شهاب الدین – نکا – مازندران
سایتها و وبلاگهای روستای شهاب الدین
شهرستان نکا – استان مازندران
روستای شهاب الدین از توابع شهرستان نکا واقع در استان مازندران میباشد که در فاصله حدود ۶ کیلومتری شمال شهرستان واقع شده است . شهاب الدین از شمال وصل به روستای خورشید از جنوب وصل به روستای ولاشد از شرق وصل به روستای بهزادکلا واز غرب به روستای طوسکلاه متصل می باشد .جمعیت ساکن در روستا حدود ۷۵۰ نفر با ۱۳۵ خانوار میباشد شغل اکثر مردم کشاورزی و دامپروری میباشد . این روستا با مردمان خونگرم که در کنار هم زندگی میکنند .
در روستا چشمه های زیادی وجود داشت که به علت رعایت نکردن بهداشت وریختن زباله ها حفر چاهای مجاز وغیر مجاز گرم شدن کره رمین و….در فصل گرما خشک و در فصل سرما اب ان جاری میشود که میتوان نام چشمه ها را لرگ بور <سنگرو>حاجی خان چشمه >زردی >وچند چشمه کوچک دیگر میباشند نام برد .
نام زمینهای روستای ما اجادشت >اسیابسر >دعوائی >تجنی >اناب کوتی >چماز تپه >اغوز بن >بالا زمین > توت باغ >بالا زمین >چمازی >اسکلمی >و…میباشد .
۱- نام روستا: شهاب الدین
۲- دهستان: قره طغان
۳- بخش: مرکزی
۴- شهرستان: نکا
۵- فاصله با مرکز شهر: ۶کیلومتر
۶- ارتفاع از سطح دریا:۳۱ متر (طول و عرض جغرافیایی) ۵۱ ۱۷ ۵۳ طول و ۸ ۴۲ ۳۶ عرض
۷- مساحت کل روستا: حدود ۳۸۰هکتار
۸- مساحت روستا: حدود ۱۶ هکتار
۹- جمعیت : 611 نفر ۳۰۴ نفر مرد و ۳۰۷ نفر زن که تعداد ۱۸ نفر زیر ۶ سال و تعداد ۲۰نفر از ۶ سال تا ۱۵ سال و تعداد۳۵۰نفر از ۱۵ سال تا ۴۰ سال و تعداد ۱۷۰نفر از ۴۰ تا ۶۰ سال و تعداد ۴۰نفر بالای ۶۰ سال
۱۰- تعداد خانوار : 158
۱۱- سطح زیر کشت : 360 هکتار
۱۲- نوع کشت: ابی و دیم
۱۳- نوع گونه های کشت: گندم۱۳۰هکتار ، جو۲۰ هکتار، گلزا ۱۰۰ هکتار و برنج ۲۸۰ هکتار (۴۰هکتار پر محصول و ۲۴۰هکتار طارم)
۱۴- شیوه کشت : نیمه مکانیزه
۱۵- کشت جالیزی : کاهو ۲۰ هکتار
۱۶- سبزیجات : شوید ، جعفری، گشنیز، اسفناج،تربچه، تره
۱۷- گیاهان دارویی: کاسنی، گزنه، گل گاوزبان،
۱۸- درختان: افرا، اوجا، توسکا، گردو، چنار،
۱۹- باغات: مرکبات (تامسون ۱۰ هکتارو نارنگی ۲ هکتار) و هلو اهم از شلیل ،زعفرانی، البرتا و … ۱۵ هکتار
۲۰- دام: گوسفند ۱۶۰۰راس که بصورت سنتی انجام می گیرد، گاو ۲۵ راس به صورت سنتی،
۲۱- ماهی : آبندان پرورش ماهی به میزان ۲۳ هکتار و حوضچه پرورش ماهی ۳۰۰۰متر
۲۲- موقعیت روستا و امکانات: جاده ورودی روستا به میزان ۳۵۰متر اسفالت شده و بقیه راه شوسه است ، پل کشاورزی به تعداد ۸ پل که سیمانی می باشد، دارای برق از سال ۱۳۵۵ که در سال۱۳۸۰ با پرداخت بیست هزار تومان به ازای هر خانوار شبکه برق روستا ترمیم شد، گاز در سال ۱۳۷۹ با پرداخت یکصدهزار تومان حق انشعاب توسط خانوار گاز رسانی انجام شد، تلفن در سال ۱۳۷۷ با پرداخت دویست ده هزار تومان برای هریک امتیاز روستا دارای تلفن گردید، آب در سال ۱۳۶۴ توسط اهالی لوله گزاری شد و چاه آب نیز حفر گردید .
۲۳- موقعیت بهداشتی: روستا دارای خانه بهداشت می باشد که در سال ۱۳۸۰ساختمان آن احداث گردید. و بهورز روستا هرماهه بهداشت روستا و خانواده ها را کنترل می کند.
۲۴- وضعیت آموزشی : روستای شهاب الدین در چندین سال قبل از انقلاب دارای دو کلاس درس بوده و تا پایه چهارم توسط سپاه دانش تدریس می شد و بعد از پیروزی انقلاب چند کلاس دیگر به ان اضافه شد و در سال ۱۳۷۶ مدرسه نوساز ساخته شد که داری ۵ کلاس ، یک نمازخانه و یک اتاق مدیر و آبدارخانه و سالن می باشد با ۱۵۰۰متر حیاط .
۲۵- شغل : شغل ۹۰% اهالی کشاورزی و مابقی دامداری است
۲۶- دین: دین همه ی اهالی روستا اسلام است و مذهب همه انها شیعه دوازده امامی می باشد.
۲۷- علائق ایینی : اهالی در دهه ی اول محرم به حسینیه می ایند و مراسم عزاداری برای سیدالشهدا و یارانش برپا می کنند و براساس سنت دیرینه حدود ۲۰۰ساله در روز هفتم محرم مراسم علم گردش برگزار می کنند و به خانه همه اهالی می روند . در روز تاسوعا مراسم دسته روی و پذیرایی از عزاداران طوسکلا در حسینیه شهاب الدین برگزار می کنند و در روز عاشورا به صورت دسته روی و برپایی مراسم عزا در حسینیه طوسکلا انجام می دهند و غروب ان روز مراسم شام غریبان برگزار می کنند. مراسم سوم امام در حسینیه با برپایی عزاداری و نوحه سرایی از اهالی پذیرایی می کنند. و دهه اخر صفر مراسم عزاداری در حسینیه انجام می دهند . در ماه رمضان کلاسهای احکام و قران برگزاری می کنند.و تمام ولادت و شهادت ائمه اطهار را برگزار می کنند.
۲۸- دارای یک مسجد به نام صاحب الزمان(عج) می باشد . اولین مسجدی که در شهاب الدین ساخته شد از کاه وگل بطول ۲۴مترمربع بود تا اینکه در سال ۱۳۵۵با اجر و گچ و اهک به طول ۱۳متر و عرض ۸متر ساخته شد.
۲۹- حسینیه : دارای یک حسینیه به نام سیدالشهدا می باشد.اولین حسینیه هم از کاه و گل توسط گذشتگان ساخته شد حدود۱۵۰سال قبل . دومین حسینیه بعداز چند سال دوباره از کاه و گل تجدید بنا شد و سومین حسینیه که کار ساخت آن همچنان ادامه دارد در سال ۱۳۶۷ به همت اهالی تجدید بنا شد و با زیر بنای ۴۰۰متر که طبقه اول آن ۳۰۰متر به اضافه انبار ظروف جمعا ۴۰۰متر و طبقه اول ۴۰۰متر و بالکن ۱۰۰متر و دارای سرویس های بهداشتی زنانه و مردانه به صورت مجزا از هم و آشپزخانه مدرن و حیاط حدود ۷۰۰متر با دو ورودی مستقل برای خانمها و آقایان است.
۳۰- کتابخانه : در سال ۱۳۵۵ توسط آقای محمود مقدسی که بعنوان سپاه دانش در قبل از انقلاب در محل بوده و در پایان دوران خدمت خود با خرید تجهیزات و مقداری کتاب فعالیت کتابخانه شروع شد و محل ان هم در جنب مسجد بود و بعدها توسط جهاد سازندگی در سال ۱۳۶۱ ساختمان اجری در کنار مسجد ساخته و هرساله تعدادی کتاب به آن هدیه می شود و در حال حاضر دارای ۲۵۰۰جلد کتاب می باشدو توسط دهیاری اداره می شود.
۳۱- گلزار شهدا : قبل از انقلاب اهالی شهاب الدین اموات خود را جهت دفن به روستای اطرب یا طوسکلا می بردند تا اینکه در سال ۱۳۶۰ توسط حاج آقا سیدتقی حسینی پیشنهاد احداث ارامگاه داده شد و با همکاری حاج اقا بیانی گلزار شهدا به مقدار ۱۰۰۰۰متر تهیه شد و درختکاری به شکل بسیار جالبی انجام گرفت و از ان زمان به بعد در مکان جدید اموات را دفن کردند و الان ۱۰۰نفردر آن دفن شده اند.
۳۲- باشگاه ورزشی : در سال ۱۳۴۵ با حمایت و تلاش جوانان روستا اولین باشگاه ورزشی در سطح روستاهای شهر نکا در شهاب الدین ساخته شد و جوانها به ورزش کشتی می پرداختند و کشتی گیران مشهوری هم داشته اند.این بنا تا اوایل انقلاب مورد استفاده قرار می گرفت تا اینکه بعد از پیروزی انقلاب و تشکیل بسیج تحویل سپاه نکا گردید تا از ان برای اموزش نیروها و نگهبانی از روستا استفاده نماید . این ساختمان تا سال ۱۳۸۰در اختیار بسیج قرار داشت و بعلت عقب نشینی خراب شد . در سال ۱۳۸۶ زمینی توسط حاج موسی فرجی مقدار ۳۰۰۰ متر مربع در اختیار دهیاری قرار گرفت و دهیاری هم جهت ساخت سالن ورزشی روباز در اختیار تربیت بدنی قرار داد. و دهیاری اقدام به حصارکشی آن نمود و فعلا فوتبال و والیبال در ان انجام می گرفت.و تا اینکه در دور دوم سفر استانی ریئس جمهور محترم و هیئت همراه به مازندران در ۲۲/۸/۱۳۸۷و در پی بازدید سرزده جناب آقای بشارتی ریئس دفتر مناطق محروم از روستا با درخواست دهیار محترم و اهالی روستا قول احداث سالن ورزشی را دادند و در تاریخ ۲۵/۵/۱۳۸۸ کار ساخت آن به اتمام رسید
۳۳- پایگاه مقاومت : در همان روزهای پیروزی انقلاب و فرمان امام خمینی(ره) پایگاه مقاومت در روستا تشکیل شد و از افراد موثر در تشکیل بسیج روستایمان شهید محمدتقی هاشمی نصب بود ودارای پایگاه مقاومت برادران و خواهران می باشد. در حال حاضر کار ساخت ساختمان پایگاه در دستور کار قرار دارد و پی کنی و بُتن ریزی و دیوارچینی آن به اتمام رسیده است.
۳۴- شورای اسلامی : بعد از انقلاب توسط انجمن اسلامی روستا اداره می شد تا اینکه توسط جهاد سازندگی شورای اسلامی را با رای مردم تشکیل داد ولی بعلت اینکه پشتوانه قانونی نداشت در همان اغازین فعالیت خود متوقف شد و اسامی انان ۱- شعبانعلی صدقی۲- رحیم جوانمرد۳- محمدباقرترابی۴- حسن زارع۵- حیدرقلی نوبخت بودو هرساله اهالی به همین نفرات به صورت شفاهی و نظرخواهی در جمع رای می دادند تا اینکه در سال ۱۳۷۸ اولین شوراهای اسلامی روستا با پشتوانه قانونی در سراسر ایران انتخاب شدند و مشغول بکار شدند و در دوره اول که اقایان رمضانعلی محمدی و حسن تقی پور و محمد جوانمرد بعنوان منتخب مردم انتخاب شدند با تلاش خود بعنوان شورای نمونه روستایی استان مازندران به جشنواره شهید رجایی راه یافتند. درحال حاضر دارای دفتر کار به متراژ۲۰متر و دارای یک اتاق می باشد.
۳۵- دهیاری : در اواخر دوره دوم شورای اسلامی و با پیگیری اعضای محترم شورای اسلامی، دهیاری روستای شهاب الدین تشکیل و شروع بکار در تاریخ ۵/۱۰/۱۳۸۵ نمود .دهیاری فعلا با شورای اسلامی در یک اتاق مشغول فعالیت می باشد. و زمین جهت ساخت توسط دهیاری به میزان ۱۵۰متر خریداری گردید.
۳۶- شورای حل اختلاف : در دوره دوم شورای اسلامی و با همکاری دادکستری نکا در سال ۱۳۸۳ تاسیس و مشغول فعالیت شد و در حال حاضر بصورت اجاره در مغازه ای فعالیت می کند.
۳۷- شهدا : روستای شهاب الدین با تقدیم ۹شهید به انقلاب و مهمانی از یک شهید گمنام و ۳۰جانباز و۶۵۰مرحله اعزام به جبهه از روستاهای بسیار مذهبی استان بشمار می رود.اسامی شهیدان عبارتند از: ۱- شهید قاسم خادمی۲- شهید شکرالله فردوسی۳- شهید مرادعلی سلیمی۴- شهید یوسفعلی اسدی طوسی۵ شهید مهدی نوروزی۶- شهید رسول انصاری۷- شهید رجبعلی میرزاپور۸- شهید علی خلیلی۹- شهید محمدحسن اسدی طوسی۱۰- شهید گمنام . سه تن از شهدای روستای شهاب الدین در حسینیه و مابقی در گلزار شهدا مدفون هستند.
۳۸- حمام عمومی : یک باب حمام عمومی بهداشتی که فعلا تعطیل شده و این سومین حمام در طول دوره شهاب الدین می باشد که در سال ۱۳۶۵ با مشارکت ۳۰% اهالی و همت جهادسازندگی و بخشداری در دولت جمهوری اسلامی ساخته شد. اولین حمام به صورت خزانه ای بوده ودر سال ۱۳۴۵ حمام دوش دار جای حمام خزانه ای قدیمی را گرفت. واین حمام تا سال ۱۳۶۵ مورد استفاده اهالی قرار می گرفت و بصورت ساعتی برای مرد و زن بوده مثلا صبح ها از ساعت ۸الی۴ بعدازظهر خانمها و از ساعت ۴ بعدازظهر الی ۸صبح مردها.
۳۹- اثار باستانی: ۱- خرگوش تپه۲- چماز تپه ۳- خضر تپه (ثبت آثارملی۹۳۴۷- ۴ولیکی تپه آثارملی۷۸۴۳
۴۰- اسیاب : در حدود ۵/۱کیلومتری از محل اسیاب ابی داشت که از اب چشمه حاجی خان چشمه استفاده می کرد به این صورت که اب از بالا هدایت می شد و سنگ بزرگی را می چرخاند و مورد استفاده قرار می گرفت
۴۱- شخصیتها: الف : مذهبی: شیخ محمد بیانی عارف و مرثیه سرای بزرگ بود که تخلص آن به نام نادم است حجت الاسلام بیانی امام جمعه شهرستان نکا از سالهای ۱۳۶۰ تا ۱۳۷۵. ب:سیاسی: احمد اسدی بخشدار مرکزی نکا از سالهای ۱۳۷۷تا ۱۳۸۴. نجاتعلی سلیمی معاون فرماندار از سال۸۶ تا به حال ج: ورزشی: محمد جوانمرد دارای درجه مربیگری D اسیا در زمینه فوتبال
۴۲- چگونگی پیدایش روستای شهاب الدین: تاریخ و فرهنگ هر قوم و ملتی سراسر از فراز ونشیبهای است که بیش از چندین قرن تحمل رنج و زحمت و مشقت و درد پایه گذاری می گردد که بر اثر جنگ و خونریزی به دست ظالمان و ستمگران به یکباره نابود می شود یا بخاطر بروز بیماری ها مثل طاعون و وبا و یا بر اثر بلایای طبیعی مثل سیل و زلزله همه چیز از بین می رود و فقط به خاطره ها می پیوندد .
آنچه که در تاریخ در مورد نامگذاری روستاها و شهرها و آبادیها بدان برخورد می کنیم و امروزه به ان نام خوانده می شوند پای اولین آدمهایی است که به انجا رسیده اند و یا دستور ساخت آن را داده اند و یا پادشاهی به نام فرزند خود نامیده است و یا بخاطر وجود حیوانی در آن منطقه است یا شکل طبیعت آن منطقه می باشد که در نامگذاری آن تاثیر بسیار مهمی دارد.
انچه را از بزرگان و ریش سفیدان در مورد شهاب الدین نقل شده و آنها خود از پدران شنیده اند چهار برادر بودند به نامهای شهاب الدین .مورندین .خورندین و عزت الدین از نواحی سرزمین هندوستان که کار آنها تجارت و بازرگانی بوده و آنها فرشهای گران قیمت و نفیس را از شمالی ترین نقطه به جنوبی ترین نقطه ی مال رو از طریق جاده ابریشم حمل می کردند و سفارشات و درخواستهای مردم را به انها می دادند در یکی از این سفرها در نواحی قومیس(منطقه دامغان امروزی) مورد حمله راهزنان و یاغیان قرار گرفتند که بر اثر این حمله بسیاری از مال و اموال انها از بین رفت و نگهبانان آنها نیز کشته شدند در همان اغاز درگیری یکی از برادرها متوجه نیت راهزنان شد و مقداری از طلا و جواهرات خود را در مکان مناسب جاسازی کرد و بعد از اینکه راهزنان به مال واموال رسیدند از منطقه متواری شدند و بعد از این ماجرا برادران دیگر بسیار گریه و زاری می کردند و تا اینکه این برادر به انها دلداری داد و موضوع مخفی کردن مقداری از دارایی خود را به آنها گفت و انها تصمیم گرفتند در دامغان برای مدتی بمانند . بعد از گذشت مدت زمانی متوجه می شوند اب و هوای این منطقه و خشکسالی مانع حضور انها در دامغان است پس تصمیم گرفتند به مکان خوش آب و هوا تری مهاجرت نمایند و بعد از گذشت چندسال به این منطقه (شهاب الدین فعلی)می رسند و با فروش طلا وجواهر مقداری ملک خریداری می کنند. وهر یک از برادرها چشمه ای را انتخاب می کند و شهاب الدین در کنار چشمه پر آبی ساکن می شود و بعد ها به نام این برادر خوانده می شود و اهسته اهسته مردم در کنار این چشمه جمع می شوند و نام شهاب الدین چشمه را تشکیل می دهند تا اینکه در زمان حکومت بابا خان در دوره اغامحمدخان خواجه چنان کشتاری در مازندران براه می افتد که اکثر روستاهای همجوار از بین می رود و خالی از سکنه می شود مثل روستای نوکنده،بازار سر،اسیابسر،سیورسی،برزی محله،ولین اباد،نیره اباد(پیرحمزه) و کوه خیل . در ان کشتار بسیاری از اهالی روستای شهاب الدین به روستای برارده از توابع شهرستان ساری مهاجرت کرده و هرگز بر نگشتند. و از انها تعداد کمی در شهاب الدین باقی ماندند – دهیاری روستای شهاب الدین
