روستای حسین آباد جرقویه / اصفهان / اصفهان

سایتها و وبلاگهای روستای حسین آباد جرقویه

شهرستان اصفهان – استان اصفهان

http://hosseinabadjarghoyeh.ir/

قریه حسین آباد در فاصله ۵۵ کیلومتری جنوب شرق شهر اصفهان واقع شده است . این روستا از طریق جاده اصفهان– اشکاوند-زیارو سپس منطقه جرقویه اولین روستای قابل دسترسی میباشد.در مجاورت روستای آذرخواران و در شمال باختری نیک آباد قرار دارد.

حسین آباد متشکل از دو بافت قدیم و جدید است. بافت قدیم (تاریخی) همان خاستگاه روستاست و تقریبا خالی از سکنه است و بناهای تاریخی بسیاری را در خود جای داده است. نکته قابل ذکر در مورد بافت قدیمی، خانه های بسیاریست که خالی از سکنه بوده و غیر قابل سکونت و فاقد ارزش معماری میباشد و به علت عدم حضور و موافقت وراث بلاتکلیف مانده است. و بناهایی هم که ارزش معماری دارند تعدادی تعمیر و تعدادی هم در حال تخریب و از بین رفتن است. بافت جدید روستا با اجرای طرح هادی روستایی شکل متفاوتی از معماری را نمایش میدهد و به صورت دو شهرک و چند محله میباشد.آنچه به چشم میخورد، وجود زیر ساختها و اماکن به حد ضرور است. برای اهالی روستا خصوصا جوانان سایر امکانات رفاهی، تفریحی و آموزشی وجود ندارد.

حسین آباد در سال ۱۳۹۰بر اساس آمار خانه بهداشت روستا جمعیتی بالغ بر ۹۶۹ نفر و ۲۸۲ خانوار را دارا میباشد که ۵۰۹ نفر از این جمعیت را مرد و ۴۶۰ نفر را زن تشکیل میدهد.این روستا که سهم قالب توجهی از جمعیت آن را جوانان تشکیل میدهد، در جنگ تحمیلی حضوری پررنگ در عرصه نبرد از خود به نمایش گذاشت و شهیدان و آزادگان گرانقدری را نیز در این عرصه هدیه نمود. و امروز نیز با وجود جوانان تحصیل کرده در حالی که قریب به ۲۵%  از جعیت روستا را محصلان و فارغ التحصیلان دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی تشکیل می دهد ، میتوان آینده ای روشن را برای این قریه نوید بخشید. البته معضل بیکاری به علت های گوناگون از قبیل: نبود صنایع و زیر ساخت ها و خشکسالی چند ساله اخیر، بسیار آزار دهنده و قابل تامل است.

کسب در آمد در این روستا از قدیم الایام بر پایه کشاورزی و دامپروری بوده، اما در ده سال اخیر به علت کمبود آب و خشکسالی برخی از مزارع رها شده و عموم کشاورزان و دامپروران به سایر مشاغل (کاذب) روی آوردند. در این میان عده ای نیز تصمیم به مهاجرت گرفتند. اگر چه بعضا حسین آبادی ها به مشاغل کم درآمد و کاذب مشغولند، ولی میتوان گفت کسب روزی حلال سر لوحه کار و زندگی این مردم است. که از این حیث نیز در منطقه بسیار مورد ستایشند.

مردم روستای حسین آباد معتقد به دین اسلام و شیعی مذهبند، به زبان فارسی صحبت میکنند.(آنچه مسلم است اهالی روستا در روزگار نچندان دور همچون روستا های مجاور به زبان محلی (ولایتی،ولاتی) تکلم میکردند).برگزاری مراسم های مذهبی و نماز جماعت نیز در سه وقت توسط عالمان عالیقدر حجه الاسلام حاج شیخ محمد رضا حاجیان و شیخ حسن صادقی در دو مسجد جامع (واقع در بافت قدیم) و چهارده معصوم(ع) یا به زبان عامه مسجد حاج محمد علی انجام می پذیرد، چهار هیئت مذهبی تشکیل یافته: هیئت حضرت ابالفضل العباس(ع)-هیئت موسی بن جعفر(ع)-هیئت علی اکبر (ع) و هیئت سید الشهداء(ع). هر هیئت در محل تکایا و مساجد به مراسم های مذهبی میپردازند. بد نیست از هنر تعزیه خوانی مادحان اهل بیت(ع) در محل حسینیه قدیم یاد کنیم که امروز به علت خرابی ساختمان و بلاتکلیفی ساختمان جدید حالت رکود به خود گرفته است.

در این روستا و از این خطه هستند کسانی که برایمان افتخار آفریدند و عزت آوردند: ۱۵ شهید و آزادگان عزیزی که عرضه داشتیم به میهن ، عالمان گرانقدری چون : استاد و معلم عالیقدر سید مهدی فقیهی (شاعر قرن ۱۴- افسرده) و فرزند گرانقدرشان حجت الاسلام میر سید علی فقیهی ، آیت الله جرقویه ای، سیدین والا مقام موسوی زاده آقا سید مصطفی و فرزند ایشان سید محمد و حجت الاسلام شیخ محمد رضا حاجیان. رجال سیاسی، اساتید دانشگاه و محققان و مولفانی چون: دکتر محمد داستانپور، مظفر حاجیان، دکتر نصر الله داستانپور. ورزشکاران و مدال آورانی چون: محمد صلصالی ، مسعود داستانی و………..