روستای دونه سر / بابل / مازندران

سایتها و وبلاگهای روستای دونه سر
شهرستان بابل – استان مازندران
dounsar.blogfa.com/

basijdonesar.mihanblog.com

روستای دونه سر از آبادی های تاریخی و با قدمت طولانی از شهرستان بابل می باشد که از شمال به روستای شیرسوار, جنوب به درزی کلا آخوندبابا و بنگر کلا, شرق به بالا سرست و میر کلا و غرب به نوشیروانکلا و آهنگرکلا و قمی کلا، متصل است.از خندق برداری نسخ های زراعی کشان معروف به (کتی) و (اودنگ سر) و همینطور تسطیح اراضی مزبور در سال های اخیر و خروج دفینه ها از جنس مفرق اینگونه بر می آید که ابتدا محل قدیمی روستای دونه سر در ضلع جنوب شرقی محل فعلی گسترش داشته است. همچنین در این خاک برداری ها پیدا شدن جمجمه انسان ها و همچنین استخوان اسب ها در کنار ابزار رزمی آن دوران حاکی از این است که مردمی که در اینجا زندگی می کردند جنگجوبوده و دفن انسان به همراه ابزار رزمی  بیانگر اهمیت دادن مردم قدیم این روستا به جنگ آوری و سلحشوری است.مکان فوق جزء آثار باستانی کشور به ثبت رسیده است.
همچنین این روستا در کنار رودخانه متالون بنا شده است و منطقه ای که به اودنگ سر معروف است،نشان از احداث آسیاب آبی با بهره گیری از آب این رودخانه می دهد.سینه به سینه نقل شده است که دونه سر قدیم دارای ۱۲ تکیه(حسینیه) بوده است این در حالی است که در حال حاضر علارغم اینکه روستای دونه سر از روستاهای اطراف خود بسیار بزرگتر است تنها ۳ تکیه دارد.

دونه سر فعلی کمی پایین تر از منطقه (کتی) ایجاد گردیده است و علت تخلیه محله قدیم بیماری وبا و طاعون و افزایش مرگ و میر بوده طوری که نقل شده،در هر خانواده چندین نفر فوت نموده اند.نام قدیم دونه سر شهنه کلا بوده است و در گذشته شهنه به افراد نظامی نسبت داده می شد.این نام و آن تعریف ابتدای معرفی دونه سر، نظامی گری و جنگجویی مردم قدیم دونه سر را تداعی و اثبات می کند.در حال حاظر نیز قشر زیادی از خانوارهای دونه سر به نام عسکری یا عسکردون می باشند.احتمالا پس از حمله اعراب به ایران و رواج لغات عربی واژه شهنه به عسکر که همان معنی(نظامی)را می دهد جایگزین گشته است.

در باره دونه سر

اما دونه سر که در برخی نوشته ها به اشتباه دونسر یا دون سر نوشته می شود و معمولا در پسوند بعضی از اهالی به اختصار(دون)ثبت شده غیر معنای لغوی خود در زبان فارسی که به معنای پست است مفهوم متولد دونه سر را تداعی می کند.
کلمه محلی (دینه سر)نیز با توجه به تعاریفی که از شهنه و عسکر شده است معنا و مفهوم بی باک و باشهامت دارد.اما مفهوم اصلی دونه سر برگرفته از واژه محلی (دونه) به معنی برنج می باشد و دونه سر یعنی محلی که شلتوک های برنج به برنج سفید و به زبان محلی دونه تبدیل می شود گفته شده است.
درزمان حکومت حجاج ابن یوسف ثقفی که وی شدیدا دشمن علویان بود و شیعیان در زمان حکومت او امنیت جانی و مالی نداشتند،دو برادر به نام های درویش سید محمد و سید وقر از سبزوار متواری و به دونه سر،شهنه کلای قدیم،مهاجرت کردند. این دو برادرسید،افرادی پاکدامن و مورد احترام اهالی بودند ،آنها در کنار  رودخانه متالون آسیاب آبی، بنا کرده و با تبدیل شلتوک به برنج امرار معاش می کردند.از آنجایی که این صنعت در روستاهای اطراف وجود نداشت علاوه بر مردم روستای دونه سر روستاهای دیگر نیز برنج های خود را به محل آسیاب می آوردند و در جواب سوال دیگران که به کجا می روید می گفتند به دونه سر-یعنی محلی که شلتوک ها به برنج تبدیل می شود- می رویم.بدین صورت کم کم شهنه کلا به دونه سر تغییر نام یافت.
دونه سر یعنی محل آسیاب برنج.

آشنایی با دونه سر-بسیج دونه سر

روستای دونه سر از زمان قاجاریه محل بیتوته خان ها بوده و محمد قلی میرزا ملک آرا[۲] حاکم تبرستان توجه ویژه ای به این روستا داشته و احمد مشیرالسلطنه که دارای سه شغل مهم در حکومت مظفرالدین شاه قاجار بودکه عبارت بودند از: وزارت خزانه، وزارت داخله و رئیس شورای سلطنتی. وی عمارتی در این روستا بنا نمود که تا کنون باقی است واین ملک و عمارت تقریبا ۲۰ هکتاری بعد از مشیر السلطنه توسط فرزندانش علیرضا خان که جزء سناتورهای انتصابی زمان پهلوی دوم بوده و برادرش علی اکبر خان، به فردی به نام محمد مستوفی الممالکی فرزند میرزا حسن خان مستوفی[۳] که از نخست وزیران مشهور عصر قاجار بود فروخته شد.به همین دلیل به لحاظ فرهنگی و آبادانی از گذشته تا کنون نسبت به نواحی اطراف پیشرفته تر بوده است.بطوری که در زمانهایی که حتی بابل برق نداشت معابر این روستا دارای چراغ روشنایی بود،و اولین اتومبیل های وارداتی به این روستا رفت و آمد می کردند.

معرفی دونه سر


بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز شاهد تحولات خوب در این روستا بوده و هستیم.بحمداله مردمی فهیم،آگاه و انقلابی داشته که تابع ولایت فقیه و تحت امر مقام معظم رهبری هستند.مردمی که در زمان سرسپردگی حکومتهای گذشته ودر جریان قرارداد ننگین توتون وتنباکو و به بیگاری کشاندن اجباری توسط حکومت ،زیر بار این ننگ و ذلت نرفتند و با حکومت مرکزی استان درگیر شده طوری که حکومت تبرستان علیه این مردم قشون کشی کرد ولی مردم دونه سر در مقابل آنها مقاومت نمودند وتسلیم نشدند تا اینکه حاکم مجبور شد دونه سر را از این کار معاف کند.مجاهدانی که در هشت سال دفاع مقدس با اعزام ۱۲۴ نفر رزمنده به جبهه ها و تقدیم ۱۲ شهید و یک آزاده و تعداد زیادی جانباز، همچنان سلحشوری ها و جانبازی های خود را به رخ می کشد.
بحمداله روستایی که قریب به اتفاق جمعیت ۷۰۰ خانواری آن را، جوانانی غیور و غیرتمندانی عاشق دین و ولایت و میهن تشکیل می دهد،عزیزانی که به دونه سر و به گذشته و حال خود و به دلیری و دین مداری خود افتخار می کنند.

پایگاه شهید مطهری دونه سر

مطالب مرتبط

۲ دیدگاه‌

  1. ناشناس گفت:

    وبلاگ بسیج دونه سر به آدرس http://basijdonesar.mihanblog.com/post/33 را معرفی کنید. با تشکر

  2. ناشناس گفت:

    با سلام و عرض ادب
    ممنون از اطلاعات جالب و خوبتون
    من عاشق چنین روستاهایی هستم:}

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *