آزاد ده – تربت جام – خراسان رضوی
آزاد ده ، روستایی است از توابع بخش صالح آباد شهرستان تربت جام در استان خراسان رضوی. این روستا در فاصله ۱۴۰ کیلومتری شرق مشهد قرار دارد و مردمان آن کشاورز و دامدار هستند و دارای امکاناتی چون مرکزبهداشت، مخابرات، تلفن ثابت، آب آشامیدنی لولهکشی و… است. این روستا در دهستان باغ کشمیرقرار دارد و براساس سرشماری سال ۱۳۸۵ خورشیدی، جمعیت آن (۳۴۳خانوار) ۱٫۵۷۷ نفر بودهاست.
روستای ازادده یکی از بزرگترین روستای بخش صالح اباده طبق امار سال ۱۳۸۵دارای ۱۵۷۷نفر جمعیت داره وشغل اکثر مردم این روستا کشاورزی ودامپروری می باشد .ولی متاسفانه چند سالی هست که خشک سالی میادو دیگه کشاورزی ودامپروری جوابگوی نیاز های مردم این روستا وحتی این منطقه نیست واین باعث شده عدهای از مردم این روستا وهمچنین این منطقه بخصوص جوانان برای پیدا کردن کار به مشهد وحتی شهرهای دورتر مهاجرت کنند.این روستا دارای امکاناتی از جمله خانه بهداشت بیمارستان دبیرستان دخترانه راهنمایی ودبستان در دو بخش پسرانه ودخترانه می باشد .دارای مخابرات -پست بانک وتلفن برای همه خانه ها وهمچنین امکاناتی از جمله لوله کشی اب اشامیدنی وقنات که باغهای این روستا رو پوشش میدهد ولی متاسفانه در زمینه اب اشامیدنی دچار کمبوده وامکاناتی نظیر دو عدد نانوایی که مسئول یکی اقای واحدی ودیگری اقای رحیمی هستند ساختمان دهیاری هم در دست احداثه که مسئولش اقای عبدالکریم فتحی پورهستند شوراهای این روستا اقای حمید پورعبداله-غلام یعقوبخانی-ورشید تیموری هستند دارای سه مسجد دومسجد محله بالا وپایین ویه مسجد جامع می باشد ویه مصلا که مخصوص نمازهای عید قربان وعید فطر می باشدمردم این روستا دارای دین اسلام وحنفی مذهب هستند ویکی از روستاهای خاص که روحانی وطلبه زیاد دارد.امام جمعه این روستا اقای مصطفی یعقوب پور می باشند ساختار بنایی این روستا بیشتر خانه های قدیمی کاهگلی می باشد که جدیدا بافت جدید این روستا طبق مد روز ساختمان می سازند.واین روستا از طرف شرق همسایه روستای گوش لاغر از غرب روستای یعقوبی از جنوب روستای حاجی اباد وسراب واز شمال روستای کالکراب ودرازاب می باشد محصولات زراعی این روستا گندم-جو -هندوانه -زعفران -خربزه-چغندر-پنبه-یونجه-زیره-نخود-وغیره….میوه ها:انار-زردالو-انگور-به -توت وشاه توت -صنایع دستی این روستا قالی بافی –گلیم بافی وجارو دستی می باشد.اکثر کشتزارهای این روستا دیم هستش وحدود ۶تا چاه عمیق که از اب زیرزمینی تغذیه می شوند زبان ولهجه این مردم فارسی شکسته یا همان فارسی دری می باشد.بنیاد این روستا در سال ۱۱۵۰هجری می باشد.