آبقد – چناران – خراسان رضوی

نام روستای "آبقد" مرکب از دو کلمه آب و قد است و به دلیل فراوانی آب رودخانه این روستا را به این نام خوانده اند(آبی به اندازه قد انسان). روستا از دو بخش قدیم و جدید تشکیل شده که بخش قدیم خود به دو قسمت «بالا نشین» یا خان نشین و قسمت «پایین نشین» تقسیم می شود . بخش جدید با فاصله ای کوتاه از روستا به سوی جاده آسفالته کشیده شده که جوانترهای روستا در چند سال اخیر بیشتر تمایل به اقامت در این سمت از روستا پیدا کرده اند. بخش خان نشین که به آن ارگ هم گفته می شود در گذشته محل نشیمن خان و خانزادگان بوده و در بالاترین نقطه از تپه ای که روستا در آن قرار گرفته واقع شده است و تا حدود زیادی توانسته است بافت قدیمی خود را حفظ کند . ارگ از یک سمت شمال و شرق به پرتگاهی مرتفع منتهی شده و از سمت غربی و جنوبی با کوچه هایی سنگچین به باغستان و محله پایین نشین روستا می رسد که نبض روستا را مهیا می کند. بافت بخش پایین نشین نیز تا حدود زیادی حفظ شده اما در بخشهای مختلفی بناها مرمت و بازسازی شده است ، تنها مسجد روستا نیز در همین مکان قرار دارد که چند بار بر اثر آتش سوزی و بارش بارانهای سیل آسا ویران شده و دوباره به همت مردم بنا شده است.

زمانی نچندان دور روستای آبقد انتهای زمین بود یعنی نه جاده ای به آن منتهی می شد و نه راهی از آن می گذشت این روستا با کوههای سر به فلک کشیده اش  در میان دره ای زیبا از رشته کوههای هزارمسجد که رودخانه ای خروشان از کنارش می گذشت آخرین نقطه تمدنی برای مردمان آن محسوب می شد .مردم روستا با مشکلات فراوان خود را به روستاهای پایین دستی یعنی ارداک – انداد و دوله می رساندند و از آنجا خود را به مشهد می رساندند اما امروزه نه تنها روستا دارای جاده ای آسفالته است بلکه بسیاری از روستاهای بالا دست از این روستا می گذرند

آبقد به دلیل قرار گرفتن در میان دره ای کوهستانی همواره زمستانهای سخت و سردی را داشته است ؛ اینجا همیشه سرما از نیمه های پاییز آغاز می شود و تا نیمه های فروردین ادامه دارد.  آبقد با باغهای سیب و گیلاس و زردآلویش و درختان کهنسال گردو یش معروفیتی زیبا در میان روستاهای اطراف و مشهد دارد و برخی جاذبه های طبیعی نیز بر این معروفیتش افزوده است یکی از این محیط های طبیعی آبشار زیبای آن است که ارتفاع آن حدود ۲۰ متر است و دیگری دیواره بلندی برای صخره نوردی است که در کوه بالای سر روستا قرار دارد.از روستا تا آبشار راهی بجز مسیر سربالای رودخانه نیست حدود  ۵ کیلومتر . نام آن را روستائیان کفترخانه می گویند و دلیل آن نیز حضور صدها کبوتر چاهی در این مکان است تمام دیواره های اطراف کودالی که آبشار در آن ریخته می شود پر از لانه کبوترانی است که در مواقعی از سال صدای همهم آنان آدمی را به یاد مرغان دریایی می اندازد.

روستای آبقد که در میان دره ای زیبا قرار گرفته دارای سابقه تاریخی کهنسالی است با مردمانی مهربان و خون گرم که گشاده رویانه از هر میهمان و گردشگری استقبال می کنند. زبان و نژاد اصلی این مردم ترکی است ، هرچند رگه هایی از نژادهای دیگر کردی(کرمانجی) و فارسی (تاتی) نیز در آنها دیده می شود.