امام ده (شاکله)- بهشهر – مازندران
بنا بر گفته های ریش سفیدان این روستا با قدمت ۵۰۰ ساله در گذشته به صورت بندرگاهی جهت حمل و نقل بار(انار، ذغال و …) مورد استفاده قرار میگرفته که آثار آن تا حدود ۴۰سال پیش مشاهده میگردید ولی در حال حاضر از بین رفته است و در کتب تاریخی ذکر شده که این روستا به صورت قلعه و بارویی جهت حفاظت از بهشهر نیز مورد استفاده قرار میگرفته که برجهایی که تا چند سال پیش در شمال روستا وجود داشت این مطلب را تأیید میکرده ولی متأسفانه به دلیل کم توجهی اهالی و مسئولین کلیه این آثار از ببن رفته است.حتی حمام قدیمی و بسیار زیبا که به صورت خزانه ایی بوده و نشاندهنده قدمت این منطقه بوده در حال حاضر کلأ تخریب شده است.
عمده محصولات این روستا برنج،گندم،جو و کلزا است،در قسمت دامپروری به پرورش گاو و گوسفند و در قسمت پرورش ماهی با توجه به وجود آب بندانهای فراوان به پرورش ماهی های کپور،آمور و فیتی فاک و بیکت و ..و در قسمت صیادی به شکار پرنده های وحشی مشغول میباشند.
این روستا تنها روستای واقع در این منطقه میباشد و این مسأله از دلایل اصلی عقب ماندگی این روستا و مهاجرت جوانان جویای کار و زندگی بهتر از این منطقه شده است.
