روستای آقداش / ساوه / مرکزی

سایتها و وبلاگهای روستای آقداش

شهرستان ساوه – استان مرکزی

http://aghdashrosta.mihanblog.com/

http://www.aghdashonline.com/

http://aghdashkandi.mihanblog.com/

روستای آقداش (AGHDASH): جزو دهستان کوهپایه بخش نوبران شهرستان ساوه استان مرکزی، با طول جغرافیایی ۳۱/۴۹ و عرض جفرافیایی ۱۷/۲۵ و ارتفاع ۱۹۸۰ متر از سطح دریا؛ در ۲۴ کیلومتری شمال غربی نوبران و در دامنه جنوبی کوه‌های خرقان قرار دارد روستای آقداش در حدود ۶۵ کیلومتری شهرستان ساوه به همدان واقع شده است از غرب به روستای قارلوق واز جنوب به روستاههای: کره بر -خان آباد-مقصود آباد-یاتان- از شرق به روستای سامان منتهی میشود. کلمه آقداش از دو کلمه ترکی آق و داش تشکیل شده است. آق به معنی سفید و داش به معنی سنگ می‌باشد. انتخاب این اسم به خاطر وجود سنگ‌های سفید بزرگ در مسیر رودخانه‌ای است که روستا را به دو بخش قلعه بالا و قلعه پایین تقسیم می‌کند…

جهت مشاهده طبیعت زیبای روستای آقداش پس از حرکت به سمت کوههای شمالی روستا از میان رودخانه که از مرکز ده عبور میکند مسیر با صفایی را در میانه راه که با گذشت زمان ورویش گیاهان ودرختچه های خودرو تنوع گیاهی زیبایی را ایجاد کرده مشاهده میشوداگر درفصل بهار باشیم از انواع گیاهان دارویی ومعطر وگلهایی که در کمتر زمانی درمنطقه دیده میشود… درمسیر رودخانه ودامنه های مسیر حرکت به ما انرژی مثبت برای پیمودن ادامه راه را میدهد مردمان محلی این مسیر رودخانه را سلو مینامند ! به دلیل عبور آبها وسیلابهای فصلی … در راه به آثار باقی مانده از گذشتگان کوره آهک وآسیاب آبی که دیگر آثاری که جز تلی خاک از آنها مشاهده نمیشود درادامه کم کم شیب ملایمی ما را به کوه پایه هدایت مینماید…

در این مسیر از جاهای دیدنی سنگ عارف میباشد که به شکل جمجمه یک انسان میباشد…با یک کوه پیمایی چند ساعته میتونیم یک طبیعت زیبا وبکری از منطقه ببینیم کل روستاهای  اطراف زیر پای شمانمایان شده* دیدن تخته سنگهای غول پیکر وشکافهای عظیم میان صخره های سر به فلک کشیده ما را وامیدارد که بیشتر  به طبیعت وقدرت خالق آفرینش بیندیشیم …به قول یکی از دوستان در این فصل باطبیعت گردی باید حقمونو از طبیعت بگیریم (البته باحفظ آن)باگذر از میان کوهها در قله کم کم به یک محل مسطحی میرسیم که در حدود ۶۰۰ متر از سطح روستا بالا آمده ایم و۲۶۰۰ متر از سطح دریابالا آمده ایم… دراین مکان با حرکت به سمت شمال غربی محل دیدنی یخچال طبیعی  که در ارتفاعات  بین قله سلسال و صخره زنبور قراردارد. به صورتی که وقتی در ارتفاعات در حال حرکت به سوی قله هستی به شکافی بزرگ در زمین بر می‌خوری که ابتدا چیزی جز دره‌ای با ارتفاع حدود ۲۰ متر چیزی به نظر نمی‌رسد. برای دیدن این یخچال، پس از آنکه شیبی که ما را به داخل شکاف هدایت می‌کند را سپری کنیم ، نزدیک به انتهای شکاف که چیزی بیش از ده الی بیست متر مسیر نیست، به یخچال طبیعی بر می‌خوریم. یخچال در حقیقت در سمت راست شکاف قرار دارد و حدود چند قدم نیز پایین تر از شکاف اصلی قراردارد.

محلی که به علت شکل جغرافیایی ، مانع تابش نور خورشید به آن شده و موجب حفظ برف تا گرم‌ترین روزهای سال می باشد.افرادی که علاقمند باشند این یخچال طبیعی  وچشم انداززیبا را ببینند بایستی زحمت کوهپیمایی چند ساعته را به خود بدهند. و در چله تابستان با شیره انگور- و برف موجود در آنجا ، فالوده‌ای رابرای خودبسازید ونوش جان کنید ….

 در گذشته افرادی که به این محل میرفتند هنگام بازگشت مقداری از برف ویخ را در تابستان ازغار خانه  به ده میاوردندو در ده توزیع میکردند یادش بخیر…    این محل که ازنظر تاریخی داری تصاویر حک شده  و نقاشیهایی از دوران سکونت انسان در عصر شکاربر روی دیوارههای ضلع شمال شرقی مشهود است

بنا به گفته یکی ازبزرگان و ریش سفیدای ده در باره چگونگی شکل گیری این روستا چنین نقل میکند که: درحدود  300 سال پیش عده ای از ساکنین روستای کولاکان (روستای مخروبه ای در کوه پایه امامزاده طیب وطاهر -باش باغ)که به علت نا امنی و شیوع بیماری آن منطقه را ترک کرده وبه محل کنونی که در آنزمان محل کشت زرع ومراتع چرای دام برای ساکنین فعلی است میآیندبا توجه به اینکه دوبرادر در این مکان خانه ای ابتدایی داشته که سکونت انها در ابتدای ورودی ده در بستر رودخانه که به دیبگ داشی (سنگ آسیاب) معروف است زندگی میکردند که که بعدها یکی از این برادران به علت قرار گرفتن محل زندگی در معرض سیلاب به بالا ده که به عرب یولو مهاجرت میکند وبه تدریج در ابتدا بنا به نا امنی وجلوگیری از هجوم اشراروحیوانات درنده اقدام به ساخت قلعه نموده که آثاری از آن در قلعه یایین وقلعه بالا به چشم میخورد { با توجه به ریخت شناسی روستایی روستای آقداش را میتوان از روستاهای طولی که درامتداد رودخانه شکل گرفته شده نام برد …} در آنروزگار به علت امرار معاش وگذران روزی ساکنین منطقه در سرچشمه ها ی چایلاق که آب دارا شیب است(سلوو) اقدام به ساخت آسیاب آبی (دگیرمان)  نموده ودرنزدیکیهای ده< کورهای> برای پخت سفال وخشت وخزینه آهک درپایین قبرستان کنونی  وساخت حمامی دربستر رودخانه واستخر هایی جهت ابیاریی و… ازاولین اقدامات ساکنین روستای آقداش بوده