کسه – بندرخمیر – هرمزگان
کشور پهناور ایران با یک میلیون و ۶۴۸هزارو۱۹۵کیلومتر وسعت، روستاهای بسیاری را در خود جای داده است. هر کدام از این روستاها با توجه به موقعیت و آب و هوا ویژگی ها و قابلیت های خاص خود را دارند که باعث جذابیت آنها می شود. در این تحقیق تلاش شده تا به صورت مختصر یکی از روستاهای زیبای استان هرمزگان مورد بررسی قرار گیرد.
روستای کسه درشمال غربی خلیج فارس واقع شده است. این روستا از جنوب به کوه منتهی می شود و از شمال به رودخانه واز شرق به روستای آل درویش وبعد روستای درگور ، چاهرو و گری شیخ ،از غرب به دهستان کهورستان . این روستا از توابع دهستان کهورستان و شهرستان بندر خمیر و استان هرمزگان می باشد. روستای کسه در فاصله ی ۷۵ کیلومتری مرکز استان«بندرعباس» قرار دارد. فاصله ی روستا تا مرکز شهرستان حدود۴۰کیلومتر است و در مصیر اصلی بندرعباس به لار قرار دارد.
تابستان گرم و زمستان معتدل و ملایم از خصوصیات آب و هوایی این منطقه می باشد. از آنجا که میزان بارندگی در ناحیه گرم و خشک جنوب ایران اندک است و بر این اساس، در روستای کسه که تابع این ناحیه می باشد، معمولاً باران زیادی نمی بارد. البته بارندگی در سالهای زیاد و در سالهایی هم از چند میلیمتر تجاوز نمی کند. به واسطه دوری از دریا و وجود کوه خمیر در مقابل آن- رطوبت درصد بالایی ندارد، معمولاً تا ۴۰ درصد است. به طور کلی آب و هوای روستا به واسطه وجود عوامل گوناگون طبیعی و جغرافیایی تغییرات زیادی نداشته و تابستان و زمستان نسبتاً معتدلی دارد.
یک نکته جالب در مورد وضعیت آب و هوایی این منطقه این است که بعد از چند سال خشکسالی و کمبود بارندگی چند سال دیگر شاهد باران های فراوان و سیل آسا است که رودخانه ها طغیان می کنند.
باد شمال که در بیشتر مواقع سال می وزد.
باد نعشی که در زمستان می وزد و با باران همراه است.
باد سهیلی که بیشتر در تابستان و از سمت جنوب می وزد که تقریباً خنک می باشد.
آتش باد(تش باد) بادی که در تابستان می وزد که خیلی گرم می باشد.
پوشش گیاهی طبیعی شامل انواع درخت های نیمه بیابانی است . پوشش غالب منطقه ، درختان کهور- کُنار- کَرَت-مغیل های گوناگون- درختچه های زمینی اَرات- گز- چِجج و غیره می باشد .
مغیل: درختچه هایی است به رنگ مایل به سبز بهاری که پوست آن بعد از سوزاندن مورد تغذیه حیوانات اهلی قرار می گیرد.
چجج: درختچه ای خاردار با برگ سبز کوچک که برگ آن مورد تغذیه دامها قرار می گیرد و از درختان گرمسیری می باشد.
کهور:درخت تنومندی است که در مناطق گرمسیری به فراوانی یافت می شود که از برگ آن برای تغذیه ی دام هایشان استفاده می کنند.
کُنار: این درخت انواع مختلفی دارد که میوه آن قابل خوردن می باشد و فصل ثمر دادن آن از نیمه های اسفند است و در بسیاری از خانه های روستا یافت می شود.
گَز: درختی است که در مناطق گرمسیری می روید و به علت کمبود بارش در این مناطق نیز می تواند رشد کند . از ساقه های تنومند آن در سقف خانه ها استفاده می کنند و ارتفاع آن به بیست متر نیز می رسد و از برگ آن برای تغذیه ی دام استفاده می شود.
از جانوران وحشی این منطقه روباه- شغال- بز کوهی- آهو- یوزپلنگ- خرگوش- گراز و کفتار را می توان نام برد.
حیوانات اهلی شامل: گاو- گوسفند- بز- شتر و …. است.
از پرندگانی که در این ناحیه زندگی می کنند می توان تیهو- کبک- کلاغ- گنجشک و…….. نام برد.
