روستای چوخون / بشاگرد / هرمزگان

روستای چوخون واقع در ۱۰۰کیلومتری جاده ی جاسک-بشاگرد یکی از روستاهای بخش مرکزی شهرستان بشاگرد است که با تعداد ۱۸۰ خانوار و۶۸۲نفر جمعیت یکی از پرجمعیت ترین روستاهای بشاگرد است .اهالی این روستا از طبقه ی دهقانان بشاگردند که در لهجه ی محلی «بلوچکاره» نامیده می شوند تمامی ساکنین این روستا مثل سایر روستاهای بشاگرد مسلمان وپیرو مذهب شیعه هستند.و اغلب به شغل کشاورزی ودامداری مشغولند که به دلیل کمبود منابع آب،زمین کشاورزی ونبود چراگاه مناسب کشاورزی ودامداری در این منطقه رونق چندانی ندارد. ومردم روستا جهت امرار معاش بامشکل مواجهند.

ساکنان این روستا با لهجه ی «میشکالی» تکلم می کنند که با تمامی لهجه ها وگویش های  محلی استان تمایز خاصی دارد .

این روستا در جنوب شهرستان بشاگرد ودر مجاورت روستاهای بلبل آباد ،کشمیگی ،وی و زهبدی قرار دارد.

وجه تسمیه و علت نامگذاری روستای مذکور برگرفته از تپه کوچک ومخروطی شکلیست واقع در دامنه کوه پاکوه بشاگرد که بنا بر اظهارات قدیمی های روستا به دلیل رنگ متمایل به قرمز و شباهت آن به تپه ای از خون «چوخوند»نامیده شده است وبه مرور زمان به «چوخون» تغییر اسم داده است. البته علیرغم درج نام چوخون در تقسیمات کشوری برای این روستا اغلب بومیان منطقه نام این روستا را «چوخوند»تلفظ می کنند.

مردم این روستا در گذشته های نه چندان دور به دلیل پرداختن به شغل دامداری و کشاورزی در گوشه وکنار روستا هر جا که چراگاه خوبی برای دام های خویش وقطعه زمین و چشمه آبی برای کشاورزی می یافتند ساکن می شدند وبا تغییر فصول و تغییر شرایط آب و هوایی از جایی به جای دیگر در همان حوالی کوچ می کردند. این نوع زندگی همچنان ادامه داشت تا این که درسال ۱۳۶۲با رایزنی و تشویق مسئولین وقت بشاگرد در خصوص اسکان قبایل مختلف در مکانی واحد به منظور تسهیل در ارائه ی خدمات دولتی به مردم ،بزرگان وسران قبایل روستا پس از مشورت با همدیگر به این نتیجه رسیدند که تمامی قبایل  در مکانی به نام «آبمیگی» ساکن شوند .

در بدو ورود مردم به این روستا تمامی خانه های مسکونی از جنس کپر ساخته شد واولین بنای سنگی که در این روستا بنا شد حسینیه روستاست که نشان از عشق وعلاقه مردم بشاگرد به امام حسین (ع) است.

اولین فعالیت آموزشی در این روستا مکتب قرانی بود که توسط یکی از ملاهای محلی اداره می شد و تعداد ی از جوانان ونوجوانان روستا در ان به یادگیری قران مشغول بودند. بادایرشدن مدرسه در سال ۶۳وجذب دانش آموزان در مدرسه مکتب جای خود را به مدرسه داد .

اکنون که ۲۷ سال از تاریخ استقرار اولین مدرسه در این روستا می گذرد به دلیل بی توجهی و همچنین توزیع ناعادلانه امکانات آموزشی در بشاگرد این روستا علیرغم آمار بالای دانش آموزی در مقطع تحصیلی مختلف از مدرسه راهنمایی دخترانه وپسرانه ی مستقل ودبیرستان محروم بوده ودانش آموزان پس از اتمام دوره ی ابتدایی و راهنمایی باید به یکی از مراکز آموزشی در سایر روستاهای بشاگرد یاشهرستان جاسک سفر نمایند که همین مسئله به ترک تحصیل برخی از دانش آموزان انجامیده است .

بهره مندی از جاده روستایی لوله کشی آب ،برق ،مسجد ، خانه بهداشت ،کانون فرهنگی ،خانه عالم، دهیاری و مدارس ابتدایی وراهنمایی که به صورت مختلط اداره می شوند از برکات پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی می باشد که البته باتوجه به جمعیت بالای روستا ور مرکزیت جغرافیایی حدود هفت روستای کوچک وبزرگ ووجود پتانسیل های خوب در زمینه های گوناگون توجه بیشتر مسئولین استان وشهرستان را می طلبد.