روستای یهر / دماوند / تهران

تاریخچه روستا رابراساس آنچه از پیرمرد های قدیم  شنیدم می نویسم

روزی کنار حاج محمود یهری که پیر ترین مرد ده ما بود نشسته بودم و از اون در مورد روستای یهر پرسیدم  خدا رحمتش کند این پیر مرد ساده دل  آرام آرام برایم تعریف می کرد

که یهر از قبل محل زندگی گبریان بوده و راه عبور شاهان و مردمان جنگی که به کوههای طبرستان می رفتند تا اینکه شخصی بنام ملاحسن مومجی از پدر و خانواده اش جدا شده و نزدیکی چشمه سر  آلونکی درست می کند و شروع به کشت و زرع و دامداری و زندگی بی غل و غشی را شروع می کند

ملا حسین دارای چهار پسر بود به نام ها ی: ادبر  و علی اکبر و سبزعلی و رفیع

این چهار پسر در کنار پدر بزرگ می شوند و هر کدام ازدواج می کنند و و پس از ادواج هر کدام دارای فرزندانی می شوند که امروزه یهر دارای چهار طایفه هستند

طایفه اول  :  ادبر ی که ازنسل او سه پسر بود   بنام قاسم  و آقابابا و طهماسب

طایفه دوم :علی اکبر ی  که از نسل او سه پسر بود بنام  آل خاص  و حسن و  یعقوب

طایفه سوم : رفیع  در موردش زیاد نمی دونم

طایفه چهارم :سبزعلی هستد  در مورد فرزندانش زیاد نمی دونم

هم اکنون مردم یهر به زبان مازنی صحبت می کنند  و سخت پایبند به نظام انقلاب اسلامی و با ایمان و استقامت در برابر مشکلات و سختی ها مقاومت می کنند

شغل اصلی مردم یهر کشاورزی و شغل جوانان خیاطی و تعدادی هم کارمندان و یا در شرکت هادر کار های صنعتی تخصص دارند

د ر کار های گروهی خیلی متحد هستند و در احترام گذاشتن به بزرگتر ها حرف اول را می زنند و پیر مرد های ده جایگاه مناسبی در بین جوانان دارند