اسفاران – طالقان – البرز
نام قدیمی و اصلی روستا اسب و ران بوده که با گذشت چندصدسال به اسفاران تغییر کرده است.دلیل اصلی بوجودآمدن و نام گذاری روستا وجود مرقد مطهر ۲ امامزاده به نامهای امامزاده سلیم و امامزاده موسی در داخل روستا می باشد.
از روستاهای اطراف آن می توان کلارود(کناررود)،کجیران،پرگه و یرک را نام برد.
صنایع دستی روستا:
۱) قالی (فرش دست باف)
۲) گلیم
۳) جاجیم
۴) تنگ و ریسمان
۵) وُنده (تور ساخته شده از موی بز جهت حمل کاه توسط چهارپا
۶) سُوِه ( سبد چوبی برای حمل انگو توسط چهارپا
۷) چَلک ( سبد چوبی)
۸) کهنه گلیم
۹) گیوه
مکانهای روستا:
جیرماله ، میان ماله ، جرماله ، نورَز
رُخایی بند، تیشکیلی بند
کیالات ، کفترلات ، حیدرلات ، خُزلات
گیلاسگی رز ، سَلمه رَز ، مُشکه رز ، پسی رز ، دیمه رز
۱۰چشمه ، پیلَّن چشمه ، قُل قُل چشمه ، اِسمَن چشمه ، ۱۰چشمه ماز
۱۰چال ، پس چال ، بُنه چال ، قُره چال ، زردبُنه چال ، سیفَ چال ، گِل چال
امیرچاله ، حسینی گاره ، مرادی درغول ، احمد داری بن ، دارابی اوسکول ، گُل بابایی دروازه
سُلاری دره ، سبک داری دره ، میان دره ، بُنگَ دره ، خی دره ، مگِس لانی دره ، پِسی دره ، خُشک دره ، چالکین دره ، جیری دره ، جُل دره ، لادره ، پُز دره ، اُ دره ، دربُن دره ، چشمه ای دره ، لَندره ای دره ،
فراکش ، پیریسکرینگا ، آلا ، چالی دشت ، سلمان چال ، آلیسمانی چاله ، چاله کک ، سوته ، سیدیران ، دیمّیان ، جیرینده ، درغول ، دیمیان دره ای نو ، لندره گردون ، اوورسی لو ، زَل خانه ، گُچ خانه ، کُلَه ، زردی خوتوی دیم ، کِندی گاه ، سیاویَر ، کاهُم ، پشت ویک ، پشتاسر ، خراب شده ، نِصیری ، ۲شوگلی نو ، ۲او ، جوروز ، اوروی آنسر ، اورو ، بُنُرو ، گِردتله ، پخت تله ، آسّیوسر ، دری سر ، عسلک ، خاکی پاجی گردون ، جری خربن ، جَری پُستان ، نرگیلی ماز ، قزقان کمری نو ، زرد ختتوی دیم ، پسی کن ، زرد زمین ، جَری خربُن ، آلیسمانی چاله ، اُورس میان ، مُناری دیم ، کتّله ای سینه ، سوداجار ، چاکی دشت ،پیلّه کو ، خُرُک ، گُندُله بور ، لانی دیم ،
