روستای اندرپا / خمین / مرکزی
روستای زیبا و کوهستانی اندرپا از توابع بخش مرکزی شهرستان خمین، با مختصات جغرافیایی۵۰ درجه و۵۵ دقیقه طول شرقی و۳۴ درجه و ۴۸ دقیقه عرض شمالی در۳۷ کیلومتری شمال غربی شهر خمین قرار دارد. این روستا از جنوب غربی به کوه شاه نشین و از شمال شرقی به کوه اوغلان پیر محدود می شود.
روستای اندرپا در محدوده کوهستانی شمال غربی خمین استقرار یافته و میانگین ارتفاع آن از سطح دریا در حدود ۲۰۷۵ متر است. آب و هوای آن در بهار و تابستان معتدل در زمستان سرد و خشک است.
اندرپا از روستاهای بسیار قدیمی و مشهور شهرستان خمین است.
مردم روستای اندرپا به زبان های فارسی و سخن می گویند، مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند.
الگوی معیشت و سکونتبراساس نتایج سرشماری سال ۱۳۷۵ روستای اندرپا در حدود ۲۵۰نفر جمعیت داشته است که در سال ۱۳۸۵ به ۱۵۰نفر کاهش یافته است.
درآمد اکثر مردم روستای اندرپا از فعالیت های زراعی، دامداری و باغداری تامین می شود. گروهی نیز در امور خدماتی و تولید صنایع دستی اشتغال دارند. محصولات زراعی روستا شامل گندم، جو، نخود، لوبیا، پیاز و سیب زمینی است. انواع میوه ها مانند سیب، انگور و زردآلو از محصولات باغی روستاست. پرورش گاو، گوسفند، بز، مرغ و خروس خانگی و زنبور عسل از مهم ترین فعالیت های دامداری به شمار می آیند.
و تولید گوشت قرمز و لبنیات مانند شیر، ماست، دوغ، کشک و خامه و عسل در روستای اندرپا رواج دارد. در کنار فعالیت های زراعی زنان روستا به تولید انواع جوراب های پشمی و بافت فرش نیز می پردازند.
روستای اندرپا در یک محدوده کوهستانی استقرار یافته و بافت مسکونی متراکمی دارد. اکثر خانه ها در کنار یکدیگر در یک طبقه و با سقف های مسطح که به وسیله تیرهای چوبی، کاهگل، گل و قیر پوشش یافته ساخته شده اند. مصالح عمده به کار رفته در بنای خانه ها آجر، خشت، گل، سنگ، گچ، سیمان، چوب و آهن است. خانه های قدیمی روستا اکثرا ایوان دار هستند. و با محیط کار و زندگی در آمیخته اند. در این خانه ها معمولا فضاهایی برای نگهداری دام ها، انبار علوفه، انبار غله و غیره احداث شده است. در خانه کسانی که به تولید فرش اشتغال دارند، مکانی برای نگهداری دار عمودی فرش ایجاد شده است.
جاذبه های گردشگریروستای اندرپا به دلیل برخورداری از اقلیم معتدل مناظر و جلوه های طبیعی بسیار زیبایی دارد. چشم انداز مزارع وسیع پیاز و ارتفاعات اطراف روستا به ویژه در بهار، تابستان و پاییز طراوت و زیبایی خاصی دارند. ارتفاعات اطراف روستا در فصل زمستان از برف پوشیده می شود و مناظر شگفت انگیزی پدید می آورد.
مناظر زمستانی و پر برف کوه شاه نشین در جنوب و جلوه های بهاری آن که با گیاهان و گل های خودرو پوشیده می شود، بسیار جالب توجه است. کوه اوغلان پیر در شمال شرقی نیز دارای چشم اندازها و مناظر طبیعی بسیار زیبایی می باشد.
مزارع گسترده پیاز در روستای ورچه از زمان جوانه زدن تا موقع بهره برداری مناظر بسیار زیبایی را پدید می آورند. تلاش جمعی زنان و مردان در هنگام برداشت محصول نیز بسیار تماشایی است.
درختان بلند سر به فلک کشیده نهرهای آب، پوشش گیاهی و سرسبزی و خرمی داخل و پیرامون روستا در فصل بهار بسیار جالب توجه است.
انواع گیاهان دارویی از قبیل خاکشیر، گل گاوزبان، کاسنی، گل ختمی، کتیرا و حیات وحش روستا با جانورانی مانند شغال، گرگ، روباه، خرگوش، قوچ، میش و کبک نیز از دیگر جاذبه های طبیعی روستا به حساب می آیند.
مردم این روستا در اعیاد بزرگ مذهبی قربان، فطر، غدیر و در عید نوروز به جشن و سرور و در ایام تاسوعا و عاشورای ماه محرم و شب های احیا به عزاداری و تعزیه خوانی و نخل گردانی می پردازند. برگزاری مراسم شب چله، باران خواهی یا کوسه گلین در هنگام خشکسالی، چهارشنبه سوری، سیزده بدر و مراسم تحویل سال نو در روستا رواج دارد. مراسم روز عرفه یا علفه شامل چیدن مقداری علق از بیابان و قراردادن آن کنار آینه، قرآن و چراغ روشن در آخرین روز سال می باشد.
مراسم عروسی محلی، شامل مراحل مختلفی مانند مراسم خواستگاری، خرج بران، بله برون، عقد، حنا بندان و عروس برون است.
بازی های محلی روستا شامل دوز بازی، دستمال بازی، الک بازی، خط بازی کفتر بازی است. مراسم سیاه بازی نوعی نمایش است که با اجرای نقش های حاجی و غلام صورت می گیرد. این مراسم بسیار تماشایی و جذاب است.
مهم ترین آلات موسیقی که در مراسم محلی عروسی و جشن ها اجرا می شود عبارتند از: دهل، تنبک، کمانچه، دف و بالابان.
بالابان نوعی ساز محلی است که در میان عشایر استان نیز استفاده می شود.
پوشاک محلی غالبا در میان سالخوردگان روستا رایج است و به ندرت در میان جوانان مشاهده می شود. مردان روستا از کت، شلوار، کلاه، گیوه وکفش استفاده می کنند. و زنان نیز از لباس های معمولی و عمومی استفاده می کنند.
غذاهای محلی روستای اندرپا عبارتند از: نان فطیر، نان کماج، نان آرتی، انواع آش، خورشت، اشکنه و آبگوشت.
صنایع دستی که توسط زنان تولید می شوند، عمدتا شامل فرش های دستبافت در طرح های اراکی و انواع جوراب های پشمی است.
سوغات محلی این روستا شامل پیاز، ماست، دوغ وکشک می باشد.
دسترسی: این روستا از طریق شهر خمین قابل دسترسی است و جاده ای آسفالت دارد.
روستای اندرپا در محدوده کوهستانی شمال غربی خمین استقرار یافته و میانگین ارتفاع آن از سطح دریا در حدود ۲۰۷۵ متر است. آب و هوای آن در بهار و تابستان معتدل در زمستان سرد و خشک است.
اندرپا از روستاهای بسیار قدیمی و مشهور شهرستان خمین است.
مردم روستای اندرپا به زبان های فارسی و سخن می گویند، مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند.
الگوی معیشت و سکونتبراساس نتایج سرشماری سال ۱۳۷۵ روستای اندرپا در حدود ۲۵۰نفر جمعیت داشته است که در سال ۱۳۸۵ به ۱۵۰نفر کاهش یافته است.
درآمد اکثر مردم روستای اندرپا از فعالیت های زراعی، دامداری و باغداری تامین می شود. گروهی نیز در امور خدماتی و تولید صنایع دستی اشتغال دارند. محصولات زراعی روستا شامل گندم، جو، نخود، لوبیا، پیاز و سیب زمینی است. انواع میوه ها مانند سیب، انگور و زردآلو از محصولات باغی روستاست. پرورش گاو، گوسفند، بز، مرغ و خروس خانگی و زنبور عسل از مهم ترین فعالیت های دامداری به شمار می آیند.
و تولید گوشت قرمز و لبنیات مانند شیر، ماست، دوغ، کشک و خامه و عسل در روستای اندرپا رواج دارد. در کنار فعالیت های زراعی زنان روستا به تولید انواع جوراب های پشمی و بافت فرش نیز می پردازند.
روستای اندرپا در یک محدوده کوهستانی استقرار یافته و بافت مسکونی متراکمی دارد. اکثر خانه ها در کنار یکدیگر در یک طبقه و با سقف های مسطح که به وسیله تیرهای چوبی، کاهگل، گل و قیر پوشش یافته ساخته شده اند. مصالح عمده به کار رفته در بنای خانه ها آجر، خشت، گل، سنگ، گچ، سیمان، چوب و آهن است. خانه های قدیمی روستا اکثرا ایوان دار هستند. و با محیط کار و زندگی در آمیخته اند. در این خانه ها معمولا فضاهایی برای نگهداری دام ها، انبار علوفه، انبار غله و غیره احداث شده است. در خانه کسانی که به تولید فرش اشتغال دارند، مکانی برای نگهداری دار عمودی فرش ایجاد شده است.
جاذبه های گردشگریروستای اندرپا به دلیل برخورداری از اقلیم معتدل مناظر و جلوه های طبیعی بسیار زیبایی دارد. چشم انداز مزارع وسیع پیاز و ارتفاعات اطراف روستا به ویژه در بهار، تابستان و پاییز طراوت و زیبایی خاصی دارند. ارتفاعات اطراف روستا در فصل زمستان از برف پوشیده می شود و مناظر شگفت انگیزی پدید می آورد.
مناظر زمستانی و پر برف کوه شاه نشین در جنوب و جلوه های بهاری آن که با گیاهان و گل های خودرو پوشیده می شود، بسیار جالب توجه است. کوه اوغلان پیر در شمال شرقی نیز دارای چشم اندازها و مناظر طبیعی بسیار زیبایی می باشد.
مزارع گسترده پیاز در روستای ورچه از زمان جوانه زدن تا موقع بهره برداری مناظر بسیار زیبایی را پدید می آورند. تلاش جمعی زنان و مردان در هنگام برداشت محصول نیز بسیار تماشایی است.
درختان بلند سر به فلک کشیده نهرهای آب، پوشش گیاهی و سرسبزی و خرمی داخل و پیرامون روستا در فصل بهار بسیار جالب توجه است.
انواع گیاهان دارویی از قبیل خاکشیر، گل گاوزبان، کاسنی، گل ختمی، کتیرا و حیات وحش روستا با جانورانی مانند شغال، گرگ، روباه، خرگوش، قوچ، میش و کبک نیز از دیگر جاذبه های طبیعی روستا به حساب می آیند.
مردم این روستا در اعیاد بزرگ مذهبی قربان، فطر، غدیر و در عید نوروز به جشن و سرور و در ایام تاسوعا و عاشورای ماه محرم و شب های احیا به عزاداری و تعزیه خوانی و نخل گردانی می پردازند. برگزاری مراسم شب چله، باران خواهی یا کوسه گلین در هنگام خشکسالی، چهارشنبه سوری، سیزده بدر و مراسم تحویل سال نو در روستا رواج دارد. مراسم روز عرفه یا علفه شامل چیدن مقداری علق از بیابان و قراردادن آن کنار آینه، قرآن و چراغ روشن در آخرین روز سال می باشد.
مراسم عروسی محلی، شامل مراحل مختلفی مانند مراسم خواستگاری، خرج بران، بله برون، عقد، حنا بندان و عروس برون است.
بازی های محلی روستا شامل دوز بازی، دستمال بازی، الک بازی، خط بازی کفتر بازی است. مراسم سیاه بازی نوعی نمایش است که با اجرای نقش های حاجی و غلام صورت می گیرد. این مراسم بسیار تماشایی و جذاب است.
مهم ترین آلات موسیقی که در مراسم محلی عروسی و جشن ها اجرا می شود عبارتند از: دهل، تنبک، کمانچه، دف و بالابان.
بالابان نوعی ساز محلی است که در میان عشایر استان نیز استفاده می شود.
پوشاک محلی غالبا در میان سالخوردگان روستا رایج است و به ندرت در میان جوانان مشاهده می شود. مردان روستا از کت، شلوار، کلاه، گیوه وکفش استفاده می کنند. و زنان نیز از لباس های معمولی و عمومی استفاده می کنند.
غذاهای محلی روستای اندرپا عبارتند از: نان فطیر، نان کماج، نان آرتی، انواع آش، خورشت، اشکنه و آبگوشت.
صنایع دستی که توسط زنان تولید می شوند، عمدتا شامل فرش های دستبافت در طرح های اراکی و انواع جوراب های پشمی است.
سوغات محلی این روستا شامل پیاز، ماست، دوغ وکشک می باشد.
دسترسی: این روستا از طریق شهر خمین قابل دسترسی است و جاده ای آسفالت دارد.
خیلی عالیه