روستای مشهدالکوبه / اراک / مرکزی

سایتها و وبلاگهای روستای مشهدالکوبه

شهرستان اراک – استان مرکزی

http://mashalko.blogfa.com/

مکانی به دشت فراهان ببین      که طعنه زده بر بهشت برین

یکی روستا مشهدالکوبه نام      ز هر حیث گویی کمال و تمام

دهستان مشهدالکوبه به مرکزیت روستای مشهد الکوبه مشتمل بر روستاها، مزارع و
مکانهای زیر مطابق نقشه۱:۲۵۰۰۰۰ پیوست که تأییدشده به مهر « پیوست تصویب‌نامه هیئت
وزیران» می‌باشد در تابعیت بخش مرکزی شهرستان اراک ایجاد می‌گردد.
امامزاده طاهر، باغ، دیلمزار، درباغک، سهل آباد، شاهزاده ابراهیم، شاهزاده محمود،‌
شاهزاده عبدالوالی، شاهزاده محسن، قهیه، قنات نو، کارخانه آسفالت، گمیز،
گلشن‌آباد،‌ محمودیه، مشهدالکوبه، مشکان، مرغداری، دهکده فرد، میچان، مرغداری
ابراهیمی، مرغداری فهیمی، مشهد گرمه، مسن‌آباد، موتورآب عمومی وزیر آباد، موتور
گلستانی، نوازن و وزیرآباد.

مراسم تُخ تُخی

از مراسمی که  شب عید در روستای مشهدالکوبه برگزار می شده و هنوز هم کم وبیش به قوت خود باقی است تخ تخی است . جوانان روستا در شب عید بر پشت بام ها رفته و پارچه ایی که معمولا شال است را از پشت بام خانه اهالی طوری آویزان می کنند که جلو درب ورودی خانه باشد  و از اهل خانه طلب عیدی که معمولا سکه یا تخم مرغ رنگی است می کنند سپس اهل خانه عیدی را به شال گره زده  و آن را به علامت بستن عیدی کمی تکان می دهند و شال بالا کشیده می شود  . البته در گذشته شال از سوراخی که روی پشت بام بوده( دلوچه ) و جهت تهویه خانه از آن استفاده می شده آویزان می شده . این مراسم در اصطلاح تخ تخی نام دارد .  

کُردک

می گویند در روزگاران کهن با توجه به سردی زمستان و پایان یافتن ذخیره هیزم خاله پیرزن فرزندش کُردک را به کوه می فرستد تا هیزم بیاورد ولی کُردک در کوه گرفتار برف و بوران می شود و به تخته سنگی یخ زده می چسبد و امکان بازگشت ندارد.

هنگام شام که پیرزن سفره را پهن می کند متوجه می شود که یک قاشق به زمین مانده است وقتی سرشماری می کند متوجه می شود که کُردک غایب است لذا نگران شده و به فکر چاره می افتد و چون احتمال می دهد که برف و یخ او را زمین گیر کرده باشد تصمیم خود را میگیرد.

او چرخ نخ ریسی خود را به میدان ده آورده و آتش می زند. بر اثر آتش آن هوا گرم می شود و این گرما به کُردک می رسد و باعث رها شدن او از برف و یخ می گردد و او روز پنجاه و چهارم زمستان (۲۴ بهمن ) با هیزمی که تهیه کرده به روستا باز می گردد و با استقبال و شادی مردم روبرو می شود. و هوا هم دیگر رو به گرمی میرود و کمر زمستان می شکند.مرد در این روز این شعر را می خوانند:

پنجاه و چار      گل است و بهار     آب گَل دار

آش ماست اوِّه ( آش مصطفی ):

این آش که بسیار خوشمزه و سهل الهضم می باشد در زمان قدیم  در روستای مشهد الکوبه در مجالس مهمانی که به مناسبت درگذشت افراد برگزار می گردید پخته می شد.

روش پخت آن به این شکل است که :

ابتدا روغن گوشت و مقداری قلم گوسفند و گاو به اضافه  مقداری نخود با هم پخته می‌شود بعد از اینکه خوب پخته شد به آن برنج اضافه نموده و به هم می زنند سپس کشک سابیده شده را کم‌کم به آن اضافه می‌کنند و آنگاه با حوصله هم می زنند تا آماده شود برای تزیین رویش از زرد چوبه و روغن و یا نعنا داغ و گل زرد  استفاده می شود .

گوره ماست

یکی از غذاهایی که در گذشته در روستای مشهد الکوبه بسیار مورد استفاده قرار می گرفت و نسل جدید کمتر آن را می شناسد گوره ماست است.این غذای حاضری ضمن اینکه خوشمزه است بسیار هم مقوی و مفید می باشد.

طرز تهیه گوره ماست

مواد لازم:
شیر : دو لیوان
ماست شیرین : ۱ استکان
شکر در صورت تمایل
و نان خردشده
طرز تهیه :
ابتدا دو لیوان شیر را با یک استکان ماست همزده مخلوط کنید سپس در صورت تمایل به آن شکر اضافه کرده و کمی همزده وقتی به اندازه ی دلخواه شیرین شد ،به ان نان خرد شده اضافه کنید بگذارید کمی خیس بخورد ، اکنون غذا ی شما آماده است.

آش جودو

بیشتر مناطق استان تهیه می‌ شود. مواد اصلی آن جو به صورت پوست کنده یا نیم کوب یا بلغور آن است و حبوبات که شامل نخود ، لوبیا و عدس است. در بعضی مناطق سبزی هم دارد که شامل تره، جعفری، اسفناج، گشنیز و شوید است و به دلخواه، چغندر نیز اضافه می ‌کنند.

روش پخت این آش به این صورت است که یک روز قبل، حبوبات و جو را در آب خیس می کنند. سپس صبح روز بعد حبوبات و جو را بار می‌ گذارند و در صورتی که از سیرابی استفاده کنند، سیرابی را هم به آنها اضافه می‌ کنند. بعد از مدتی سبزی و چغندر را اضافه ‌کرده و در آخر کشک و پیاز داغ و گاه پونه یا نعناع داغ را اضافه می ‌کنند. نمک و زردچوبه را در هنگام پخت داخل آش می ‌ریزند.این آش بسیار خوشمزه و مقوی است و بیشتر در فصل زمستان پخته می شود.

شیر داغ

شیر داغ غذایی است که از شیر گوسفند تهیه میشود و معمولا چوپانان تهیه می کنند . شاید اگر چوپان شیر جوش نخورد توانایی همراهی گله را در کوه و  کمر نداشته باشد .

مواد لازم :

شیر گوسفند

مقداری قره قوروت

تعدادی سنگ کوچک و تمیز

پارچه ایی جهت صاف کردن شیر

روش تهیه :

در هنگام ظهر که چوپان گله را جهت استراحت به محل استراحت آنها که معمولا در نزدیکی آب می باشد انتقال میدهد و بعد از اینکه گله آبی خورد و شروع به استراحت کرد  چوپان نیز به سراغ گوسفند های ماده ایی که شیر دارند رفته و به مقدار کافی شیر می دوشد و به محل استراحت خود بر میگردد سپس بعد از صاف کردن شیر و زدن مقداری قره قروت به آن  تعدادی سنگ را در آتش (ذغال سرخ) گذاشته تا داغ شوند بعد از داغ شدن سنگ ها آنها را یکی یکی و با صبر و حوصله داخل شیر می اندازد و تا حدی ادامه میدهد تا شیر شروع به جوشیدن کند و در نهایت سنگ ها را درآورده  و  در این حالت شیر داغ آماده است و معمولا نون را در آن تلیت کرده و یا با نون می خورند که بسیار خوشمزه و مقوی است و معمولا شهر نشین ها که با شیرجوش آشنایی دارند زمانی که به روستا می آیند به چوپانان سفارش تهیه می دهند .