عسگرآباد عباسی – ورامین – تهران
این روستا مرکز دهستان عسگریه از بخش پیشوای شهرستان ورامین بوده و در طول جغرافیایی ۵۱ درجه و ۴۰ دقیقه شرقی و عرض جغرافیایی ۳۵ درجه و ۲۰ دقیقه شمالی در کنار قلعه باستانی ایرج ( گبری ها ) در ارتفاع ۹۳۲ متری از سطح دریا در دشتی معتدل وخنک در یک کیلومتری شمال شرقی ورامین و در دامنه جنوبی قلعه باستانی گبری ها قرار دارد .
جمعیت روستا طی آخرین آمار بدست آمده از مرکز آمار ایران در پایان سال ۱۳۸۵ ۱۰۵۰ نفر و زبان اهالی فارسی با لهجه یزدی و دین مردم شیعه و همچنین قدمت روستا به سال ۱۳۳۸ باز می گردد .
فعالیت اقتصادی روستائیان در دو بخش کشاورزی و دامداری می باشد . محصولات اصلی منطقه بیشتر سیفی و سبزیجات شامل کاهو ، کلم ، فلفل و سیب زمینی می باشد .
دامداری های موجود در روستا نیز بیشتر به صورت گاوداری های عمده سنتی است .
در گذشته صنایع دستی روستا منحصر به قالی بافی با طرح کاشان و نقش شاه عباس بوده و بین زنان روستا رایج بوده است .
منابع آب کشاورزی روستا در گذشته شامل ۴ حلقه چاه عمیق بوده و یک حلقه چاه نیز مخصوص شبکه آب آشامیدنی روستا است . البته ۲ حلقه از چاههای کشاورزی به طور کامل خشک گردیده اند .
با توجه به قرار گیری روستا در حریم شهری ورامین بسیاری از خدمات عمومی روستا نیز از طریق این شهر تامین می گردد . این روستا در مجاورت اردوگاه قرنطینه مهاجرین افغانی بوده و حدود ۲۰ درصد از اهالی را افاغنه تشکیل می دهند که در تولید محصولات کشاورزی و دامداری فعالیت دارند .
نسبت جمعیتی
طبق آخرین آمار در سال ۱۳۸۵ از جمعیت ۱۰۵۰ نفری روستای عسگرآباد ۵۷۸ نفر را مردان و ۴۷۱ نفر را زنان تشکیل می دهند که بیانگر وجود ۱۲۳ نفر مرد به ازای ۱۰۰ نفر زن است که با توجه به نسبت جنسی ۱۰۷ نفری ورامین این امر کاملا غیرطبیعی بوده و ناشی از حضور مهاجرین غیرمجاز افغانی در روستا می باشد که شاید خاص این روستا در سطح کل ورامین باشد .
ترکیب سنی
از جمعیت ۱۰۵۰ نفری روستا در سال ۸۵ ، ۷۷ نفر اطفال کمتر از ۴ سال ، ۱۲۸ نفر ۹-۵ سال ، ۱۶۳ نفر نوجوان ۱۰ الی ۱۴ سال ، ۲۰۸ نفر جوان ۱۵ تا ۲۴ سال ، ۴۱۰ نفر میانسال ۲۵ الی ۶۴ سال و ۶۳ نفر بزرگسال ۶۵ ساله و بیشتر را تشکیل می دهند .
در گستره شمال شهر ورامین در جوار روستای عسگرآباد عباسی دیوارهای بلندی از خشت و گل نمایان است که امروزه به نام قلعه گبری معروف است .
شکل مستطیل دقیق قلعه و دیوارهای بسیار قطور و بلند با حفره های متعدد از عظمت این محل و معرفی گروههای نظامی عظیم همچون سپاه پیل سوار و کاروانهای شتر و اسب و گاو را حکایت دارد .
این قلعه یکی از قلعه های خشتی مهم جهان است که با ارتفاع ۵۰ فوت ، وسعت ۲۰۰ هکتار و ابعاد ۱۲۰۰در ۱۴۰۰ متر که با هیچ یک از قلعه های خشتی و تاریخی جهان قابل قیاس نیست .
گفته شده این قلعه در دوران ساسانی ساخته شده است ، البته باستان شناسان به علت نبود کاوشهای مورد نیاز ، نظر قطعی در مورد قدمت آن نداده اند .
امروزه از چهار دروازه آن ، تنها دروازه اصلی باقی مانده است . به باور برخی قلعه ایرج همان دژ وارنا است که در " وندیداد " نام آن آمده است . این قلعه یکی از بزرگترین قلعه های ایران به شمار می آید که ساخت آن با خشت و گل بوده است .
در وندیداد آمده است : (( اهورا مزدا گفت آفریدم قلعه ای چهارگوش با نام وارنا )) .
کارشناسان و متخصصان تاریخی این قلعه را همان قلعه ایرج ورامین می دانند .
در شمال روستای عسگرآباد عباسی یکی از آثار بسیار ارزشمند تاریخی منطقه یعنی قلعه گبری ها قرار گرفته است . نقل است این قلعه از مراکز اصل نظامی ایرانیان قبل از اسلام بوده است که با ظهور اسلام دچار آسیب و ویرانی شده است .
هسته اولیه روستا در آن زمان در قلعه اربابی ایجاد گردید و روستا نیز به دلیل قرارگیری در جوار دیوارهای قلعه ، عسگرآباد ، که مفهوم یک محل نظامی را دارد نامگذاری شده و عباسی نیز از نام بانی آن گرفته شده است . در سال ۱۳۵۰ اراضی این روستا نیز بین اهالی تقسیم گردید و با توسعه تدریجی روستا یک محور خطی در امتداد شرقی غربی و موازی با دیوار جنوبی قلعه ایجاد می گردد و باعث توسعه نسبتا منظم روستا گردید .
در حال حاضر این روستا دارای ۷ محله و منطقه می باشد که عبارتند از :
۱- باغ ریگی 2- مَنگُل 3- دم قلعه 4- خندق 5- هلاک آباد 6- بلندی 7- بارشوری
مرکز اصلی تجمع اهالی نیز معمولا جلوی مسجد و سه راهی روستا می باشد .
