آس باد بر شانه های باد (روستای رومه نهبندان)

آس باد بر شانه های باد (روستای رومه نهبندان)

سالیان سال بود  که  صبور و مقاوم از بالاترین نقطه ها  نظاره گر مردمان مهربان  و  سخت کوش  رومه  و شریک روزهای  شادی و غم  آنان  بودم با آنان  انتظار  وزش  باد  را می کشیدم  تا  با  رقص  پره ها  پیرمرد آسیابان  گندم  در  دول  ریزد و با چرخش  سنگ  زیرین آرد ناب  تحویل گیرد  پیرمرد امین  مردم منطقه بود  کیسه های گندم را به محض خرمن پاک کنی  تحویل  می گرفت  تا  در موقع  نیاز آرد  کند و اجرت  خود  را که  تقز می گفتند از آن کم کند. می گویند  خشت  بنایم  در عهد  قاجار  گذاشته شده ده دوازده مرد قلدر ؛ سنگ  زیرین  سیصد  منی  را از  کوه شیشه  در  پانزده کیلومتری ده آوردند  چندین  روز با کلنگ  تراشیدند  تا مهیا  گردید  و  در سال ۷۹ به  ثبت آثار ملی درآمدم  اما کم کم  از  بی مهری ها و  بی توجهی ها دلم به  تنگ  آمد  فقط  سالی یکی و دو  مامور  را می دیدم  که  از  دور  برگه های  بازدید پر  می کنن  و قول و قرارهایی برای  مرمت  که…!!  حالا هر وقت که باد  می وزد  دیگر  به جای  حرکت  پره ها ، لرزه بر اندامم می افتد  تا  این  که  دیشب  حدود  ساعت ۳۰/۲۳ بادی  وزیدن  گرفت و  بلای  جانم  گردید یکی  از سه ستون اسکلتم  نقش بر زمین  گردید ؛ همسایه ها  پنداشتند  زلزله رخ  داده ،صبح  که شد از شنیدن غرغر مردم خیس  عرق شدم انگار من تنها مقصرم ! خوب شد در ساعات تردد  روز نبود  و گرنه معلوم  نبود چه می شد ،   هر  چند دیگر هم سن و سالهای من هم از  قلعه  روستا گرفته  تا  آب انبارها  حال و روز بهتری ندارن . http://roomeh2.blogfa.com