روستای آزادوار / جغتای / خراسان رضوی

سایتها و وبلاگهای روستای آزادوار

شهرستان جغتای- استان خراسان رضوی

http://www.azadvar.loxblog.com/

http://www.azadvar.tk/

www.azadvar.com/

آزادوار(azadvar) اکنون دهی است با ۳۸۸ خانوار جمعیت و ۳۸۸ واحد مسکونی و بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت آن ۱۷۲۰نفر که بیشتر اهالی آن به زراعت، باغداری و کارگری ساده اشتغال دارند. یک رشته قنات، ۱۴ چاه عمیق و یک چاه نیمهعمیق منابع آب کشاورزی آنهاست. گندم ۱۰۰۰ هکتار، جو ۵۰۰ هکتار و چغندرقند ۱۰۰۰ هکتار مهمترین فرآوردههای زراعتی آنجاست. دامداری نیز در کنار کشاورزی معمول است. این آبادی دارای برق ، آب لوله کشی ، تلفن، یک حمام عمومی، یک دبستان،  راهنمایی و  دو دبیرستان(پسرانه و دخترانه) و یک مسجد و یک حسینیه، یک فاطمیه ، یک زینبیه ، یک هیات (هیات ابولفضل ) ، یک تعاونی مصرف روستایی و صندوق انقلاب ، ،یک شعبه بانک کشاورزی ( همراه با عابر بانک ) ، یک شعبه پست بانک ، صندوق قرض الحسنه راهیان نور ،یک درمانگاه ، خانه بهداشت، یک مهدکودک، مخابرات، اداره پست،سه عدد نانوایی ،سه عدد گاوداری ، مرکز جمع آوری شیر، سیلو گندم ، مرکز جمع آوری چغندر قند(آلفا)، یک کارخانه شن و ماسه ، یک کارخانه آسفالت ، معدن بالاست ، ،پست فشار قوی ۱۳۲ کیلو وات برق ، پایگاه بسیج ، پمپ بنزین ، زمین فوتبال همراه رختکن،باشگاه بدنسازی و دهیاری  است.

 

موقعیت جغرافیایی آزادوار

آزادْوار، یا آزاذْوار یا اَزادْوار، یکی از آبادیهای دهستان پایین جوین، از بخش هلالی شهرستان جغتای، از استان خراسان رضوی(سازمان برنامه و بودجه، ۲۱/۱۶۵). آزادوار در ْ۵۶ و َ۴۲ طول شرقی و ْ۳۶ و َ۴۵ عرض شمالی (فرهنگ آبادیهای کشور: َ۳۹) و در فاصله یک کیلومتری شمال راهآهن تهران ـ مشهد، ۳ کیلومتری ایستگاه آزادوَر، ۴۰ کیلومتری بخش جغتای و ۱۵۰ کیلومتری شهر سبزوار واقع است و از شمال به کوه مراد، از شرق به خلیلآباد و ایستگاه راهآهن آزادوَر، از جنوب به کوه درخت بید و روستای کلاته ملا و از غرب به عبدلآباد و قلعه نو شیخ آباد محدود میشود. این آبادی و ایستگاه آزادور و آبادیهای مجاور آنها در درهای شرقی غربی به عرض تقریبی ۷ تا ۱۲ کیلومتر ، میان کوههای ساتیلموش (به ارتفاع ۱۲۱۳ متر) و مراد (به ارتفاع ۱۲۶۵ متر) در شمال و کوههای کمرسرخ، درخت بید و قرهچشمه (به ارتفاع ۱۵۷۵ متر) در جنوب واقع شدهاند. رودخانه جوین (کالِ شور) در شمال این دره و زمینهای زراعتی آبادیهای واقع در آن و در جنوب کوههای ساتیلموش و مراد و به موازات آنها، از شرق به غرب، جریان دارد و یک رشته قنات که از دامنه کوه مراد، از جنوب شرقی به شمال غربی جاری است، از آزادور میگذرد که در گذشته باعث سر سبزی روستا بوده است . (سازمان جغرافیایی کشور، نقشه عملیات مشترک؛ جهادسازندگی، فرهنگ اجتماعی، ۲۰۳؛ همان، فرهنگ اقتصادی، ۲۰۳٩.)

سابقه تاریخی روستای آزادوار

 

به گفته بلاذری (د ۲۷۹ق/۸۹۲م) در ۲۸ یا به قولی ۲۹ق/۶۴۹ یا ۶۵۰م عثمانبن عفان ولایت بصره به عبداللهبن عامربن کُریز داد. عبدالله خود به جنگ خراسان شد. در خراسان ابوسالم یزیدبن یزید جرشی را به فتح نیشابور گسیل کرد. ابوسالم پس از گشودن نیشابور جوین را نیز گشود و برده بسیار گرفت (صص ۱۵۸-۱۵۹، قس: یعقوبی، ۲/۵۹). حاکم نیشابوری (د ۴۰۵ق/۱۰۵۸م) «به نقل صحیح از ثقات» مینویسد: «عبداللهبن عامر سرعت نمود و سعی فرمود و عنقریب به آزادوار جوین نزول کرد» (ص ۱۲۵) و گردیزی در حدود ۴۴۲ق/۱۰۵۰م نوشته است: «بعضی گویند » ابنعامر به قومس آمد و پس به گویان (جوین) آمد و آنجا مقام کرد و از آنجا به آزادوار آمد و صلح کرد و به نیشابور آمد … «اندرسنه تسع و عشرین»(ص۲۲۷).
 متون تاریخی و جغرافیایی تا پیش از یورش مغول و ویران شدن نیشابور و توابع آن (۶۱۸ق/۱۲۲۱م) خبر از آبادانی بسیار آزادوار میدهند . اصطخری و ابنحوقل از آزادوار به عنوان یکی از شهرهای نیشابور چون بوزجان، زوزَن، ترشیز و سبزوار یاد میکنند (مسالکالممالک، ۲۵۷، صورهالارض، ۱۶). مقدسی (نیمه دوم سده ۴ق/۱۰م) نیز آزادوار را «شهرِ» گویان (مرکز جوین) میخواند و آن را آباد و پرجمعیت و حاصلخیز توصیف میکند (ص ۴۶۵)، و حدودالعالم آن را «شهرکی» توصیف میکند «در بیابان با نعمت بسیار و بر راه گرگان »( ص ۸۹). جوینی مینویسد که جدّ پدرش در ۵۸۸ق/۱۱۹۲م در این قصبه به خدمت سلطاننکش خوارزمشاه رسید (۲/۲۸). یاقوت که خود این «شهرک» را دیده است مینویسد: آزادوار قصبه کوره جوین، از اعمال نیشابور و نخستین بخش این کوره از سوی ری است؛ و زمانی که من آن را دیدم. آباد و پرجمعیت و دارای بازار و مساجد بود و در بیرون آن یکی از بازرگانان رهگذر کاروانسرایی بزرگ ساخته است (معجمالبلدان، ۱/۲۳۰-۲۳۱ (
بنابر اطلاعاتی که از این مآخذ به دست میآید میتوان احتمال داد که شهرت و اهمیت آزادوار در این دوران بیشتر به سبب واقع شدن آن بر سر راه ارتباطی وی، خراسان و گرگان بوده است. لسترنج از دو راه ارتباطی بسطام (در ایالت قومس) و نیشابور سخن میگوید: یکی راهِ نزدیکترِ چاپاری در امتداد کویر که از سبزوار میگذشت، دیگری راهِ نزدیکتر کاروانرو که دشت جوین و آبادیهای آن، ازجمله آزادوار، در مسیر آن بود (ص ۴۱۷؛ نکـ مؤیّد ثابتی، ۲۲۰). از منابع کهن و نیز مطالعات جدید برمیآید که راه دوم باید همان راه ابریشم باشد که از آزادوار نیز میگذشته است (ناصرخسرو، صص ۳-۴؛ حکمت ۱۴۵۷). با اینکه پس از یورش مغول آزادوار همچنان موقعیت ارتباطی خود را داشته است (گابریل، ۲۹۵) ، ولی تا مدتها آبادانی پیشین را باز نیافت. مستوفی در (۷۴۰ق/۱۳۳۹م) از آن به عنوان «دیه آزادوار» یاد میکند (ص ۱۷۴). با اینهمه بایست در دوره صفوی جایی نسبتاً آبادان بوده باشد، زیرا نام آن در کنار حاکم نشینهای دیگری چون ابیورد، نسا، اسفراین و تربت آمده و مبلغ مالیات پرداختی آن به «بیگلربیگی مشهد مقدس» 139 تومان و ۵۳۰‘3 دینار بوده است (باستانی پاریزی، ۱۹۳). به نظر نمیرسد که آزادوار در دوره قاجار از آبادی و اهمیت برخوردار بوده باشد و آنچه اعتمادالسلطنه درباره آن نوشته است (ص ۲۶)، چیزی جز ترجمه مطالب یاقوت (د ۶۲۶ق/۱۲۲۹م) در ذیل آزادوار نیست (نکـ معجمالبلدان، ۱/۲۳۰- ۲۳۱ )

وضع کنونی روستای آزادوار

 

مقبره سیدحسن غزنوی، ملقب به اشرف (د ۵۶۵ق/۱۱۷۰م)، شاعر روزگار مسعودبن ابراهیم و بهرامشاه غزنوی، با گنبد و ایوان نسبتاً بلند و اینواچههای دو طبقهاش بزرگترین بنا و تنها اثر تاریخی آزادوار است. ابنبقعه موقوفاتی دارد و زیارتگاه مردم آبادیهای منطقه است (مؤید ثابتی، ۲۲۱؛ مولوی، ۹۴(.

کمبود امکانات روستا:

نیازهای روستا در حال حاضر داروخانه ، آمبولانس درمانگاه ، سالن ورزشی ، کتابخانه ، کافی نت ،پیش دانشگاهی در دبیرستانهای روستا ، مرکز پرورش ماهی ( با توجه به رها شدن استخر پرورش ماهی بر سر قنات آب روستا که  برای اشتغالزایی و سلامت اهالی روستاهای منطقه با قرار گرفتن ماهی در برنامه غذایی مفید خواهد بود ).

آزادوار از طریق ایستگاه آزادوَر با راهآهن تهران ـ مشهد  ارتباط مییابد. این ایستگاه اکنون با ۱۰۰ خانوار جمعیت و ۱۰۰ واحد مسکونی یکی از ۹ آبادی دهستان پایین جوین است که دارای برق، آب لولهکشی، حمام،  یک دبستان و مدرسه راهنمایی و مسجد، صندوق پست و تلفن است، و اهالی آنجا بیشتر به خدمات دولتی، و گروهی نیز به دامداری اشتغال دارند (جهادسازندگی، فرهنگ اقتصادی، ۲۰۳؛ همان، فرهنگ اجتماعی، ۲۰۳ ).

 

آمار خانوار به روایتی دیگر:

تعداد خانوار روستای آزادور مابین۳۰۰تا ۳۲۰ خانوار می باشد و تعداد خانوار روستای ایستگاه آزادور مابین ۲۹۰الی ۳۱۰ خانوار می باشد لطفا آمار را اصلاح نمایید.

منبع:

azadvar62@gmail.com

 

آقای مجید قولی میاب

مطالب مرتبط

۴ دیدگاه‌

  1. ناشناس گفت:

    آمار تعداد خانوارها کاملا اشتباه می باشد.تعداد خانوار روستای آزادور مابین۳۰۰تا ۳۲۰ خانوار می باشد و تعداد خانوار روستای ایستگاه آزادور مابین ۲۹۰الی ۳۱۰ خانوار می باشد لطفا آمار را اصلاح نمایید.

  2. ناشناس گفت:

    عالی بود ممنون+))

  3. ناشناس گفت:

    حسین ابادی
    جالب بود
    متشکرم از زحمات شما:**

  4. ناشناس گفت:

    طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال۱۳۸۵ ، این روستا دارای ۳۸۸ خانوار و ۱۷۲۰ نفر جمعیت می باشد . و در امار گیری سال ۱۳۹۰ این روستا دارای تعداد ۴۵۳ خانوار و دارای ۱۴۸۱ نفر جمعیت می باشد. با این که تعداد خانوار این روستا از سال ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۰ ، ۶۵ خانوار افزایش یافته است جمعیت این روستا در این پنج سال ۲۳۹ نفر کاهش یافته است. این موضوع اثبات میکند که علاوه بر ازدواج جوانان در این پنج سال میزان زادو ولد کاهش یافته است و در نتیجه جمعیت روستا رو به پیری می رود

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *