داپار – اصفهان – اصفهان
وی پس از فوت احمد حاج جبار با میرزا حسن حسین آبادی ازدواج میکند و سپس از مرحوم سید رضا طباطبایی که در تبعید ومحاصره برگشادی ها به سر میبرد از ایشان دعوت به عمل آمده و سپس آن سید جلیل القدر وارد داپار میشود .
و اما داپار و دستگردو
مرحوم حاج سید رضا طباطبایی و رحیم و حمید داپاری هر سه نفر از داماد های روستای رعیت نشین دستگردو شده اند .
در نتیجه ارتباط داپار با روستاهای همجوار گریز ، دلگشا ( برگشاد) ، حسین آباد ، دستگردو ، اروجه ، تودشکچو ، زینت آباد ، هید ، کبر آباد ، سلطان نصیر ، تودشک ، فیض آباد ، رسول آباد و میر لطف اله هر یک قابل تعریف و معرفی هستند .
و خلاصه داپار همانند عقاب بال و پر خود را می گستراند که نوک آن در اروجه و دم آن در سلطان نصیر و بال و پرش در دستگردو و کبر آباد سایه می افکند.
و در ادامه در سال ۱۳۶۰ خالی از سکنه میگردد . و این روستا با هزاران درد و سخن های ناگفته و نا نوشته در سال ۱۳۹۰ مجددا احیا میگردد .
یکی از مواردی که در طول تاریخ بوجود آمدن داپار حائز اهمیت است اولا کوه داپار و ثانیا آب داپار است .
که نتیجه آن میشود مردم داپار
اصولا داپاری ها از لحاظ قد از یک متر تا دو متر دارای قد و قواره هستند .
و هنر دستی آنان هم فرش نایین از یک متر و نیم الی هزار متر قابل لمس است ……….
فاعتبرو یا اولی الابصار ( ای هوشیاران عالم از این حادثه پند و عبرت گیرید )
