ورسخواران – فیروزکوه – تهران
قدمگاه حضرت خضر نبی در روستای ورسخواران در ۲۶ کیلومتری شمال باختری فیروزکوه واقع شده است. قدمت بنای اصلی قدمگاه حضرت خضر نبی به قرون ۳ و ۴ هجری می رسد. روستای زیبای ورسخواران درضلع باختری رودخانه حبله رود و در لابه لای تپه ماهورهایی قرار گرفته که آن را از نظر پنهان کرده است. رود کوچکی از کوه های باختری این روستا سرچشمه می گیرد که پس از مشروب کردن باغات روستای ورسخواران به حبله رود می ریزد . بنای تاریخی قدمگاه خضر نبی در ضلع باختری روستا وجود دارد که زیارتگاه اهالی این روستا بوده و مردم این منطقه به آن اعتقاد زیادی دارند. گروهی از مردم این روستا به نام خضری مشهورند و اینان پیوسته خادم و متولی بنایی می باشند که به یمن برکت وجودحضرت خضر نبی(ع) بنا شده و به نام قدمگاه خضر نبی مشهور است.
این بنا شامل ۴تویزه و سه طاق جناغی می باشد که در میانه‌های تویزه ساخته شده است. جهت بنا خاوری – باختری بوده و در انتهای باختری آن محراب کوچکی قرار دارد که دارای قاب مستطیل ودر داخل آن محراب با سقف جناغی ساخته شده است. در داخل زیارتگاه منبر کوچکی وجوددارد که دارای دو پله بوده و حداکثر دارای ۸۰ سانتی متر ارتفاع می باشد و اهالی هزاران قطعه پارچه به نشانه دخیل به آن بسته‌اند. ضلع شمالی زیارتگاه، تکیه به کوه داده و سه ضلع خاوری، باختری و جنوبی آن در حال حاضر دارای پوشش آجر و سیمان می‌باشد که ظاهرا در چند سال اخیر کار شده است. نمای داخلی زیارتگاه با گچ اندود شده و مصالح اصلی آن قابل رویت نیست. اما اهالی اظهار می دارند مصالح اصلی آن سنگ لاشه و ملات ساروج می باشد. اطراف زیارتگاه قبرستان اموات اهالی است که با نرده فلزی آنرا محصور کرده‌اند. در ضلع باختری امام زاده سرچشمه اصلی آب رودخانه که حجم آن نسبتا زیاد می باشد، جاری است و جالب این که همه این آب ها از یک دهانه شبیه دماغگاو است، خارج می شود. (براساس اعتقاد مردم، روستای ورسخواران در گذشته‌های دور آبجاری نداشت و لذا اهالی از طریق کشت دیم مایحتاج خود را تامین می کردند و این امرمشکلات فراوانی برایشان در پی داشت. یک بار یکی از اهالی ده با حضرت خضر(ع) ملاقات نموده و از او طلب آب می نماید. آن حضرت عنایت کرده و گاوی را که به همراه داشت بهمرد کشاورز می دهد و از او می خواهد سر گاو را ببرد و سپس سر بریده گاو را به صخره سنگی کوه چسبانده و به دنبال این اقدام آب فراوانی از میان کوه خارج و از راه بینی گاو جاری می شود و این وضعیت پس از هزاران سال هم چنان ادامه دارد.
این بنا شامل ۴تویزه و سه طاق جناغی می باشد که در میانه‌های تویزه ساخته شده است. جهت بنا خاوری – باختری بوده و در انتهای باختری آن محراب کوچکی قرار دارد که دارای قاب مستطیل ودر داخل آن محراب با سقف جناغی ساخته شده است. در داخل زیارتگاه منبر کوچکی وجوددارد که دارای دو پله بوده و حداکثر دارای ۸۰ سانتی متر ارتفاع می باشد و اهالی هزاران قطعه پارچه به نشانه دخیل به آن بسته‌اند. ضلع شمالی زیارتگاه، تکیه به کوه داده و سه ضلع خاوری، باختری و جنوبی آن در حال حاضر دارای پوشش آجر و سیمان می‌باشد که ظاهرا در چند سال اخیر کار شده است. نمای داخلی زیارتگاه با گچ اندود شده و مصالح اصلی آن قابل رویت نیست. اما اهالی اظهار می دارند مصالح اصلی آن سنگ لاشه و ملات ساروج می باشد. اطراف زیارتگاه قبرستان اموات اهالی است که با نرده فلزی آنرا محصور کرده‌اند. در ضلع باختری امام زاده سرچشمه اصلی آب رودخانه که حجم آن نسبتا زیاد می باشد، جاری است و جالب این که همه این آب ها از یک دهانه شبیه دماغگاو است، خارج می شود. (براساس اعتقاد مردم، روستای ورسخواران در گذشته‌های دور آبجاری نداشت و لذا اهالی از طریق کشت دیم مایحتاج خود را تامین می کردند و این امرمشکلات فراوانی برایشان در پی داشت. یک بار یکی از اهالی ده با حضرت خضر(ع) ملاقات نموده و از او طلب آب می نماید. آن حضرت عنایت کرده و گاوی را که به همراه داشت بهمرد کشاورز می دهد و از او می خواهد سر گاو را ببرد و سپس سر بریده گاو را به صخره سنگی کوه چسبانده و به دنبال این اقدام آب فراوانی از میان کوه خارج و از راه بینی گاو جاری می شود و این وضعیت پس از هزاران سال هم چنان ادامه دارد.
البته ابریزش بینیش بنداومده*)+))