد کرد حدود چهارصد سال پیش به این منطقه آمده اند قول دیگری نیز هست که قبیلیه ترکسلویه از شمال فارس مهاجرت کرده و قشلاق و ییلاق خود را در دامنه کوه های پادنا خرمن کوه و سپیدار قرار دادند و امرار ماش خود را از طریق دامداری کشاورزی و باغداری و صنایع دستی انجام می دادند.
مردم روستا تا پیش از سال ۱۳۳۰ از منطق همجوار آب را با مشقت بسیار آب را تهیه می کردند .
آنان نام مرحوم علی حسین شریفی و مرحوم ملا محمد موحدی را هرگز فراموش نخواهند کرد. کسانی که با حفر قنات آب را به این دیار روانه کردند وبعد از آن مردم شریف این روستا به زراعت مشغول شدند پس از مدتی قعله شریفی در آن جا بنا گردید و به دنبال آن خانه های مردم پایین دست قنات متمرکز گشت وبلاخراین روستای سراسر مهر پاکی شکل گرفت .اندکی پس از آن نیز در این زمین مقدس مسجد صاحب الزمان(عج) بنا شد و این مسجد مانند هر مسجد دیگری حق عظیمی بر گردن انقلاب و دفاع مقدس دارد .در ذهن مسجد خاطرات فراوانی از دورن ستم شاهی است روزهای که باوجود خطر عاملان رژیم ملا عبدول و ملا محمد نبی حمیدیملا ابراهیم شریفی و کربلای اسد عزیزی با استفاد از کتاب روض الجنت برای مردم روضه خوانی می کردند .روز های که از روبه روی همین مسجد کبوتران سرخ بال حسینی به آسمان جبهه ها پر می گرفتند تا آنجا که نیمی از اولین رزمندگان بخش میمند از این روستا بودند که شهید ذبیح اله حمیدی نیز در بین آنها بود .
شیر زنان این روستا با همت بلند دل زهرایشان نهال انقلاب را درزم حریر در سال های جهاد به بار نشاندن.
از سنت های مردم پرزیتون دید بازدید از خانوده شهدا و جانبازان عزیز در هفته دفاع مقدس می باشد . چرا که این روز ها یاد آور روزهای است که بزرگ مردانشان برای همیشه رفتند تا نامشان نگین افتخاری تارک این سرزمین رفتند .
از پیشکسوتان اخلاق فعالان انقلاب مرحوم علی پناه عبدلی پدر شهید جعفر عبدولی است که با شناختی که نسبت به امام راحل داشت جوانان را در مسیر ولایت فقی هدایت می کرد . و بزرگانی چون مرحوم حجت الاسلام سید مصطفی سعادت و مرحوم حاج حسین معبودی پدر شهید حسن معبودی و آقای کاظم حمیدی در آن دوران با علمای شیراز چون مرحوم آیت اله حائری و شهید دستغیبارتباط محرمانه داشتند .حضور سردار بیستونی با نام مستعار حمیدی در لباس مقدس روحانی نیز بر رونق ای جریانات افزود . ازهان مردم این دیار آوای دلنشین اذان مناجات موذن مسجد مشهدی موسی حمیدی و چاوشی خوانی ایشان در زمان اعزام رزمندگان به جبهه و استقبال هنگام بازگشت آنان و نیز موعظه امام جماعت فقیه روستا مرحوم شیخ قدرت اله شریفی و دیگر مبلغان دینی را هرگز از یاد نخواهند برد. حب اهل بیت در میان این مردم پاک جاریست.تا آنجا که ساختن تاریخی حسینی و تقدیم جوانان برومند به انقلاب چند باغ از باغ های دیم تنگ زیره ای را به وقف حضرت سید الشهدا نموده اند. مردم این دیار در علم نیز خصوصیاتی منحصر به فرد دارند این روستا دارای پزشکانی سنتی کارآگاه هست که روش های ابتکاری بسیار زیادی برای درمان دارند از جمله آنان می توان مرحوم محمد کریم شریفی پدر محمد قاسم شریفی را نام برد که با روش ابتکاری مردم را در مقابل سرخک وبا و آبله واکسینه می کردند و در شکسته بندی مهارت خاصی داشتند .این همه هنر وارستگی پاکی و آزادگی در خلق خوی مردم پاک دل این دیار نقش بسته است.چناکنه این روستا در ایام دفاع مقدس و بعد از آن به عنوان روستای نمونه در سطح شهرستان شناخته شده است.
ما نیز چون زیتون های سر سبز استوارش سبزی خود را از سرخی خون لاله زارهای وام گرفته ایم که تاریخ جاودانه در گوششان زمزمه خواهد کرد.
سلام . به طور اتفاقی در حالی که داشتم به دنبال مطلب مورد نیاز خود می گشتم به مطالب فوق که تاریخچه ی این روستای دارای سابقه درخشان را بیان نموده است رسیدم ضمن تشکر از نگارنده اما نمی دانم سهوی است یا عمدی است آنجایی که نامی از بزرگان این روستا آورده شده ولی نامی از حاج مرتضی حمیدی در میان این افراد دیده نمی شود در حالیکه عملکرد وی در این روستا برای کسانی که این روستا را می شناسند و با سابقه ی تاریخی و تحولات این روستا آشنا هستند کاملا نام آشناست .
همگام بودن و همنام بودن وی با نامی همچون حاج کاظم حمیدی در تاریخ روستا و عدم درج آن در کنار نام ایشان در این نوشتار جای تامل دارد و ذهن را به سمتی سوق می دهد که حتی در بیان تاریخچه ی یک روستا هم سیاسی کاری. اگر نگارش تاریخ یک کشور و انقلاب را به دست ما دهند چه کار می کنیم . والعاقبه للمتقین