آغوزدره – گلوگاه – مازندران

سایتها و وبلاگهای روستای آغوزدره

شهرستان گلوگاه – استان مازندران

http://www.aghozdarre.blogfa.com/

 

مقدمه

 روستایی در دامنه جنوبی رشته کوههای  البرز

د ر داخل دره ای  با درختانن از گردو  و درنزدیکی  جنگل های انبوه شمال اما  زمینهای روستایی  دارای  درختانی

 تنک  می باشد در منطقه ای واقع شده که به زبان محلی به آن تاور می گویند

 تاریخ  روستا

 وجود  قبرستانهای قدیمی و منطقه کافر میدون -خاکسر – گرساله -گردین کاتی که به روایتی رودخانه ای در

 داخل کوه داشته  -کمر کالم – تا زیر زمینهای  اندراتد و همچنین شمشیر برد  نشان  از باستانی بودن وتاریخی

 بودن این منطقه از هزارجریب را دارد

 

  قلعه:  دزد قله 

 تپه یا سنگ:     تپه سر  

 غار :   ندارد

 قبرستان :  دو قبرستان قدیمی به نا مهای دنه سر درپایین محله و خاکسر در بالای محله دارد که قبرهای

 گبری در آن وجود دارد

 سنگ نوشته : در روی   قبرهای به جای مانده که تاریخی می باشد دست نوشته های تاریخی موجودمیباشد

                                          

تاریخ قبیله         

 چند قبیله :   دارای قبایل چون  ربانی تقی زاده –علی زاده – رخشا  چراغچی –بخشی –فرجی – ابراهیمی –

 ناصری – مکاریان –  رحیمی – تقی زاده – پادیاب – رحمانی – احمدی – مردانی – انتصاری-الیاسی – علیزاده

–ثابت قدم و رهبان  می باشد

قبایل انتصاری- مکاریان- ناصری – رهبان    زیر شاخه قبیله چراغچی می باشند و تقی زاده –علی زاده – رخشا 

 و پادیاب زیر شاخه قبیله  رحیمی می باشند.

 

 نام بزرگان هر قبله همراه باعکس          

هر قبیله از کجا آمده  : گفته می شود که ربانی ها از افغانستان به اینجا آمدند

در مورد سایر قبال اطلاعات کاملی نداریم و در حال بررسی می باشد

 فعلا به چه شهر هایی مهاجرت کردند  :   گرگان–بندرگز–بهشهر-تهران-مشهد – قم

مشاهیر و علمای روستا همراه با تاریخچه زندگی : روحانیونی چون حجج اسلام  مرحوم محمد عل ربانی

 و انتصاری و ابوالقاسم رخشا و شیخ اسماعیل انتصاری و همچنین روحانیونی چون اسدا.. ربانی امام جمعه

 سابق بندر گز

شهدای روستا :  قربان  فرجی – محمد چراغچی – مسعود ربانی – قنبر ربانی – قدر ربانی –عمران ابراهیمی

 – محمد رضا مردانی و محمد حسین رحیمی   می باشند .

 

روستاها ی اطراف  :این روستا در مجاورت روستاهای وزوار –چین پارچ –و سفیدچاه و اندرات واقع

شده  است.

نام  محله ها و کوچه های روستا: روستا به بخشهای بالا محله با قبایل رحمانی –رخشا –ربانی –علیزاده –

تقی زاده –رحیمی –پادیاب و پایین محله با قبایل چراغچی –ناصری –انتصاری –بخشی –ابراهیمی –مردانی –و

فرجی و سنگرمحله با قبایل بخشی و ابراهیمی و مردانی و بَخِیل با قبایل رحیمی –علیزاده –تقی زاده   تقسیم

 می شود

معماری روستا  :ساختمانهای کاهگلی و با چوب و سقفهای سفالی و حلبی و جدیدا ساختمانهای با معماری

جدید به صورت بتنی وفلزی با سقفهای معولی امروزی نظیر ایرانیت و ..

 از خونه های قدیمی  منزل موسی احمدی در نزدیکی حمام را  می توان  نام برد

محل سه حمام داشت در بالا و وسط و پایین محله

حمام بالا و پایین خراب و وسط در حال استفاده می باشد و اکثرا حمام شخصی دارند

دو مسجد که یکی  در بالای محله و جنب حمام (بخیل مله ) و دیگری در وسط و یک حسینه دارد در پایین محله و

بهداری در بالای محله .

راههای ارتباطی: از بندرگز به کلکت و ویوا و چین پارچ  نهایتا  به آغوزدره  و از دامغان به دیباج و سرخگریه و

عبدالهی و ارضت به کلکت و ویوا و چین پارچ  نهایتا  به آغوزدره  از گلوگاه به سفیدچاه آغوز دره و از نوکنده به

وزوار و به آغوزدره می باشد  

جمعیت :  حدود ۶۰۰ نفر         

نام درختان : افرا، راش، ملچ، توسکا، ممرز، شمشاد، نم دار و انجیلی و ولیک تلکا کندس و ….

شنگ موزی از قدیمی ترین درختها بود که در تازگی بریده شد  

چشمه ها  :مبدهی –اوخاره –رق چشمه –استون چال سوت کوپا –میان سی –شنگ موزی –کارچاله –اسبه

بغل –جرمله  می توان نام برد چشمه مبدهی از مشهور ترین چشمه ها و محلی تفریحی   در داخل جنگلهای

شمال و در بالای کوه می باشد

نام کوهها : در بالای کوههای البرز می باشد

گیاهان دارویی : بابونه، بارهنگ و زرشک، کاکوتی، آویشن،گون وشاه تره ،گل ختنی ،گل بنفشه ،گل گاو زبان

نام غذاهها :پلو و آشهای مختلف به انضمام خورشتهای و … دو آش گزنه آش خمیر آش  ترشی آش

نام تک تک زمینها روستا  :زمینهایی چون   کافر میدون –تل نیدون –کارچاله –اسه بغل –آغوز بن –سلواسی-

کورسری –شنگ موزی –سیاه تلی –میون سی –مسلم زمین –جنگ زمین – رق چشمه –پیلم چال –طلب

ورزی –اوخاره –حاج صفر ورزی –کال لنگه –کل دَوِست –رجه سر –مرض چال –لنگه –استون چال –خاکسر زمین

 –گال دل زمین –جر مله –کمر سر –ککابن -می باشد.

 محصولات

 محصولات باغی :سیب و گلابی  گردو –آلبالو -آلو – فندق-گیلاس-

محصولات جنگلی  :   ولیک شبیه زالزالک  –تلکا یا گلابی وحشی  -کندس یا ازگیل – زرشک-               

محصولات زراعی آبی  و دیمی:   گندم –جو –عدس –نخود – سیب زمینی – لوبیا –سیر –پیاز –اسفناج-

آفتابگردان –ارزن- برنج –گوجه

 صنایع دستی: گلیم وجاجیم –سفره- گلدوزی – چاقاو پشلوار (کت و شلوار با موی گوسفندان) -میاوند ـ

چاروق  چکمه ـ چرم

 

فرهنگ روستا

 عروسی :  انتخاب همسر و ازدواج دردوران گذشته بیشتر توسط بزرگتر خانواده انجام میشد  که شروع آن با

  خواستگاری بوده وسپس با روسری  زدن  نشان  می کردند  وبعد آن مجلس قند اشکنون یا  شیرین خوری  که

 پسران جوان  در آن مجلس برای گرفتن کله قند که توسط بزرگ روستا شکسته میشد  مسابقه میدادند و بدین

 ترتیب مجلس  خاتمه می یافت و  سپس مجلس دیگر با عنوان عقد کنان  ممی گرفتند گاهی این مجلس، به

 همراه مجلس عروسی یکجا  گرفته می شد ولی اکثراً جداگانه انجام میشد که در آن عاقد عقد خوانده وبه

دستان  دختر و پسر حلقه زده می شد و بعد از آن   مجلس عروسی که بسیار با شکوه  انجام می گشت . در

ایام گذشته  تا هفت شبانه روز ادامه داشت و  با  مراسم حنابندان و حمام بردن عروس و داماد   ادامه داشت 

زنان با لباسی به نام چرخ شلوار می رقصیدندو با دست دایره ساز می زدند .

و مردها هم  با مسابقات  کشتی گیری و جمع شدن از روستا های اطراف   و درنه بازی و کلاه ته بازی و.. به

شادی می پرداختند

 عزا و مراسم آن:

  بعد از کفن و دفن در سفیدچاه  با زاری های محلی که زنان با سروده های خودشان انجام می دهند مراسم

سوم و هفت و چهلم وسال با نوحه سرایی و با ذکر مصبت توسط روحانی  برگزار می گردد

برنامه ماه رمضان ومحرم و جشنها ومناسبات دیگر:  در مسجد محل درماه رمضان  بعد از افطار جمع شده

 و با خواندن  قرآن و ادعیه و دادن چایی  ، روحانی به منبر رفته و سخرانی میکند و در شبهای  19و۲۱ و ۲۳

فرجی –ربانی –بخشی –الیاسی –رحیمی –مکاریان –مردانی  افطاری وسحر  داده و احیاء  برگزار می کنند  و د

ر عید فطر با پختن آش شیر به سفید چاه می روند

در محرم هم از اول تا  ششم محرم هر شب در حسینه جمع می شوند و به عزاداری و سوگواری آقا امام

حسین (ع) می پردازند  و روز هفتم  لباس به تن علم و بیرق می پوشند و در روز هشتم استراحت کرده و در

  روز نهم به به سفید چاه می روند و  دسته عزاداری  با زنجیر زنی به سفیدچاه رفته و تا قبرستان و امامزاده

سفیدچاه و به مرکزیت آرامگاه شهدا به عزاداری و زنجیر و سینه زنی م پردازند  و در سفیدچاه حاج کاظم

رحیمی عزاداران را با دادن ناهار پذیرایی می کند و در روز دهم  علم را به تک تک خانه برده و عزاداری می کنند

بعد از صرف ناهار توسط حاج کاظم رحیمی در غروب عاشورا به یاد مظلومیت طفلان آق شام غریبان می گیرند و

 در کوچه ها گریه کنان به یاد حسین و یاران حسین عزاداری می کنند

در چهلم هم به عزاداری پرداخته وروز هشتم هر خانه با آوردن یک سینی غذا از خانه خود به صورت دسته

 جمعی عزا داری کرده و غذا می خوردند در هشتم صفر نیز در صورت توانایی به مشهد جهت عزاداری و عرض

 ادب به آقای قریبشان اما رضا سفر میکنند

نوروز: در یک روز قبل از نوروز هرسال  تمام اهالی روستا به پختن حلوا با گردو و برنج محلی  می پرداختند  که

حلوای درست شده  به دو  صورت  بود یکی کشتا و دیگری کاردی . حلوای کاردی را به صورتهای لوزی و مربع در

 روی سفره نوروز میگذاشتند و حلوای کشتا شده را جهت فاتحه و شادی گذشتگان  در بین محلی ها خیرات

 میکردند سر سفره نوروز ، هفت سین طبق رسوم ایرانیان معمول بود سمنو، حلوا ، سبزه ، ماهی  تخم مرغ

 های رنگ شده و در خانه های عزادا خرما و شیرینی های محلی رایج بودزمان تحویل سال نو یکی را به عنوان

 شگین انتخاب کرده و با قرآن وارد اتق شده و با رو بوسی کردن عید را به همه اعضای خانواده  تبریک میگفت.

صبح روز عید نخست  اقوام نزدیک  برای دید و بازدید به دیدار هم رفته و کوچکتر ها از بزرگتر ها عیدی می

گرفتند عیدی بیشتر تخم مرغ یا اسکناس بود  سپس همه در منزل عزادار روستا جمع می شدند و به همدردی

 می پرداختند و سپس به همراه او به تک تک خانه ها رفته و با خوردن شیرینی و حلوا سال نو را به تک تک اعضای

 خانواده تبریک می گفتند

مسجد در بالای محل و حسینیه در پایین محل واقع است

لهجه ها:  زیاد کلمه اره را تکرار می کنند  

بازی ها  :بازیهایی نظیر کلاه ته بازی و آغوز بازی و کشتی گیری و گال مال بازیـ دلنگنی ـ لی لی بازی و جا جا

بازی و هفت سنگ .

 نویسندگان :

                  اسدا.. ناصری راد           

با همکاری سید محمد موسوی پارسایی