این ده قدیم النسق است و پنجاه خانوار سکنه دارد و محصول آن غله دیمی و آبی است و رودخانه ای از میان دره میگذرد که زراعت قریه را مشروب میسازد و رودخانه قزل اوزن هم از یک سمت قریه جاریست که قسمتی از زراعت پنبه و شلتوک وباغات از آن مشروب میشوند. این قریه متصل است به خاک طارم و خلخال و مزرعه ای دارد موسوم به شور ییلاق که چشمه سارها دارد که اهالی برای ییلاق به آنجا میروند و باغات و جنگل بسیار دارد و شغل اکثر اهالی زغال فروشی و هوای آن گرم است . (از مرآت البلدان ج ۴ ص ۲۲۷).در فرهنگ جغرافیایی این ده جزو دهستان زنجان رود از بخش حومه شهرستان زنجان محسوب گشته و سکنه آن ۱۲۰ تن نوشته شده است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج۲).
اهالی روستا تلفظ گیزوان را بکار میبرند ، زبان آنان ترکی آذربایجانی است و به دلیل اینکه روستا در خطّه آذربایجان قرار دارد فرهنگ و آداب و رسوم اینجا هم همان آذربایجانی است. تمام اهالی شیعه ۱۲ امامی می باشند.هم اکنون نیز کشاورزی ، باغداری و دامداری رونق دارد.