روستای انالوجه / چادگان / اصفهان

ناشناس گفت:

تاریخچه روستای انالوجه
انالوجه روستایی است از توابع شهرستان چادگان استان اصفهان که تا پیش از شهرستان شدن چادگان جزئی از شهرستان بزرگ فریدن بوده است و درحد فاصل شهرهای داران و چادگان بر دامنه جنوب شرقی دالانکوه قرار گرفته است .
مردم این روستا ترک زبان و ظاهراً از ایل های قشقایی شیرازی می باشند که حدود ۵۰۰ سال پیش به این منطقه مهاجرت نموده و سکنی گزیده‌ اند ، جایگاه اصلی این روستا تا حدود ۳۰۰ سال پیش درمیان دشت ومزرعه شافلق درجنوب این روستا وکنار جاده فعلی داران – چادگان بوده که به دلیل نا امنی یا سرمای شدید به مکان امروزی وکنارچشمۀ آب پای کوه نقل مکان کرده اند. سابقا جمعیت روستا بالغ بر۲۵۰۰ نفر بوده که بعد از انقلاب عده ای از جوانها برای کسب وکار و پیشرفت ورفاه به اصفهان وشهرهای دیگر مهاجرت نموده اند و درحال حاضردارای حدود ۲۰۰۰ نفر جمعیت ساکن میباشد.
در باره وجه تسمیه نام این روستا اقوال مختلفی نقل شده بعضی گفته اند چون طایفه اینالویی از ترکهای قشقایی دراینجا سکونت داشته اند به همین جهت نام آنرا اینالوچه یعنی طایفه اینالویی کوچک نام گذاری کرده اند ولی قول نزدیک به واقع اینست که از قدیم الایام دراین روستا علماء وسادات ومردمان متدینی سکونت وفعالیت داشته اند حتی در جایگاه قدیمی این روستا دردشت شافلق حوزۀ علمیه ومساجد بزرگی بوده است ولذا نام آنرا آنالوچه که مرکب از دوکلمه آنا یعنی مادرو لوچه یعنی خوبیها می باشد به معنای مادرخوبیها گذاشته اند و به مرور ایام آنالوچه تبدیل به انالوجه شده است.
ودلیل برصحت این قول آنست که مردم این روستا از قدیم الایام پیرو دین مبین اسلام و مذهب تشیع بوده وفعالیت‌های دینی درآن رواج داشته و ازعهد قاجار دراین روستا ملاهای بزرگواری مانند مرحومین آخوند ملا رجبعلی وملا محمد قلی و ملاعبد الباقی وملا حسینقلی و ملا رسول و در قرن اخیرعلمای سلسله جلیله سادات موسوی مانند حاج آقا سید اسدالله وعالم و طبیب حاج آقا سید جلال رحمه الله علیهم ودوفاضل و دانشمند برجسته حجج اسلام آقایان سید محمد باقر موسوی وسید مرتضی موسوی وعلمای دیگرفعالیّت داشته اند ودر زمان حاضر نیز حدود یکصد نفر طلاب وروحانیون فعال که تعدادی از آنها از اساتید مبرّز حوزه های علمیه قم و اصفهان ودانشگاههای معتبر و بعضی از این بزرگواران امام جمعه شهرستانهای مخنلف فریدن میباشند.
شغل مردم این روستا کشاورزی و دامداری بوده وعمده محصولات کشاورزی آن گندم وجو و سیب زمینی وپیاز می باشد ، درزمانهای سابق بیشتر اراضی این روستا زیر کشت دیم گندم وجو وسایرحبوبات بوده است لیکن در سالهای اخیر به علت کم شدن نزولات آسمانی وحفر چاههای عمیق کشتهای دیمی کم شده وکشتهای آبی افزایش پیدا کرده است و در سالهای اخیر جوانهای با انگیزه وپرتلاش اقدام به راه اندازی کارگاههای کوچک تولید قطعات لاستیکی وغیره نموده ودر این زمینه پیشرفت خوبی داشته اند و برای سر وسامان دادن به آنها و پیشرفت کارشان درسال ۹۶ شهرک صنعتی انالوجه تأسیس گردیده است.
مردم این روستا بسیار زحمتکش وکم توقع ودارای اخلاق پسندیده ومتدین ومعتقد به اسلام ناب محمدی (ص) می باشند بطوریکه ازهمان زمانهای قدیم رسم بوده هرگاه شخصی وارد مجلس عمومی ولوجمعیت چند نفره میشده هنگام نشست وبرخواست برای حضرت محمد وآلش وارواح طیبه معصومین درود وصلوات میفرستاده که این رسم در مناطق دیگر نبوده یا بسیارکمرنگ بوده است وهمواره سعی داشته اند کارها وبرنامه هایشان را مطابق با دستورات اسلام انجام دهند وعلیرغم تهاجم فرهنگی وتغییر راه ورسم زندگی مردم ، هنوزهم دربعضی از مراسم عقد وعروسی و برگشتن زایرین از سفرحج و زیارت عتبات عالیات مثل سابق چاووشی ومداحی اهل بیت می خوانند.
ویژگی مهم وارزشمند این روستا مردم انقلابی وولایتمدار وشهید پرور وعاشق اهل بیت علیهم السلام می باشند که در زمان جنگ تحمیلی وحمله مزدوران بعثی به نمایندگی از دولتهای مرتجع عربی واستکبار جهانی به سرکردگی آمریکای جهانخوار به نظام نوپای جمهوری اسلامی ایران حدود۹۵۰ نفر از این روستای کم‌جمعیت به جبهه رفتند و۳۸ شهید والامقام تقدیم نمودند وعلیرغم همه محرومیتها وکمبودها حدود یکصد طلبه وبیش از۲۰۰ دانشجو وفارغ التحصیل دانشگاهی دارند که عده ای ازفارغ التحصیلان درپستها ومقامات رده بالای کشوری همچون معاون وزیر و رئیس دانشگاه قرآن وحدیث ودکترعمومی و دامپزشک و دندانپزشک وچندین نفر قاضی و تعدادی استاد ومدرس دانشگاهها و حوزه های علمیه وچندین نفر در مسئولیتهای مخنلف اداری وپستهای مهم اجرائی نظام مقدس جمهوری اسلامی مشغول به خدمت میباشند.
این روستا دارای ۵ مسجد وحسینیّه و ۵ هیأت عزاداری و ۳ کانون فرهنگی هنری فعّال می باشد بنامهای ۱- مسجد جامع و هیأت اباعبدالله الحسین ۲- مسجد وحسینیه شهدای انالوجه وهیأت چهارده معصوم علیهم السلام ومؤسسه وکانون نبأعظیم ۳- مسجد حضرت صاحب الزمان (عج) وهیأت حضرت قاسم (ع) ۴ – مسجد حضرت ابوالفضل (ع) هیأت و کانون الغدیر ۵- مسجد امیر المؤمنین (ع) می باشد که در کارهای فرهنگی وهنری وکارهای خیریه وعام المنفعه فعالیت می نمایند وجوانان زیادی را به خود جذب نموده اند.
این روستا دارای آب لوله کشی بهداشتی وبرق وگاز وتلفن سراسری ومرکز مخابرات وخانه بهداشت و دهدار وشورای فعال و۴ مدرسه دخترانه وپسرانه تا پایان مقطع متوسطه اول ویک پیش دبستانی با مجوز رسمی از وزارت آموزش وپرورش ویک مهد کودک زیر نظر بهزیستی میباشد ومتآسفانه فاقد سالن وامکانات ورزشی می باشد. تحقیق از سید مهدی موسوی انالوجه