مارو – بندر خمیر – هرمزگان
فاصله روستای ماروتاجاده آسفالته بندرعباس کهورستان(پل فلزی بعدازقلات پایین)۳۰کیلومترمیباشدکه جاده حدود۳۰سال پیش شن ریزی ومرمت شده است ،
بعدازگذشت ۳۰سال ،جاده که ازضروری ترین مشکل منطقه پشتکوه میباشد هیچ گونه کاراساسی برروی آن صورت نگرفته است ،که درحال حاضر وضعیت آن بسیار نامناسب می باشدودرفصل بارندگی مشکلات فراوانی رابرای دسترسی اهالی به مرکزشهرستان واستان بوجودمی آوردحتی گاهی اوقات یک هفته هم محورارتباطی قطع شده است،وبامراجعه پی درپی وازطریق تلفن که پوشش آن بسیارضعیف میباشد، شوراهای محترم وزحمت کش روستای ماروخصوصاجناب آقای دردخواررئیس محترم شورا به ادارات زیربط وفرمانداری وبخشداری وارگانهای دیگرمراجعه کرده تا یک دستگاه بلدوزریالودرآن هم فقط برای بازگشایی محوربه منطقه ارسال شود.که موتورسیکلت هم بدرستی نمی تواندعبورکند.
ازنظرامکانات دیگرهم روستای دریخاوچاری فقط مدرسه ابتدایی داردومارویک باب مدرسه ابتدایی که بصورت دوشیفته راهنمایی وابتدایی استفاده می شودوساختمان مدرسه راهنمایی که چند سال پیش شروع به کارکردندنیمه کاره مانده است.
مخابرات هم فقط ساختمان آن ساخته شده است،آب شرب هم لوله گذاری آن دوسال پیش تمام شده است ولی این طرح هم نیمه کاره رهاشده است.که درحال حاضر مردم ازآبی که بوسیله موتورودینامی که به وسیله فردخیری وقف شده است ازچشمه به منبعی که درروستا ساخته شده است استفاده می کنند.
وتنها امکاناتی که درروستای ماروکامل است خانه بهداشت است که جاداردازبهورزان محترم تقدیروتشکرکنیم.ازنظرامکانات فرهنگی وورزشی هم می توان گفت که اصلاوجودنداردیابسیارضعیف صورت می گیردکه فقط یک باب زمین ورزشی که توسط جوانان ساخته شده ووضعیت نامناسبی هم دارداستفاده میکنند،که فاصله آن تاروستانیز دورمی باشد.امکانات دیگرورزشی هم خبری نیست .
امکانات فرهنگی (کتابخانه،سالن فرهنگی ورزشی و…)هم وجودندارد.
