شکرلو – گرمی – اردبیل

شوکورلو از روستاهای تاریخی و مهم منطقه مغان محسوب می‌شود.قدمت روستای شوکورلو به دوران اشکانی و قرون اولیه اسلام برمی گردد. شوکورلو تپه‌های باستانی مهم آقامال تپه سی و مطلب تپه سی را در خود جای داده که در فهرست آثار تاریخی ایران ثبت گردیده‌است.این تپه ها در حاشیه شرقی رودخانه قرار دارند و از دامنه های شرقی آنه عموما به عنوان گورستان استفاده می شده که اجساد مردگان در داخل خمره هایی قرار گرفته و در دامنه ای که رو به محل طلوع خورشید است دفن می شده که موید آیین مهر پرستی در این منطقه می باشد.علاوه بر تپه های متعدد باستانی آثار بسیار دیگری در بخش هایی که خانه های اهالی روی آن احداث شده، بدست آمده است که موید قدمت تاریخی روستا می باشد. نام این روستا در دفاتر قدیمی ثبت اسنادقاسم کندی به ثبت رسیده است.آنچه مسلم است دوره جدید و تجدید حیات روستادر حدود ۱۵۰ سال پیش با مهاجرت ۵ برادر به نام های آبیش-قاسم-موسی-شوکور و شاه علی (فرزندان شاه گلدی که خود از نوادگان مدد است)به این روستا آغاز شده که این ۵ برادر به همراه مادر خود پری ننه در آن جا ساکن شده اندو مالکان و بنیانگذاران اصلی روستا می باشندو از طرف خان نمین به آنها سندی اعطا شده که اصل سند همچنان موجود است.بعدا عده ای نیز از روستاهای دور و نزدیک به آنجا مهاجرت کرده و ساکن شده اند که به آنها غیر مالک هامپا گفته می شود که روی زمین های مالکان اصلی کار می کردند .البته بعد از قانون اصلاحات اراضی زمین هایی که روی آنها کار می کردند به آنها واگذار شد .نام های شکرلو و قاسم کندی از اسامی دو تن از این برادران گرفته شده است.