گته ده – طالقان – البرز

گته ده . [ گ َ ت ِ دِ ] (اِخ ) دهی جزء دهستان بالا بخش طالقان شهرستان تهران ، در ۲۹هزارگزی خاور شهرک ، سر راه عمومی ومالرو طالقان به شاه پل . کوهستانی ، سردسیری و سکنه ٔ آن ۷۶۶ تن است . آب آن از رودخانه ٔ گرآب و دره ٔ کهارکوه . محصول آن غلات ، سیب زمینی ، بنشن و قلمستان . شغل اهالی زراعت و گله داری ، و عده ای برای تأمین معاش به تهران و مازندران میروند. صنایع دستی زنان مختصر کرباس ، گلیم ، جاجیم و شال بافی است . در جنوب ده روی کوه های میرابشم آثار ابنیه قدیم به نام قلعه دختر دیده میشود. مزارع روبار، سیکان رود، ممه رود جزء این ده است .راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج ۱).

روستای گته ده در فاصله یکصد کیلومتری  شهرستان ساوجبلاغ قرار دارد. نزدیکترین روستا به آن جوستان با فاصله یک جاده خاکی ۲۲ کیلومتری است.

فاصله روستا تا شهرک :۳۵ کیلومتر
تعداد خانوار در تابستان :۲۰۰ خانوار
تعداد خانوار در زمستان : ۱۵خانوار
ارتفاع از سطح دریا:۲۳۷۴  متر
روستای گته ده از روستاهای پرآب و آباد طالقان محسوب شده و خانه های این روستا عمدتا با ملات گل وسنگ احداث شده است و از بیرون به صورت خشکه چینی جلوه می نماید و اکثر خانه های اصیل این روستا مخروبه شده و به جای آنها خانه های جدید احداث شده است .

خانه های باستانی روستای گته ده

قدمت تاریخی : دوره قاجار حدود ۲۰۰ سال پیش
در مرکز روستا دو خانه مخروبه وجود دارد که به نظر می رسد از خانه های اعیانی دوره قاجار بوده است . در میان خانه های ویرانه و در محل هایی از کوچه های روستا که بنا به ضرورت اهالی حفاری صورت گرفته سفالهای نخودی و قرمز و نقش استامپی و زیرلعاب از دوران تاریخی و مختلف اسلامی یافت شده اسکه همگی آنها حکایت از استقرار دایم جمعیت در این روستا می نماید .

قبرستان تاریخی روستای گته ده

قدمت تاریخی : دوران تاریخی حدود ۱۵۰۰ سال پیش
در فاصله ۲۰۰ متری غرب روستای گته ده  قبرستان تاریخی وجود دارد که انبوه سنگ قبرهای موجود درآن حکایت از گستردگی و تعداد امواتی می کند که در قرون متمادی در آن دفن شده اند. برخی از قبرها متعلق به دوران اسلامی و برخی نیز دوره قبل از اسلام بوده و آثاری از سفالهای دوران تاریخی در آن یافت شده است . در قبرستان یاد شده ،حداقل پنج سنگ قبر متعلق به دوره صفویه وجود دارد که دارای تاریخ های متفاوت هستند. برای مثال یکی از آنها متعلق به ۱۰۷۵ هجری قمری است .
به نظر می رسد با توجه به موقعیت این مکان که در معرض سیل بوده ،چندین بار برای قبرستان در قرون مختلف استفاده شده است.با توجه به نمونه سفالهای یافت شده ، می توان قدمت قبرستان را دوران تاریخی و اسلامی تعیین کرد .