رباط ترک – دلیجان – مرکزی

روستای رباط ترک با پیشینه تاریخی طولانی در مرکز ایران

قرار دارد، وجه تسمیه آن بدلیل قلعه(رباط) قدیمی است

که گفته می شود به دست ترکان بنا گردیده است.  

در مسیر جاده ی اصلی و ترانزیت تهران-اصفهان ۳۰کیلومتر که از دلیجان میگذریم در سمت راست جاده به روستایی برخورد میکنیم که رباط ترک نام دارد که چند طایفه بزرگ ( جعفری – فلاحی – اسدی – حسنی …..) بیشترین ساکنان آن بوده و زبان و گویش آنان فارسی (در صورتیکه همه روستاهای همسایه زبان و گویش خاصی را دارند) و مردمانی بسیار خون گرم و مهمان نواز دارد، در مقایسه با روستاهای هم جوار قشر تحصیل کرده در آن بیشتر به چشم می خورد از ورزشها بیشتر فوتبال بین جوانان رایج است که عصر ها بازار گرمی را دارد .

شغل بیشتر مردم این منطقه کشاورزی است و این روستا با داشتن آب و هوای مناسب، خاک حاصل خیز و… دارای محصولات باغی همچون گردو، بادام، زردآلو و ۱۰۰ هکتار زمین کشاورزی است که حدود یک سوم آن اختصاص به گل محمدی دارد.

این روستا مرکز بهداشتی درمانی, راه آسفالته, شورای اسلامی روستایی, شرکت تعاونی مصرف روستایی, آب لوله کشی تصفیه شده, برق, تلفن ثابت و همراه, پست و گیرنده تلویزیونی دارد.

در کنار جاده چند مغازه و غذاخوری میباشد که فروش ماست ، پنیر ،کشگ ،قره قروت (قارا) و سرو آبگوشت محلی و کباب کوبیده بعهده دارند.

همیشه گوشت تازه گوسفندی در قصابی کنار جاده موجود است.

همچنین تعمیرگاه اتومبیل شهرام و کارواش مهدی آماده سرویس دهی به مسافرین محترم می باشند.