ارنگه – کرج – البرز

سایتها و وبلاگهای روستای ارنگه

شهرستان کرج – استان البرز

http://www.mhosainkhani.blogfa.com/

http://arangehbook.blogfa.com/

روستای ارنگه در کیلومتر هجده جاده چالوس واقع شده است. این روستا از نظر آب و

هوایی دارای آب و هوای معتدل می باشد، این خطه بسیار سرسبز می باشد، روستا

روی دامنه یک کوه ساخته شده است و می توان آن را جزء روستاهای با مساکن

فشرده و نا منظم به حساب آورد. در ابتدای ده گورستان وجود دارد. دلیل واقع شدن

آن در ابتدای روستا را اهالی ده نمی دانستند شاید به دلیل این بوده که احترام زیادی

برای اموات قائل بودند. پس از گورستان و غسالخانه باغ ها وجود دارند و پس از باغ ها

به خانه ها می رسیم. در پایین ده یک رودخانه فصلی به چشم می خورد که با آب

شدن برف ها و بارش باران در بهار و اوائل تابستان دارای آب می باشد. این رود خانه

در قدیم در زمستان هم دارای آب بوده و اهالی روستا با شکستن یخ روی سطح آب

رودخانه از آن جهت آب کشیدن لباس ها و شستن ظروف خود استفاده می کردند.

خانه های قدیمی معمولا از کاه گل و چوب و سنگ رودخانه ساخته شده اند. از چوب

برای ستون ها و در سقف استفاده می کردند. روی دیوار های داخلی هم با گل

سفید اندود شده است.

منابع اقتصادی

در زمان قدیم مردم روستا با کشاورزی و کاشت گندم و جو امورات زندگی خود را

می گذراندند اما کم کم کاشت گندم و جو جای خود را به کاشت میوه ها داد. مردم

به کاشت زردآلو، گلابی، آلو، ازگیل، گردو، آلبالو، گیلاس و سیب پرداختند. سیب

ارنگه هم بسیار معروف بوده. در حال حاضر هم مردم همین باغ های میوه را دارند

اما به دلیل کم بودن درآمد مردم به تهران و کرج مهاجرت نموده اند. مردم روستا در

قدیم علاوه بر کشاورزی به دامپروری هم می پرداختند اما دامپروری وسیله امرار

معاش نبوده بلکه فقط برای تأمین نیاز های خود شان به این کار می پرداختند.

جالب است بدانیم که ارنگه در زمان رضا شاه محل استقرار نائب حکومت بوده و از

آنجا می توانستد تا گچسر را زیر نظر بگیرند. 

در زمان تصمیم گیری های مهم مردان و اعضای انجمن که بعد از انقلاب شورا

نامیده شد در خانه کدخدا یا مسجد جمع می شدند.

فرهنگ و زبان مردم

مردم این روستا دارای لهجه محلی مخصوص به خود هستند که به لهجه قدیم تهران

 و لهجه کرجی شبیه می باشد.

مراسم عید نوروز

در قدیم مراسم عید نوروز با دیدن کردن از افراد بزرگتر و کسانی که عذر داشتند شروع

 می شد و پس از آن به دید و بازدید بقیه اقوام می پرداختند.

 

مراسم عاشورا و تاسوعا

در این مراسم دسته های کوچک سینه زنی از نقاط مختلف روستا به طرف مسجد

جامع حرکت نموده و پس از جمع شدن همه دسته ها در مسجد جامع و صرف نهار

 به صورت یک دسته سینه زنی بزرگ به ده مجاور رفته یا از ده مجاور به آنجا

می آمدند.

حجاب مردم روستا معمولی است و در زمان قبل انقلاب هم این حجاب را داشتند.

 

مراسم عروسی

مراسم عروسی شامل خواستگاری، بله بران، شیرینی خوران، عقد کنان حنابندان

و عروسی بوده است. مراسم عروسی توسط بزرگتر ها و پدر و مادر داماد انجام

می شده، پس از این که عروس خانم بله را داد برای برگزاری مراسم ساز و دهل

می زدند و رقص محلی آنجا که به نام "چوپی" و شبیه به رقص کردی بوده را انجام

می دادند. هنگامی که مراسم عروسی تمام شد عروس به خانه پدری اش می رفت

 و از آنها خداحافظی می کرد در همین موقع آقای داماد هم در نزدیکی خانه پدر

عروس به انتظار عروس می ایستاد، خانم های اقوام نزدیک داماد به خانه عروس

رفته و با آینه و شمعدان او را تا دم در منزل جدید مشایعت می کردند و داماد هم با

آن هامی رفت.

 

مراسم عزا

در صورتی که فردی در روستا فوت می کرد، همسایه ها به احترام خانواده داغدار حتی

از روشن کردن رادیو هم خودداری می نمودند و همچنین مراسم شاد از قبیل جشن ها

 و عروسی ها برگزار نمی شد و در صورت تصمیم گیری جهت انجام آن ابتدا از خانواده

 عزادار کسب اجازه می شد.

 

مراسم شب تحویل سال

یکی دیگر از سنت های مردم این روستا رفتن به مزار گذشتگان در شب تحویل سال و

دادن خیرات برای   آنان می باشد این مراسم با اینکه تمام مردم روستا به جز چند خانوار

 به تهران و کرج مهاجرت کردند هنوز برگزار می شود. در گذشته مردم پس از اینکه از کنار قبرستان به خانه های خود باز می گشتند، مشعل های کوچکی از چوب و مقداری کهنه

که بر سر آن پیچیده بودند اطراف پشت بام های خود می گذاشتند و آن ها را روشن می کردند. صبح عید نوروز بزرگتر خانواده از اتاق بیرون رفته و با خود مقداری گلاب و شیرینی

به داخل خانه می آورده و با فرستادن صلوات سال نو را به همه افراد خانواده تبریک

میگفته.

 

منابع آب

مقداری از آب زراعی روستا از چشمه های کوه پهن حصار وباقی از قنات ها و رودخانه

 تأمین می شده و می شود. جهت شرب در قدیم از همین آب استفاده می شده اما

در حال حاضر از آب لوله کشی که آب هفت چشمه کنار هم به نام "هفت چشمه"

می با شد استفاده می شود.

 

حمام

روستا شامل دو حمام می باشد: یکی حمام قدیمی است که دارای خزینه بوده، از

صبح تا ظهر نوبت بانوان و از ظهر به بعد مخصوص آقایان بوده است. این حمام در حال

حاضر مخروبه می باشد. حمام دیگر دارای دوش است اما این حمام هم به علت این

که افراد ساکن در منازل خود حمام دارند، بلااستفاده است.

 

محلات روستا

روستا دارای چند محله به نام های: قاضی، میان ده، بالا محله و سرپشته میباشد.

 

موقعیت جغرافیایی

از شمال به هفت چشمه که واقع در جاده چالوس است، از شرق به روستای ابهرک،

 از جنوب به کوه پورا که از ارتفاعات البرز جنوبی می باشد و از غرب به جاده چالوس

محدود می شود.