هفت چشمه – آبدانان – ایلام

طایفۀ سلویرزی،سلاح ورزی یا سلاح برزین به روایتی از طوایف لرستان که در طی حوادث تاریخ توسط پادشاه وقت به دلیل شورش سرکردۀ ایل برعلیه حکومت در هم کوبیده و به ولایات پشتکوه و پیشکوه منطقۀ کبیرکوه یا استان ایلام کنونی تبعید شدند.دربارۀ گذشتۀ این ایل اطلاعات زیاد دقیقی در دست نیست . بنابر نقل قولهای متفاوت ، گروهی این ایل را اعراب ربیعه ساکن در کشور لیبی می دانند که به دستور صلاح الدین ایوبی به منطقۀ «مادانرود»یا «کول مانگره»کنونی واقع در نزدیکی دزفول تبعید شده که بعدها به لرستان رفته و در مناطق «سراب دارا» و «چقلوندی» و «کمالوند» کنونی واقع در حومه شهر خرم آباد ساکن شدند. اسکندر بیگ ترکمان در کتاب خود بنام:«عالم آرای عباسی» می نویسد که شاهوردیخان از اعقاب این طایفه در زمان شاه عباس کبیر سر به شورش بر داشته و ادعای خود مختاری می کند که با خیانت بعضی از طوایف لر همدست وی و با کمک نیروهای حکومتی شکست خورده و به منطقه مهران کنونی واقع در استان ایلام می گریزد که توسط نیروهای شاهی مورد تعقیب قرار گرفته و در منطقه چنگوله کشته می شود .در این زمان حاکمان منطقۀ لرستان و ایلام کنونی بنام« اتابکان لر » شناخته می شدند که با جداسازی این مناطق از هم ،آنها را به مناطق پیشکوه و پشتکوه تقسیم و حکمرانی بر آنها را از اتابکی به والیگری تغییر داده و والیگری منطقۀ پشتکوه به حسین خان سلویرزی پسرخالۀ شاهوردی خان مقتول واگذار شد. 

        متأسفانه با وجود تحقیقات بعمل آمده اطلاعات چندانی دربارۀ نخستین خانواده های ایل سلویرزی که به منطقه پشتکوه کوچانده شده اند در دست نیست .تنها با اکتفا به  محل سکونت این ایل واقع در منطقه گرمسیری استان ایلام و ابقای بازماندگان آنها در مناطق حومه نشین خرم آباد ، آنان را به دو شاخه گرمسیری و سردسیری تقسیم نموده اند . یکی دیگر از روایتهای مربوط به ایل سلویرزی ادعایی است که نسبت آنان را به عباس عموی پیامبر «ص» می رساند که با تحقیقات بعمل آمده در باب شجره نامه های والیان پشتکوه این ادعا را زیاد محتمل ندانسته بلکه این نظر را که نسبت این طایفه به بنی عباس یا عباسیان مجازی می رسد بیشتر قابل قبول دانسته اند .