افراچال – ساری – مازندران
۲- چون در این منطقه مراتع وعلفزار فراوان وجود داشت و دامداران در فصل پاییز وزمستان دامهای خود را به این محل می آوردند( آب ودرخت زیاد) به این نام مشهور شد
۳- چون نسبت به روستای پرکوه که در ارتفاع بسیار زیاد واقع است این محل پایین تر بود و درخت افرا در اینجا زیاد است ا فراچال نامیده شد.
۴- در حال حاضر اگر مردم اجازه دهند که درختان محل بصورت خودرو رشد کنند و آنها را قطع نکنند یکی از درختانی که بسیار زیاد ؛دراین محل رشد ونمو می کند افرا می باشد می توان نتیجه گرفت که وجه تسمیه افراچال با درخت افرا مناسبت دارد
۵- البته موارد دیگری هم ذکر شده است که در این مجال نمی گنجد .
موقعیت جغرافیای این محل :
از سمت شمال در حال حاضر به دریاچه سد شهید رجایی متصل است؛ .که در گذشته چون محل عبور رود خانه تجن بود زمینهای شالیزار روستا در آنجا قرار داشت و به علت قرار گرفتن در دامنه کوه از سمت مشرق و مغرب وجنوب به کوه متصل است.
در سال ۱۳۵۶ که لوله گاز از این محل گذشت جاده ارتباطی با شهر ساری و روستاهای اطراف ایجاد شد .درگذشته فقط پیاده یا با اسب این مسیر طی می شد.
مردم روستا :
میگویند مردم این محل در اصل از اهالی پرکوه هستند که برای کار کشاورزی در شالیزار این منطقه به این روستا می آمدند و چون فاصله ی این محل تا شالیزار کم بود وآنها ناچار بودند روزهای زیادی در این زمینه کار کنند لذا به مرور زمان در همین محل ساکن شدند و در فصل تابستان که هوای پرکوه بسیار خنک بود به آنجا می رفتند ؛.البته قرابت ونزدیکی که اکنون در بین مردم پرکوه و افراچال وجود دارد موید این مطلب است .البته عده ای از مردم هم که از شهرهای دیگر به اینجا آمدند و آب فراوان و زمینهای حاصلخیز آن را مشاهده کردند در همین جا مقیم شدند.
این محل و زمینهای اطراف در گذشته در اختیار اربابی به نام سرهنگ میرفخرایی بود؛ او که یک نیروی نظامی در دوره قاجار بود بر خلاف مالکان دیگر نسبت به رعیت خود بسیار رئوف و مهربان بود و در راه پیشرفت کشاورزی و وضع زندگی مردم محل توجه خاص داشت به همین دلیل است که بعد از سالیان دراز که از آن دوران می گذرد مردم هنوز از او به نیکی یاد می کنند اگر چه با اصل ارباب و رعیتی مخالف اند.
در سال ۱۳۴۵ اولین معلم به این روستا آمد که رفاکار نام داشت .بعد از او سپاهیان دانش آمدند که برای با سواد کردن دانش آموزان محل زحمات فراوانی کشیدند از جمله:محمد ابوذری از شهر میانه .ومحمودفروزان فر از شهر مراغه در سال ۱۳۵۸ در سمت شمال از طرف جهاد سازندگی مدرسه ای با همکاری مردم محل ساخته شد که سالیانی چند دانش آموزان در آن درس خواندند ولی در حال حاضر به علت مهاجرت مردم به شهر و نداشتن دانش آموز از طرف آموزش و پرورش دودانگه به خانه معلم تبدیل شده است واز امکانات رفاهی خوبی هم برخوردار است.در این محل با توجه به جمعیت کم حدود ۵۰۰ نفر ۷دکتر وچندین مهندس وبیش از بیست معلم با مدارک لیسانس و فوق لیسانس وجود دارند و سطح علمی مردم محل به لطف خدا بسیار بالا است .
محصولات کشاورزی:
در این محل انواع محصول کشاورزی از جمله گندم ، جو ،سیب زمینی ،لوبیا آفتابگردان ،کلزا ،و…. کشت می شود بخاطر وجود خاک مناسب درختان سیاه ریشه از جمله :سیب ،هلو ،گیلاس ،انجیر و….در این محل می رویند بخصوص انجیر که در منطقه دودانگه بی نظیر است .
سد شهید رجایی :
این سد بر روی رودخانه تجن بسته شده است حدود ۱۲۵ متر ارتفاع دارد و یکی از مناظر دیدنی شهر ساری می باشد که دارای اسکله تفریحی وقایق سواری و مجتمع تفریحی می باشد .در حال حاضر جاده ساری به دودانگه از این روستامیگذرد وحتی اگر از از ماشین پیاده نشوید می توانی تمام مناظر زیبای سد واطراف آن رامشاهده کنی .
سلام لطفا متن را اصلاح کنید هیچ سندی وجود ندارد که نشان دهد افراچال متعلق به پرکوه بوده لطفا اصلاح کیند این متن کذب است
میگویند مردم این محل در اصل از اهالی پرکوه هستند که برای کار کشاورزی در شالیزار این منطقه به این روستا می آمدند و چون فاصله ی این محل تا شالیزار کم بود وآنها ناچار بودند روزهای زیادی در این زمینه کار کنند لذا به مرور زمان در همین محل ساکن شدند و در فصل تابستان که هوای پرکوه بسیار خنک بود به آنجا می رفتند