روستای سنام / ساری / مازندران

سایتها و وبلاگهای روستای سنام

شهرستان ساری – استان مازندران 

۳nam.ir/

www.senam1384.blogfa.com/

"  سنام " در اصطلاح فارسی به معنای ۳ نام میباشد و از بزرگان و ریش سفیدان این روستا نقل شده است که مردم سه آبادی که روی ۳ تپه ساکن بوده وبعدها  با تجمع اهالی این سه آبادی بر  روی یک تپه ،   این  مکان " سنام"  نام گرفت ؛ همچنین سنام در اصطلاح عربی به معنای کوهان شتر میباشد که تپه های اطراف روستا هم گویای چنین شباهتی می باشد .

روستای "سِــنام" در شمال ایران و در استان مازندران در حدود ۷۷ کیلومتری جنوب مرکز استان (ساری) ، در منطقه "چهار دانگه"  از توابع شهرستان کیاسر قرار دارد و فاصله آن با استان سمنان نیز در حدود ۹۵ کیلومتر می باشد  .

جمعیت روستای سنام با بیش از ۷۰ خانوار دارای  حدود ۳۵۰ نفر می باشد که ۵۲% آن را جوانان تشکیل می دهند و  جوانان این روستا را  به جرأت میتوان  از فعال ترین جوانان در اکثر امورات فرهنگی و دینی در منطقه دانست.

تکیه عزاداری روستای سنام که از زمانهای قدیم  بصورت یک بنا ی مذهبی پا برجا بود ، در سالهای بعد از انقلاب جوابگوی جمعیت روستا  نبود ، خصوصا در زمان هایی که مراسمات دینی و مذهبی ویژه ای انجام می شد مشکل دوچندان بود .

بنابراین هیئت امنا و خیرین روستا به این نتیجه رسیدند تا حسینیه ای را در فضای بیشتری بنا کنند وبدین ترتیب کلنگ احداث این بنا در ۱۹ فروردین سال ۷۳ به زمین خورد .

همت و تلاش بی شائبه مردمان روستا از دانش آموزان گرفته تا کهنسالان سبب شد  در کمتر از ۲ ماه کار اسکلت بندی ، سقف و گجکاری نمای داخلی به اتمام برسد  و در تاریخ ۱۴ خرداد سال ۷۳  پذیرای جمعیتی بالغ بر ۱۰۰۰ نفر  در مراسم سالگرد ارتحال امام خمینی "ره"  بود .

آداب رسوم

مردم ایران با فرهنگ غنی در جای جای این خاک پاک دارای رسوم و عقاید خاص و جالب توجهی می باشند که گوشه ای از فرهنگ مردمان آن منطقه را نشان می دهد ؛ مردم روستای سنام نیز دارای فرهنگ و آداب و رسوم خاص خود می باشند که بیشتر این آداب در روستا های اطراف و مازندران انجام می شود .

گهواره بندی (ده حموم):

  یکی از رسومات جالب که در روستای سنام وجود داشته وهنوز هم پا بر جاست که در بیشتر نقاط شهری و روستایی استان نیز چنین رسمی دیده می شود،این است که در دهمین روز تولد نوزاد عده ای از بستگان و آشنایان برای صرف ناهار دعوت شوند پس از صرف ناهار و چای و شیرینی مادر بزرگ و یا قابله کودک را در گهواره می بندند در بعضی مناطق اگر نوزاد فرزند اول باشداین وظیفه را مادر بزرگ طرف مادری به عهده می گیرد سپس مدعوین پولی به عنوان هدیه در گهواره طفل می گذارند.در بعضی از روستاهای شهرستان نور پس از خوابانیدن نوزاد در گهواره، بستگان طرف مادری نوزاد، روی گهواره گردو یا نبات می شکنند و یا گهواره را چند بار به شدت تکان می دهند این کار به این دلیل انجام می شود که اگر در طول زندگی بین پدر و مادر نزاعی رخ داد گوش طفل به سر و صدا عادت کرده باشد.

دندان سری :

یکی از مراسم دوران کودکی مراسم دندان سری است که همزمان با ظاهر شدن اولین دندان های طفل برگزار می شود . در این مراسم مادر کودک شیر برنج یا آشی که انواع حبوبات در آن وجود داشته باشد می پزند و کاسه ای از آش را به خانه فامیل ها و دوستان می دهد معمولا" رسم است که افراد هنگام پس دادن کاسه، هدیه ای مانند جوراب، روسری یا پول در آن می گذارند.

شب یلدا :

شب اول زمستان را "گت چله" می نامند در این شب بنا به سنت دیرین همه افراد خانواده و فامیل دور هم جمع می شوند و با خوردن هندوانه و میوه و آجیل سرمای فصل زمستان را از خود دور می کنند اعتقاد بر این است که با خوردن هندوانه در شب یلدا، هرگز در زمستان سردشان نخواهد شد.

در این شب همه خانواده کنار هم جمع می شوند و تا پاسی از شب به خوردن تنقلات و گوش دادن به قصه و افسانه های بزرگ ترها سپری می کنند جوانان هم با در دست داشتن ترکه ای بلند که کیسه ای به انتهای آن بسته شده است. همراه کودکان به در خانه ها رفته و با سر و صدا و کوبیدن چوب به درخانه ها و لال بازی از صاحب خانه تقاضای هدیه می کنند به آنها پول ، میوه، شیرینی داده می شود.هنگامی که لال به همراه گروه خود در کوچه ها شروع به حرکت می کند این اشعار را می خواند:

لال بیمو، لال بیمو، پارسال و پیرار بیمو، چل بزن دیگه بزن، لال انه لالک انه، پیسه گنده خوانه ، سالو ماه ارزون نوه، لال مار رسوا نو، لال انه لالک انه، پاربورده امسال انه ،( لال آمده ، لال آمده، پارسال و امسال امده، چرخ نخ ریسی را حرکت بده، به دیگ بزرم،

که معادل فارسی آن یعنی: لال آید، لال کوچک می آید، کسی که شیرینی پیس کنده می خواهد می آید ، سال و ماه ارزان نمی شود، لال بزرگ رسوا نمی شود، لال می آید، لال کوچک می آید ، پارسال رفته امسال می آید.)

آفتاب خواهی :

 از جمله رسوماتی که در روستای سنام و در گذشته های نه چندان دور شاهد آن بودیم مراسم آفتاب خواهی است . هنگامی که باران به مدت چند روز ادامه داشته باشد برای بند آمدن آن بچه های روستا قوطی های حلبی  به همراه اسکلت سر یک حیوان اهلی (اسب و گاو) را به تکه چوبی می بندند و دو سر چوب را می گیرند و در کوچه های محل راه می روند و دسته جمعی شعر زیر را می خوانند(قارطن ،قارطن،هوا را  آفتاب کن، یک مشت برنج تو ابا کن، ما بچه های گرگیم، از سرمایی بمردیم، یا قرا، یا کتاب فردا بشه آفتاب).اهالی هم برای قدردانی از آنها با عبور جمع از کنار خانه هاشان ، مقداری برنج ، نان و یا میوه به آنها می دهند و برای بند آمدن باران دعا می کنند.

اقوام روستای سنام

عمده اقوام  روستای سنام را  امیدی ،  آهنگری ، عبدی ، غلامی ، مهرجو و موسوی تشکیل می دهند

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *