لامشکن – رودسر – گیلان

سایتها و وبلاگهای روستای لامشکن
شهرستان رودسر – استان گیلان
arangeshkevary.blogfa.com/

velayat-lamshekan.blogfa.com/
www.housam.blogfa.com/

       

روستای لامشکن ( بالا لامبشکست )

این روستا با روستاهای لام بشکست پایین و گره گوابر همسایه بوده و در ۳۳ کیلومتری بخش رحیم آباد و ۴۸ کیلومتری جنوب غربی شهرستان رودسر و مسیر جاده ی روستای گره گوابر به مازی بن و سلجه چال واقع شده است . روستای لامشکن  جزء منطقه ی پایین اشکور ( اشکور سفلی) می باشد .

پیشینه ی لامشکن

روایت است در گذشته در محل فعلی روستای لامشکن ، یک منطقه ای با گیاهان جنگلی فراوان از جمله تموش (  شاخ وبرگ میوه ی تمشک ) که دارای تیغ های فراوانی است وجود داشته که باعث عدم سکونت در آنجا میشد .  در گویش گالشی جایی که گیاه تمشک رشد کند و به دور هم بپیچد را  " لام " گویند . " لام " به زبان فارسی همان جای تاریک و غیر قابل دسترس و پوشیده از گیاهان و درختچه های تیغ دار  می باشد . بنابراین برای سکونت در آنجا تصمیم گرفته شد که " لام " را از بین ببرند و  به قولی صف  در هم پیچیده ی " لام " را شکستند و ریشه کن کردند . و نهایتا این روستا به لام بشکست معروف گشت ، هر چند که تناقضی در نوع گویش نام روستا ی لام بشکست با لامشکن وجود دارد ولی معنای هر دو یکی می باشد .

روستای لامشکن طبق آمار رسمی سال ۱۳۸۵ ، دارای جمعیتی برابر با ۲۵۰ نفر می باشد .

منابع :

جغرافیای تاریخی اشکور / حسن یگانه چاکلی

لامشکن یا لام بشکست

در کتاب جغرافیای تاریخی اشکور و بخش مربوط به جغرافیای روستایی اشکور تالیف حسن یگانه چاکلی نام روستا  " بالا لام بشکست " می باشد، همچنین در تمامی لغتنامه های فارسی هم نام روستا لام بشکست قید شده است  . در کلیه ی آمار گیری های دولتی اسم این روستا لام بشکست بوده است . شاید برای تغییر نام روستا از گویش گالشی به زبان فارسی  لام بشکست به لامشکن تغییر داده شده است . آنچه باعث شد تا من چنین نظری داشته باشم اینست که تمامی پسوند اهالی روستا در شناسنامه هایشان ، لامشکن می باشد . پس نتیجه میگیرم لامشکن نام تغییر یافته ی لام بشکست به زبات فارسی می باشد . در صورت موافقت یا مخالفت نظرات خود را بیان فرمائید .

.………………..

۶ سیا ما سال ۱۵۸۵ گالشی / آرنگ اشکوری ( محمد عباس زاده )

***************

دیدنیها:

روستای لامشکن و گره گوابر دارای جاذبه های گردشگری و دیدنی فراوانی می باشند که نظر هر بیننده ای را به خود جلب میکند .بخشی از جاذبه های لامشکن و گره گوابر که بخش کوچکی از اشکورات می باشند را معرفی مینمایم :

" خمر دکان "

محوطه ی خمر دکان گره گوابر مربوط به دوران های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان رودسر ، بخش رحیم آباد،اشکور سفلی ، روستای گره گوابر واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۷ بهمن ۱۳۸۲ با شماره ثبت  ۱۰۹۹۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

 

محوطه خمردکان گره گوابر

اطلاعات کلی

نام

محوطه خمردکان گره گوابر

کشور

 ایران

استان

گیلان

شهرستان

روذسر

اطلاعات اثر

کاربری

محوطه

دیرینگی

دوران های تاریخی پس از اسلام

دورهٔ ساخت اثر

دوران های تاریخی پس از اسلام

اطلاعات ثبتی

شمارهٔ ثبت

۱۰۹۹۹

تاریخ ثبت ملی 

۲۷  بهمن ۱۳۸۲

" جرچال "

محوطه جرچال گره گوابر مربوط به دوران های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان رودسر ، بخش رحیم آباد، اشکور سفلی ، روستای گره گوابر واقع شده و این اثر در تاریخ ۲ بهمن ۱۳۸۲ با شماره ثبت ۱۰۷۴۷

 

محوطه جرچال گره گوابر

اطلاعات کلی

نام

محوطه جرچال گره گوابر

کشور

 ایران

استان

 گیلان

شهرستان

 رودسر

اطلاعات اثر

کاربری

محوطه ، چال

دیرینگی

 دوران های تاریخی پس از اسلام

دورهٔ ساخت اثر

دوران های تاریخی پس از اسلام

اطلاعات ثبتی

شمارهٔ ثبت

۱۰۷۴۷

تاریخ ثبت ملی

۲ بهمن ۱۳۸۲

 

" لولمان دامان یا جنگل لولمان  ( loleman  ) "

منطقه ای جنگلی و بکر با درختان راش و ممرز(شَرَم) فراوان که در مسیر جاده ی شوک می باشد . این منطقه جزئی از جنگل های گره گوابر می باشد . منظور از دامان در گویش گالشی ( اشکوری ) جنگل می باشد .

" سیالمه "

منطقه ای جنگلی که بشتر پوشیده از درخت راش و  ازگیل ( کونوس) می باشد و جاده ای برای وسایل نقلیه ندارد . سیالمه در مرز روستای لامشکن و شرمدشت واقع می باشد و منطقه ای برای دامداری گوسفندان می باشد . از جمله حیوانات این منطقه ی جنگلی خرس ، گرگ ، خوک و … می باشد . درخت کونوس معروفی در سیالمه به نام معصومه کونوس دار می باشد که در نزد اهالی روستای لامشکن شناخته شده می باشد .

کُندَ چاکان "

چاک در گویش گالشی ( اشکوری ) به معنای دشت می باشد و کُندِ هم از واژه ی کندی و تنبلی گرفته شده است . روایت است که در گذشته گیاهی در این منطقه رشد میکرد و چرای این علف برای دام باعث تنبلی و کندی دام میشد. کند چاکان در بین اهالی روستای لامشکن محبوبیت فراوانی دارد ، زیرا مدرسه و زمین فوتبال لامشکنی ها در این منطقه قرار دارد و جوانان لامشکن ساعات زیادی از روز را در آنجا مشغول باز ی می باشند . کند چاکان در خروجی لامشکن به سمت مازی بون قرار دارد .

" سونگیله "

چشمه ای که در غرب جنگل لولمان قرار دارد و اطراف آن پر از سنگریزه های کوچک و دیدنی می باشد که حاصل از آب همان چشمه است . در واقع چشمه ای که تولید سنگریزه می کند . سنگریزه ها گرد گوشه و تیز و به رنگ خاکستری تیره  دیده می شود . با کمی اغماض میتوان این منطقه را جزء جنگل های گره گوابر دانست .

" خدا چا "

چاهی بزرگ که معمولا در تمام فصل سال پر از برف می باشد و در جنوب جنگل لولمان قرار دارد و دارای عمق ۱۵ تا ۲۰ متر می باشد .  به نظر من دلیل به وجود آمدن آن احتمالا یک پدیده ی زمین شناسی یا صائقه می باشد . مردم گره گوابر این چاه بزرگ را "خدا چا " می نامند زیرا بر این باورند که چاهی با این ابعاد نمی تواند ساخت بشر باشد و قطعا یک قذرت مافوق بشری آن را ساخته است . این چاه یکی از بزرگترین چا های اشکورات می باشد و در گذشته از یخ های موجود در آن در هنگام بروز گرمازدگی استفاده می شد .

" کَلا "

کلا در منطقه ای خورته ( آفتاب گیر ) در روستای لامشکن علیا قرار دارد . زیبایی این منطقه بیشتر به خاطر دید کامل طبیعت بخشی از اشکورات می باشد . وقتی بر بلند ترین قسمت این منطقه که مربوط به باغ فندق خودمان است بایستید ، روستاهای گره گوابر ، سلجه چال ، شرمدشت ، خراسان پشته ، جیرکل ، سجیران ، نیلو ، آغوزبن کندسر ، گرمابدشت ، میلاش ، کوه عروس داماد ، جنگل لولمان ، کوه سماموس (سمام) ، جاده اشکورات به رحیم آباد  ، رودخانه ی پلرود و … را مشاهده می کنید .

" کوه عروس و داماد "

این جاذبه مربوط به روستای زیاز می باشد ولی چون در کتاب  " عروس دامات سنگ سیا ببون " آخرین محلی را که  عروس و داماد برای تهیه آذوقه به آنجا رفتند روستای گره گوابر بود ، شرح مختصری راجع به آن می نویسم . کوه عروس داماد یک کوه سنگی با شیب تند می باشد که در بالاترین نقطه آن دو مجسمه سنگی به شکل عروس و داماد قرار دارد.که راه دسترسی آن از سمت جنگل های بالای گره گوابر می باشد ، که البته راه پر خطری است .  آورده اند که در گذشته های دور پسر و دختری بدون اجازه ی پدر و مادرشان با هم ازدواج می کنند ، تا اینکه در اثر این بی‌حرمتی مورد نفرین والدین واقع شده و در نقطه ای که در حال حاضر به "عروس و داماد " معروف است به شکل دو انسان تبدیل به سنگ می‌شوند . البته داستان کامل آن به صورت شعر گیلکی در کتاب " عروس دامات سنگ سیا ببون " موجود است . به زودی بخشی از داستان را در وبلاگ خودم قرار میدهم .

منبع :

جغرافیای تاریخی اشکور / مولف : حسن یگانه چاکلی

دانشنامه ی آزاد ویکی پدیا

……………………..

۷ سیا ما سال ۱۵۸۵ گالشی / آرنگ اشکوری (محمد عباس زاده)

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *