روستای چهارحد در ۲۰۰ کیلومتری تهران از روستاهای ساوه است که طبیعت فوق العاده زیبایی دارد که در کنار کوه های بلندی که ان را از همه طرف احاطه کرده درختان تنومند و قدیمی رودخانه های زلال که در پای هر گوه در حال گذر هستند منظره جالبی به وجود اورده است که تا در ان طبیعت نباشی نمیتونید صحبتهای بنده را احساس کنید.



شاید بفرمایید که خب در خیلی از نقاط ایران و جهان یک همچین چیزی طبیعتی باشه و شاید در بعضی از نقاط درختان بیشتری هم نسبت به این روستا وجود داشته باشه



اما موضوع تنها بودن درخت و طبیعت نیست موضوع هوای دلنشین و خنک این روستاست که ان را از سایر جاها متمایز میکنه مثلا در شمال جنگلهای زیادی وجود داره ولی هوا به قدری شرجی هست و پشه داره که لذت طبیعت زیباش از بین میره و یا شاید جایی طبیعت خوبی داشته باشه اما اب خوبی نداشته باشه و یا ….



 این موضوع را میتوان از اهالی چهارحد های مقیم خارج هم پرسید که کشورهای اروپایی را با ان زیبایی رها کرده  و به این روستا برای زندگی امده اند.

درباره چهارحد(برگرفته از لغتنامه دهخدا)

چارحد. [ ح َ ] (اِخ ) چهارحد، دهی جزء بخش خرقان شهرستان ساوه ، ۴۲ هزارگزی باختر رازقان و ۱۸ هزارگزی راه عمومی . کوهستانی و سردسیر با۵۸۹ تن سکنه و آب آن از چشمه سار و رود محلی ، محصول آنجا غلات, سیب, گیلاس, آلبالو, هلو, شلیل, لبنیات و عسل ، شغل اهالی آن زراعت و گله داری و قالیچه و جاجیم و گلیم بافی است ، راه مالرو ایل شاهسون بغدادی در بهار به حدود این ده می آیند. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج ۵).