هُدک- بردسکن – خراسان رضوی

سایتها و وبلاگهای روستای هُدک

شهرستان بردسکن – استان خراسان رضوی

http://hodk.blogfa.com/

روستای هدک در شمال شهر بردسکن و با ارتفاع ۱۳۲۰متر از سطح دریا قرار دارد. این روستا در دهستان کوهپایه از بخش مرکزی قرار دارد. طول جغرافیایی آن ́۵۷˚۵۷ شرق و عرض جغرافیایی آن ́۲۳˚۳۵ می باشد.

 قنات های روستای هدک عبارتند از:

نام قنات

طول(متر)

تعداد میله

عمق مادر چاه

میانگین دبی سالانه(ل در ث)

حسین آباد

۲۰۰۰

۳۲

۱۸

*

روح آباد

۱۰۰۰

۱۲

۱۳

۲۰

روشن آباد

۱۵۰۰

۳۰

۲۱

۲۵

سعد آباد

۲۰۰۰

۲۵

۲۶

۳۵

زنگ زر

۱۰۰۰

۵۰

۳۰

۱۵

کلاته عزیز

۵۰۰

۱۰

۷

۱۵

علیای هدک

۲۰۰۰

۵۰

۳۰

۱۰۰

سفلی هدک

۳۰۰۰

۱۰۰

۳۵

۳۵

فرخ آباد

۶۰۰

۲۰

۲۰

۲۰

مکانهایی در روستای هدک

در ابتدا باید مکان های روستا را قسمت بندی نمود. یعنی اینکه هر قسمت روستا دارای نام های متفاوت است مثلا مکانهایی در باغستان روستا می باشد یا اینکه در خود روستا نیز محلهایی می باشد و یا اینکه اطراف بیرون روستا نیز به نام هایی خوانده می شود. آنچه در زیر آورده می شود بر حسب تفکیک بوده تا اطلاع شما از این مکانها بهتر فهمیده شود. در ابتدا لازم است که نقشه ای از روستا تهیه شود تا محلهای آن بهتر شناسانده شود. امیدوارم که در آینده بتوانم نقشه ای از این روستا تهیه و در معرض شما خواننده محترم بگذارم.

 

مکانهای داخل روستا:

دم تراز: مکانی است در وسط روستای  هدک که افراد روستا بیشتر اوقات بیکاری خود را در آنجا می گذرانند و از موضوعات گوناگون صحبت می کنند. (قبلا در این مکان ترازی  (آبشارکوچک) وجود داشته که آب قنات بالا را به آب قنات پائین (که این قنات در داخل روستا می باشد) به منظور آبیاری زمینهای جنوب روستا وصل می کند).

 

تق پیر: محلی در قبرستان روستا که به صورت تپه ای سر از خاک بیرون آورده و بر سر آن محل دو شهید روستا می باشد

 

مکانهای بیرون روستا:

باغسیدی: مکانی است در اول باغات روستای هدک که قبلا باغ سیدی در آن مکان وجود داشته است.

 

پی خرمنگاها: مکانی است که قبلا در آنجا خرمن های گندم را جمع میکردند و می کوباندند.

 

تک باغرسی: مکانی است در شمال شرقی روستای هدک که به طور طولی از طرف روستای سربرج کشیده شده است و بیشتر در آنجا گندم کاشته می شود.

 

گوگرگ: مکانی است در جنوب غربی روستا که بیشتر در آنجا زعفران و هندوانه کاشته می شود.

 مکانهای داخل باغستان روستا:

کوچه حسینو: اگر به داخل باغستان روستا روید و راه داخل باغستان را ادامه دهید بعد از حدود ۲ کیلومتر به یک سه راهی رسیده که به آن کوچه حسینو می گویند.

مینگوارا: مکانی است که بعضی از زمین های مردم روستا در آنجا قرار دارد که در شمال غربی روستا واقع می باشد و از کوچه حسینو نیز (تقاطعی تقریبا ۳ راه اصلی در میان راه باغهای شمال روستا که یک طرف آن به سمت غرب رفته و به مینگوار میرسد) به آنجا راه دارد.

غذاهای محلی روستا

غذاهای محلی روستا را می توان به دو بخش تقسیم نمود. بخش اول آن در همه فصول مصرف می شود ولی بخش دوم آن به فصل خاصی مربوط است. در این بخش سعی می کنم که به طور کامل غذاهای روستا را برای شما نشان دهم.

بخش اول:

۱- قروتی یا کشک بادمجان (برای ۴ نفر):

مواد لازم: قروت (کشک) به مقدار لازم- جوز آسیاب شده (مغز گردو) ۳ ق س – نعناع ۲ ق م – ادویه به مقدار کافی- روغن حیوانی (روغن زرد) ۵-۴ ق م – نمک (اگر لازم باشد) – بادمجان

شرح کار:

ابتدا باید کشک ها را با مقداری آب در طُغار (کشک ساب) مخصوص خیساند تا نم به خود بگیرند، سپس آنها را به وسیله طغار با دست می سابانیم تا کشک ها به صورت محلول در آب در بیایند. به اندازه ۴ لیوان این محلول را درست نموده. البته فراموش نشود که غلظت محلول باید بالا باشد نه اینکه همه محلول آب باشد. روغن را در قابلمه ریخته اندکی که داغ شد، گردوی آسیاب شده، نعناع، زرد چوبه، زیره آسیاب شده و نمک را به داخل آن ریخته و هم می زنیم. سپس مقدار کشک سابیده شده را در قابلمه ریخته و مرتباً هم زده تا مقداری داغ شود به طوریکه مایع به جوش نیاید زیرا کشک ها می بُرد. کشک را چشانده اگر خیلی غلیظ بود مقدار آب جوشیده به آن اضافه کرده. بادمجانها را اگر دوست داشتید می توانیم به صورت قطعه قطعه کوچک درآورده و آن را اول سرخ کرده و در داخل کشک مخلوط می کنیم ولی اگر دوست نداشتید به صورت جداگانه بادمجان را سرخ نموده و گوجه فرنگی و سیر را مخلوط آن نموده ( مانند گوشت بادمجان) سرو می کنیم. اگر سبزی خرفه بود، بعد از تمیز و شستن سبزی آن را خرد کرده و در همان ابتدای کار با همان میزان روغن می گذاریم سرخ شود. بقیه ادویه را به ان اضافه نموده و مراحل بعدی کار را ادامه می دهیم.

 

۲- کم جوش:

دستور کار غذای کم جوش هم مانند قروتی است با این تفاوت که به جای کشک از « کَمِه » استفاده می شود.

توجه : « کَمِه » همان ماست مشکی می باشد.

 

۳- اشکنه

اشکنه انواع و اقسام مختلفی دارد که با توجه به فصل مورد نظر درست می شود. مانند اشکنه قاقرو (ریواس)، اشکنه غوره، اشکنه گوجه فرنگی، اشکنه گوجه سبز، اشکنه قورمه، اشکنه شلوک (شلُّک) و … که در بعد توضیح خواهد داده شد.

 

طرز تهیه تمام اشکنه ها مانند هم می باشد. فقط ماده اصلی آن فرق می کند. برای مثال طرز تهیه اشکنه قاقرو را توضیح می دهیم.

اشکنه قاقرو:

مواد لازم: ۵ تا ۶ عدد قاقرو- روغن زرد ۶-۵ ق س – زرد چوبه، فلفل، نمک و تخم گشنیز آسیاب شده به مقدار لازم – آب حدود ۳-۲ لیوان- تخم مرغ محلی بسته به تعداد افراد

دستور تهیه: ابتدا ماده اصلی (در اینجا قاقرو) بعد از خرد کردن، آن را در روغن خوب تفت داده به طوریکه سرخ نشود و بسوزد. بعد ادویه را ریخته، آب را می ریزیم. هنگامیکه به جوش آمد شعله گاز را کم کرده در این هنگام تخم مرغ ها را یکی یکی شکسته در داخل غذا اضافه می کنیم. حدود ۴۵-۳۰ دقیقه غذا را با شعله کم گاز می گذاریم پخته شود. تا کاملاً جا بیفتد.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *