سیاه مکان کوچک – دیلم – بوشهر
جمعیت: ۱۲ نفر
مردان: ۸ زنان : ۴
باسواد: ۶ بیسواد: ۶
تعداد خانواده: ۲ خانواده
متاهلین: ۲ نفر مجردین: ۸ نفر
اماکن عمومی: از اماکن عمومی این روستا میتوان به مسجد ـ آب انبار ـ 1مدرسه سنگی سبک قدیم ـ جاده روستایی و … اشاره کرد
در روستا به جزء طایفه جلو(شعبانی) خوانواده ای بنام قشفایی سکونت داشتند که بعداً به این روستا کوچ کرده و یکجانشین شدهاند.
سیاهمکان کوچک در سفر نامهها:
میرزا حسن حسینی مؤلف فارسنامه در کتاب خود از سیاهمکان این چنین یاد میکند:
سیاهمکان سفلی (سیاهمکان کوچک) ۶ فرسخ میانه شمال و مغرب احمد حسین است.
در سال ۱۲۹۴ ق اعتماد السلطنه وزیر انطباعات ناصرالدین شاه در کتاب مرآت البلدان به ۲۱ روسای لیراوی اشاره دارد که از روستای سیاهمکان هم نامبرده است.
ژان جوردن لوریمر در کتابی که به سال ۱۲۸۵ در ایران تهیه کرده است راجع به سیاهمکان کوچک آورده است.
نام روستا جایگاه خانهها و ساکنان
سهکون 6 میل شمال غرب مال شهاب فعلا"2خانوار
ملاحظات: دارای یک قلعه کانو ـ محصولات گندم و جو
در سال های ۳۱-۱۳۲۹ دومورینس حقوقدان فرانسوی در مورد عشایر فارس به عنوان مشاور حقوقی وزارت داخله کشور ایران به تحقیقات گسترده دست میزند مینویسد: اغلب روستاهای واقع در پشتکوه مخروبه است اما در عوض روستاهای زیرکوه یا همان روستاهای منطقه لیراوی قابل سکونت و افراد به صورت یکجانشین در آنجا به سر میبرند. ایشان در تقسیمبندیهای خود از ۳۲ روستای لیراوی از سیاهمکان سفلی و علیا نام برده است. جمعیت سیاهمکان در زمستان سال ۱۳۳۲ به شرح زیر بوده است:
طبق گزارش بخشدار دیلم آقای علوی کنگانی جمعیت سیاهمکان کوچک ۵۸ نفر بوده است.
در کتاب راهنمای خلیج فارس اثر ج.ج لوریمر به ترجمه آقای محمدحسین نبوی آمده است:
لیراوی تنها منطقهای از سرزمین بهبهان است که در کناره دریایی ایران واقع شده و منطقه خوزستان جنوبی را از هندیجان و منطقه بنا در خلیج فارس نزدیک حیات داوود جدا میسازد. حدود لیراوی در ساحل خلیج از نقطه ۷ میلی شمالی تا سبزپوشان (روستای بنک) ۳۱ میلی جنوب شرقی دیلم امتداد دارد و از سمت داخلی جهت مقابل دریا یک رشته کوه دریایی کم ارتفاع به طول ۶ میل در طرف شمالی منطقه به این رشته کوه محدود میشود و در جانب جنوب ۱۸ میلی دریا ارتفاع این رشته کوه واقع در پشت دیلم به ۱۰۰۰ پا میرسد.
در فارسنامه نیز اهالی کهگیلویه را به دو قسمت زیرکوه و پشت کوه تقسیم میکند که
در فارسنامه نیز اهالی کهگیلویه را به دو قسمت زیرکوه و پشت کوه تقسیم میکند که منطقه لیراوی جزء ناحیه زیر کوه میباشد که در اصل با الوار پشتکوه از یک طایفهاند.
در بهمن سال ۱۳۷۴ که بخش دیلم به شهرستان ارتقاء یافت دارای دو بخش مرکزی و بخش امام حسن شد.
۱ـ بخش مرکزی به مرکزیت دیلم. 2ـ بخش امام حسن به مرکزیت شهر امام حسن
بخش مرکزی خود به دو قسمت میشود:
الف) دهستان لیراوی شمالی به مرکزیت روستای سیاهمکان بزرگ
ب) دهستان لیراوی حومه با مرکزیت روستای عامری به ترتیب با ۱۶ و ۶ روستا
بخش امام حسن هم به دهستان لیراوی جنوبی و دهستان لیراوی میانی به ترتیب با ۱۱ و ۱۰ روستا.
منطقه لیراوی جزء ناحیه زیر کوه میباشد.