فتکش – بهشهر – مازندران
سایتها و وبلاگهای روستای فتکش
شهرستان بهشهر – استان مازندران
http://www.j-fetkash.blogfa.com/
برای دیدن عکسهای زیبا از روستای فتکش اینجا را کلیک کنید
فتکش روستایی است کوهستانی که در نزدیکی شهر گلوگاه واقع شده واز توابع شهرستان بهشهر است. این روستا دارای مناظر طبیعی زیبا وچشم انداز هایی دیدنی است وآب وهوای آن سرد ومعتدل است.ند.
مردم این روستا ،متدین ،گرم وصمیمی اند واز دوران هشت سال دفاع مقدس تا کنون هفت شهید را به اسلام تقدیم کرده اند . از گذشته های دور تاحدود چهل سال پیش مردم در تمام فصول سال در این روستا زندگی می کردند اما پس از تشکیل نهضت سواد آموزی به علت نبود مدرسه راهنمایی ودبیرستان مردم از روستا به شهر مهاجرت کرده ودر آنجا ساکن شدند .اما خانه های قدیمی شان در همانجا باقی ماند و در حال حاضر از آن به عنوان ییلاق استفاده می کنند .به جز کسانی که شغل اصلی آنها دامپروری است بقیه تنها سه ماه تابستان را در آن به طور مستمر ودائم زندگی می کنند.یکی از اصلی ترین دلیل حضور این روستا وجود آب و هوای معتدل وخنک آن است.
تاریخچه هزارجریب:
هزارجریب نامی است که از دیرباز تاکنون به منطقه ای مشتمل بر مناطق کوهستانی شهرستان های بهشهر، نکاء، ساری، و شرق سوادکوه در استان مازندران و قسمتی از ناحیه کوهستانی شهرستان های سمنان و دامغان اطلاق می شود.
هزارجریب بهشهر جزئی از هزارجریب بزرگ است که در جنوب و جنوب شرقی شهرستان بهشهر قرار دارد.
هزارجریب بهشهر به عنوان جزئی از منطقه کوهستانی البرز دارای روستاهای پراکنده و کوچک است که با توجه به امکانات و پتانسیلهای غنی اعم از معادن- جنگل انبوه- آب فراوان و … ولی به علل ضعف مدیریت و ساختار برنامه ریزی، نه تنها قادر به جذب جمعیت نمی باشد بلکه جمعیت خود را از دست می دهد.
منطقه هزارجریب بهشهر در تقسیمات سیاسی کشوری، تقریبا منطبق بر بخش یانه سر می باشد.بخش یانه سر در جنوب شرقی شهرستان بهشهر، بین سه استان مازندران- گلستان- سمنان قرار دارد. مساحت آن در حدود ۷۶۳ کیلومتر مربع و جمعیت آن طبق سرشماری عمومی سال ۱۳۷۵ برابر با ۱۱۸۸۸ نفر است.این بخش به مرکزیت روستای بیشه بنه، مشتمل بر دو دهستان به نام های عشر ستاق و شهدا و ۶۸ روستا می باشد.از خصوصیات بارز این منطقه کوهستانی، تراکم اندک جمعیت و فراوانی منابع طبیعی از جمله آب، خاک، زمین و… . لیکن به دلایل گوناگون توانمندی یهای محیطی آن مورد بهره برداری قرار نگرفته و استعداد های بالقوه به بالفعل تبدیل نشده است.
در بعضی از کتب تاریخی،این سرزمین در سال های ۸۹ قبل از هجرت تا ۷۵۰ هجری به مدت ۸۴۴ سال پایتخت باوندیان یا آل باوند بود.چندین گورستان گبری و هرمزد پرستی در مناطق هزارجریب وجود دارد که قدمت تاریخ این سرزمین را تا قبل از اسلام می رساند.در تاریخ آمده است،سال ۲۵۰ هجری قمری مردم این سرزمین به دین اسلام و تشیع علوی مشرف شدند.
پیشینه منطقه هزارجریب:
هزارجریب در قبل از اسلام:در منابع تاریخی سده های پیش از اسلام آمده است، خسرو انوشیروان(پادشاه ساسانی) از جنگ هیاتله به کمک اولاد سوخرا فاتح درآمد.لذا انوشیروان ولایت متعدد از جمله هزارجریب را به قارون پسر سوخرا داد در مراحل بعد وی برای نظم طبرستان هر موضعی را به رئیسی سپرد.این افراد در حدود فرمانروایی خود مسلط و گاهی به طور مستقل تشکیل فرمانروایی می دادند.
هزارجریب در بعد از اسلام:احمد بن یحیی بلاذری (متوفی به سال۲۷۹ ه ق) در فتوح البلدان،طبرستان را به هشت بخش نوشته که یکی از آنها شامل مناطق "برشواجر"(بعد ها به صورت "پتشخوارگر"که مشتمل بر منطقه هزارجریب و سایر مناطق کوهستانی البرز) می باشد.
سابقه حکومتی منطقع هزارجریب: هزارجریب در زمان اشکگانیان که پایتخت آنها شهر صد دروازه (دامغان کنونی) بوده،به جهت مجاورت با منطقه کوهستانی هزارجریب،مورد توجه قرار گرفته است.شاهان اشکانی برای شکار و تنوع حتی گاهی شش ماه از سال در این منطقه به سر می بردند،به واسطه معاشرت و اختلاط مردم ها و طبریها و پارتها در خلق و زبان آنها تغییراتی حاصل گردید.
در زمان مازیار،قارن که پسر اسپهبد قارن دوم از دودمان سوخرائیان بوده،چون پدر مازیار مورد تکریم و احترام مامون قرار گرفت،مورد خشم پادشاه هزارجریب (اسپهبد شهریار یکم از دودمان باوندیان) گشته و قسمتی از قلمرو پدر مازیار را ضمیمه هزارجریب نموده است.مازیار پس از مرگ پدر به بغداد نزد مامون رفت و اسلام آورد.چون پدر مازیار در جنگ با رومیان دلاوری بسیار نمود،مامون مازیار را مورد نوازش قرار داده و در همین حال اسپهبد شهریار یکم باوند در فریم هزارجریب در گذشت.پسرش شاهپور به جانشینی وی برخاست.شاهپور مردی بدخو و ستمگر بود و مردم از او ناراضی بودند و نمایندگانی از کهستان هزارجریب به بغداد رفته و بنای شکایت از شاهپور را گذاشتند و خلیفه به صلاحدید مشاوران خود مازیار را به سمت نائب الخلیفه در کوهستانات طبرستان منصوب کرد.در زمان معتصم (خلیفه عباسی) لشکریانی جهت سرکوبی مازیار به منطقه طبرستان اعزام گردیدند.مازیار برای دفاع در مقابل لشکریان خلفای بنی عباس،سپاهیان خود را در قسمت های مختلف از جمله هزارجریب تقسیم نمود.حوادث مهم هزارجریب و جنگ با اسپهبد قارن شهریار باوند در سال ۲۵۲ ه.ق و قتل و غارت آن بود.
مهمترین سلسله حکومتی هزارجریب خاندان باوندیان یا آل باوند بود که به مدت ۸۴۴ سال (سال ۹۴ قبل از هجرت تا سال ۷۵۰ بعد از هجرت)حکومت کردند و پایتخت آنها زمانی در فریم و زمانی در ساری بوده است.
