آخوربدین(خرمده) – دماوند – تهران

((روستای آخوربدین از توابع بخش مرکزی تاررود شهر دماوند با جمعیتی بالغ بر۷۰نفر که از ۳۸ نفر مرد و۳۲نفر زن تشکیل شده اند))

در سر شماری عمومی سال ۱۳۳۵ که شهر دماوند جزء استان سمنان بوده است آمده است:

((روستای آخوربدین با۲۰ خانوار و۱۱۷ نفر جمعیت دارای حمام،دبستان،مسجد،حسینیه،صندوق پست،آسیای آرد وبقالی میباشد.))

در سرشماری سال ۱۳۶۵ آمده است:

((روستای خرمده با ۲۳ خانوار و ۱۱۳ نفر جمعیت که ۷۰ نفر باسواد دارد و ۹۷ نفر از این جمعیت بیش از ۶ سال دارندکه ۲۴ نفر آنان شاغلند اهالی این روستا جمعا از ۱۰۰ گوسفند و گاو وگوساله نگهداری میکنند.))

در سال ۱۳۶۷ یعنی ۲ سال بعد آمده است :

((روستای آخوربدین با ۲۴ خانوار بهره بردار،شورای اسلامی و برق دارد و از آب رودخانه توسط نهر استفاده میکند.))

بر اساس آخرین آمار منتشر شده بخشداری مرکزی دماوند در سال ۱۳۷۰ آمده است:

 ((روستای آخوربدین ۹۷ نفر سکنه دائم با ۵۴ مرد و۴۳ زن میباشد.))

در حال حاضر روستا دارای راه آسفالته ،پل فلزی بر روی رودخانه تاررود  ،دفتر شورا ،کتابخانه ،پایگاه بسیج و کانون فرهنگی میباشد.وجود آب آشامیدنی،برق وتلفن نیز از مزایای این روستاست.

۴-محصولات کشاورزی

شغل اصلی مردم روستا کشاورزی مردم روستا کشاورزی و باغداری است

کشاورزی به روش کاربر بوده و از باغات روستا سالانه ۳۰۰ تن محصول بدست می آید.مطابق آمار منتشر شده بخشداری مرکزی در سال ۱۳۷۰ از میزان کل ۳۰۰ تن محصولات روستا تنها ۴٪  به مصرف داخلی میرسد وبقیه به فروش میرسد مطابق آمار سال ۱۳۷۰ بخشداری مرکزی دماوند محصولات کشاورزی روستا ومقدار تولید آن در یک سال زارعی به شرح ذیل است:

از نظر اقتصادی گردو گرانترین و عمده ترین منبع در آمد روستاست و میزان تولید گردو رو به رشداست.

یکی از آسیبهای موجود در بحث کشاورزی تبدیل شدن زمین های مساعد به باغات بزرگ گردو است به نحوی که در دو دهه ی اخیر تقریبا همه یزمین ها یکشاورزی به باغ گردو تبدیل شده است. علت این امر نیز ارزش بالای محصول گردو است.

۵-دامپروری ودامداری