خودکاوند – طالقان – البرز

سایتها و وبلاگهای روستای خودکاوند
شهرستان طالقان – استان البرز
khodkavand.blogfa.com/

روستای خودکاوند واقع درعرض جغرافیایی ۳۶ ۰۸ ۳۶و طول جغرافیایی ۵۰ ۵۰ ۱۶   و ۲۱۴۰ متر ارتفاع از سطح دریا  از روستاهای بخش بالا طالقان از شهر طالقان بوده و از سمت شمال با روستای وشته از سمت شرق با روستای گلیرد از سمت جنوب با کوه ؟  و از سمت غرب با روستا ی ورکش همجوار میباشد.

 

فاصله روستا تا شهرک :۱۶ کیلومتر

تعداد خانوار در تابستان :۷۰ خانوار

تعداد خانوار در زمستان : ۱۵خانوار

ارتفاع از سطح دریا:۲۲۷۵ متر

غار تاریخی روستای خودکاوند

در غرب روستا و در زیرصخره رسوبی که روستا روی آن واقع شده غار دست کنی وجود دارد که در حال حاضر حدود ۲۳ متر عمق آن میباشد و اهالی روستا از وسعت و ارتباط آن با جاهای مختلف حکایتها نقل می کنند . در حال حاضر غار یاد شده راهرو پرپیچی می باشد که بخش های مختلف آن حفاری و یا بر اثر ریزش مسدود شده است .

قبرستان تاریخی روستای خودکاوند

قدمت تاریخی : دوران اسلامی حدود ۱۴۰۰سال پیش
در ضلع شمال شرق روستای خودکاوند ، قبرستان کوچکی وجود دارد که متعلق به دوران اسلامی می باشد در سطح این قبرستان بیش از ۵۰ قطعه سنگ قبر وجود دارد که با خط بسیار زیبا نوشته و حکاکی شده است . عمده این سنگها که متعلق به اواخر قرن سیزدهم و اوایل قرن چهاردهم هجری شمسی می باشد ،توسط شخصی به نام حسین علی نوشته و حکاکی شده است و نام او در خط آخر کتیبه درج شده است . در سمت جنوبی و در کناره روستا تپه مدور و طبیعی وجود دارد که شایعات فراوانی در خصوص گنجهای نهفته در آن نقل می کنند .

محوطه تاریخی – اسلامی مامان روستای خودکاوند

قدمت تاریخی : دوران اسلامی حدود ۱۴۰۰سال پیش
در ۶ کیلومتری روستای خودکاوند مزارعی وجود دارد که جزء قلمرو روستای خودکاوند بوده و اهالی آنرا مامان می نامند . مامان محوطه تاریخی – اسلامی است به ابعاد تقریبی ۸۰*۵۰ متر که در جهت شرقی – غربی امتداد یافته و آثاری از استقرار دوره اسلامی تا اواخر قرون ششم و هفتم هجری در آن مشاهده می شود . در سطح این محوطه تاریخی – اسلامی بقایایی از پی دیوارهای بناهای مسکونی دیده می شود که بر اثر تخریب سقف و دیوارهای جانبی به صورت تپه درآمده است . بخشی از سطح این محوطه مسکونی در طی سالیان گذشته شخم زده و روی آن زراعت شده است .
بقایای سفالهای گرد آوری شده از این محل حکایت از استقراری بودن آن در قرون اولیه اسلامی می نماید . عمده سفالهای یافت شده متعلق به دوره اسماعیلیه و سلجوقیان و حداکثر تا اواسط دوره ایلخانی بوده و از آن تاریخ به بعد بنا به دلائلی که چرایی و چگونگی آن بر ما روشن نیست متروکه شده و جمعیت آن به نقطه دیگری نقل مکان کرده اند .

برگرفته از وبسایت شهر طالقان به آدرس:

http://www.taleghan.org/index.php?option=com_content&task=view&id=۷۱&Itemid=۱۹

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *