بهرامیه – جوین – خراسان رضوی
زیبا روستای زادگاه من روستای بهرامیه روستایی که مردمانش همه از جنس بلور .به لطافت باران .به خونگرمی هوای تابستانیش.وبه مظلو می تاریخ کهن که در دامن اوست روستای به قدمت طولانی که بعضی ها اورا از دوران حمله مغول به این منطقه یاد میکنند درست باشد یا نه به گردن انهایی که می گویند.هنوز دیوارهایش خشت وگلی بوی نمناک کاه گلش هنکام باران بهاری به مشام میرسد هنوز کنجشکها در اینجا می خوانند وهنوز نرفته اند از این دیار کبوتران چاهی .هنوز در باغهایش میشود یافت خوشه انگور عسکری به شیرینی دستهای پدرم .هنوز هم صحبها می شود گوش کرد به اواز خروس خوش اواز همسایه که روی پرچین دیوار نشسته .هنوز صدای بع بع برها بگوش میرسد پس روستای من وجود دارد .پا بر جا .زیبا .ومستحکم تر همیشه .و بمان ای زادگاه بهرام .وبمان ای روستای خفته در دل دشت زیبای جوین.خوداند نگهدار تو باد ای میهن کوچک من به درازای پا برجایی ایران سرافراز
