باباگردعلی – کوهدشت – لرستان

روستای باباگردعلی واقع در بخش طرهان در حدود چهار کیلومتری شهر گراب از توابع

شهرستان کوهدشت در استان لرستان قرار گرفته است .

جمعیت روستا از سه هزار نفر بیشتر نیست چونکه متأسفانه در معرض کوچ بسیار

ساکنانش قرار دارد که به دنبال زندگی بهتر و اشتغال روستا را به مقصد کوهدشت و

جاهای دیگری ترک میکنند و همچنین به دلیل کنترل جمعیت آن توسط قشر تحصیلکرده

و نوظهور که تمایل چندانی به داشتن فرزند بیشتر از دو نفر ندارند به این مرز جمعیتی

رسیده و بعضأ به صورت قهقرایی و نزولی بر رشد منفی جمعیتیش افزوده میشود و

بیم آن میرود که در آینده ای نه چندان دور حتی دانش آموزان دوره ابتدایی و راهنمایی

برای تحصیل مجبور به ثبت نام در مدارس شهر گراب گردند کما اینکه چنین وضعیتی

در حال حاضر دامنگیر دانش آموزان مقطع متوسطه گردیده است و باعث شده است که

هزینه بیشتری بر دوش والدین دانش آموزان قرار گیرد و همچنین بعضأ ممکن است 

مشکلات دیگری را نیز برای دانش آموزان علی الخصوص دانش آموزان دختر به دلایلی

چند بوجود آورد که این قطعأ مشکلی جدی و بحث برانگیز است که راه حل آن به این

سادگیها هم نیست .

از دیگر مشخصات جامعه شناختی روستا میتوان به قومیت ساکنانش اشاره کرد که از

اقوام متعددی از قبیل آدینه وند – نورعلی – سادات – کرد  و اقوامی دیگر تشکیل شده

و این بر تنوع نژادی مردمش تأثیر گذاشته است که بعضأ شاهد تفاوت فرهنگ و آداب و

رسوم ساکنانش به صورت نامحسوسی هستیم که البته به دلیل ارتباط نزدیک و قوم و

خویشی و همسر گزینی های مردمش از اقوام مختلف به هویتی یکسان و مشابه نزدیک

شده است .

و همچنین خوشبختانه باید ذکر کرد که روستا از روستاهای دیگر و از مناطق دیگر با رعایت

نسبت از آسیب های اجتماعی از قبیل بلای خانمان سوز اعتیاد – تکدی گری – خلافکاری –

و دیگر معضلهاهای غیر متمدنانه بسیار بهتر است تا جاییکه بارها لقب روستای نمونه بخش

را به خود اختصاص داده است .

از مشکلات دامنگیر روستا میتوان به قطع مکرر آب شرب و نبود شبکه گازرسانی که بر رفاه

و آسایش ساکنانش بسیار تأثیر گزار است اشاره کرد که شرایطی سخت و نامناسب را در

فصل گرما و سرما بر مردم تحمیل مینماید که بر انگیزه مهاجرت و خلاصی از آن اوضاع

می افزاید و باید برای رفع این مشکلات دولت به شکل جدی تری ورود کند و از زحمت و

مرارت این مردم نجیب بکاهد . 

زبان مردم ساکن در روستا لکی است که نه تنها گویش نیست بلکه از زبانهای کهن و

تاریخی ایرانی است که به گواه تاریخ شناسان از اصالت و تمدن قوم لک خبر میدهد که

امروزه به علت شرایط تحمیلی و کم کاری نخبگان قوم لک از جایگاه مطلوبی در بین 

اقوام ایرانی برخوردار نیست و تقریبأ محجور و ناشناخته مانده است که این ظلمی عظیم

بر مردم لک زبان و هویت و آداب و رسوم  همزبانان کریم خان زند آن شاه نام آور و دلاور

ایرانی است .

در پایان مطلب نویسنده معترف است که اطلاعات و دانسته هایش بسیار ناچیز است و

از به جای آوردن تکلیف و ادای دین نسبت به زادگاهش ناتوان است و دست کمک به

سوی نخبگان و تحصیل کردگان هم ولایتییش دراز میکند و مشتاقانه منتظر کمک و ارائه

اطلاعات بیشتر میماند .

مسلم کرمی – تهران – نهم دی ماه نود