غینرجه – خنداب – مرکزی

غینرجه : اسمی ترکی است

غینر در زبان ترکی به معنای آب جوشان است و این روستا به خاطر داشتن چشمه آب گرم در وسط روستا که آب شرب مردم در زمان گذشته محسوب می شده است ُبه نام غینرجه معروف است .در کنار جوی های آب این روست سنگ های گوگردی قرار دارد که به رنگ سپید است.

اکثر مردم روستا به کشاورزی مشغولند.

سالهای پیشین  در روستا به کشت گندم ُجو ُلوبیا می پرداختند اما در سالهای اخیر به صیفی کاری روی آورده اند

مردم این روستا به دامپروری نیز می پردازند .

بعضی از مردان این روستا  مشغول  رانندگی و برداشتن پروژه های راه سازی می باشند.

در روستای غینرجه علاوه بر چشمه آب گرمی که در گذشته معرف حضورتان گردید (کند سویه ُچشمه آب گرم روستای غینرجه ) آبهای دیگری نیز وجود دارد.

یکی از آنها کشکول می باشد . وقتی به آنجا می روی و می نگری در نگاه اول متوجه می شوی که چقدر شبیه کشکول دراویش است .آری  جایی که آب از دل زمین می جوشد و بیرون می آید یک کشکول است .

یکی دیگراز آبها مسجید آرخه (جوی مسجد) است که این آب به جایی می ریزد به نام دووه داشی (سنگ شتر ) مردم روستا معتقدند در اینجا شتری به سنگ تبدیل شده و تا مدتها این شتر سنگی در روستا بوده اما پس از سالها آن را دزدیده و به سرقت برده اند . (الله اعلم )

اما آب دیگری که منبع آب روستاییان می باشد : آب قناتی به نام کهریز است .طی بررسی های انجام شده این آب به آب تهران شباهت زیادی دارد اما از چه لحاظ نمی دانم شاید به خاطر سبک بودن آب ُشاید!

برکه ای نیز در روستا به نام شاگلی است که زنان روستایی هنوز هم در کنار آن می نشینند لباس و ظرف می شویند .کودکان روستا در آن آب بازی می کنند و در گرمای تابستان آبتنی می کنند.

در روستا آبهای زیادی وجود دارد که از بین می رود و نیاز به یک مهندسی جامع و سد سازی اساسی است تا علاوه بر اینکه روستاییان از آن استفاده کنند یک مرکز توریستی و جذب توریست و گردشگری باشد .